"Fascistisch kabinet laat performatieve natte scheet zonder enige consequentie." Wat is het nieuws eigenlijk? Want dit "nieuws" heb ik al heel vaak gezien de laatste tijd.

Wellicht is het handiger om accijnzen te gaan heffen op social media gebruik. Voor eenieder in Nederland. Zo is het roken uiteindelijk ook ontmoedigd.

Nee het kabinet wil totale controle over iedereen zijn leven. En doen weer net als altijd een beroep op het sentiment van kindertjes. Maar denk even na, je hebt account verificatie nodig met id en oja dat is ook erg handig voor andere dingen.
massa surveillance

Dit hadden ze veel eerder kunnen en moeten doen.
Dan is het hele "houd de kinderen weg van social media" probleem er ook niet.

Ik vind 13% wel meevallen.

Geweldig, morgen invoeren en handhaven (alleen omdat gisteren niet kan...)

De overheid, die in dienst staat van de bevolking, maar zich steeds autoritairder opstelt, haar machtspositie versterkt en haar beslissingsbevoegdheid uitbreidt, vaak ten koste van de individuele vrijheden en burgerrechten.
Die overheid hoeft de opvoeding van mijn kinderen niet op zich te nemen. Dat is de taak mij en mijn vrouw samen.

Het begrip fascisme is wel erg aan inflatie onderhevig tegenwoordig, zo iets van "Als ik het er niet mee eens ben, dan is het fascistisch". Wat is "performatief" eigenljk?

Mee eens, maar het is belangrijk dat mensen zich laten blijven horen, datzelfde geldt tevens voor de media.

....en het gebruik van andere "slechte" middelen gestimuleerd (en het gebruik van klimaat-opwarmende terrasheaters genormaliseerd).

Verder staat in de richtlijn dat de slaapkamer en eetmomenten schermvrij zouden moeten zijn en dat ouders hun eigen schermtijd moeten beperken in het bijzijn van hun kroost. Kinderen doen hun opvoeders na, is het idee. Dus hoe meer de [verslaafde] volwassene naar een scherm zit te staren, hoe meer het kind dit ook wil.

https://nos.nl/artikel/2571471-kabinetsadvies-voor-kinderen-na-schermtijd-even-in-de-verte-kijken-en-dan-naar-buiten

De EU wil dit ook al.

...15 jaar en adviseert...??

Ik ben eerder voor afdwingen. Maar ja, brug te ver.
Wel denk ik reëel dat een minimumleeftijd van 23 jaar; de leeftijd waarop volgens gedragspsychologen onze hersenen volwassen gaan functioneren soms nog véél te laag is!
Zéér bevestigend voor mijn algemene stelling is die 79-jarige glibberkees 'grab 'm by the pussy' op zijn eigen sociale kanaal(*): Volledig gedragsgestoord.

(* realdonald trump)

Toch opgegroeid zonder smartphone, die 79-jarige. Zat wel al in 2008 op Twitter.

Vroeger waren er gezinnen waar geen radio en tv in huis was. Misschien moeten we die mensen eens vragen wat voor een tik van de molen ze daarvan in hun jeugd hebben gekregen, en daarna.

Toen ik 12 was, besefte ik al dat ik door mijn docenten veel leugens werden verteld. Ik had mij tegenwoordig denk ik erg beperkt gevoeld door de adviezen. Ook had ik in het verleden graag de docenten die zich tegen mij misdroegen, gefilmd met mijn mobieltje.. :-)

En de meeste ouders bakken er op dit gebied niets van, ze geven zwaar verslavende telefoons en apps aan hun kinderen. Je geeft ze toch ook geen drank en sigaretten? Dat is net zo onverstandig, helaas blijft het nu bij een advies ...

Leugens, zoals?

Ach, zie je wel vaker tegenwoordig... Als een kind geen snoepje mag, dan is het moeder die 'mij' uithongert... als je geen alcohol mag drinken op je 10e, dan is het fascisme, mag je niet als youtuber met 300km/h verongelukken met je Lamborghini is het communisme...
Normaal gesproken wordt naar zo'n mafkees niet geluisterd... maar helaas zitten ze inmiddels overal in de politiek met een leger en een zooi bommen en granaten tot hun beschikking en velen gebruiken het ook nog.

Wellicht komt het door de generatie X die iedereen hun vrijheid gunde, ipv gewoon grenzen stellen.. als ouder hoef je niet de beste vriend van je kind te zijn, je moet een goede ouder zijn, en dat betekent dat je ze moet opvoeden...opvoeden betekent ook dat ze een keer teleurstellingen moeten ondergaan, ze niet 300 cadeautjes moeten hebben op hun verjaardag, of een springkussen en een paard en een clown en volgend jaar weer meer... Straks hebben we een Cesar Millan nodig om alle kinderen te heropvoeden (niet leeftijd gebonden)...

"rules, boundaries, and limitations".... dus als een minister vindt dat uithongeren van miljoenen mensen okay is, dan por in de zij en tssk roepen terwijl je dat doet. of als een kind vind dat het okay is om 12 uur te scrollen op fecesbook... uh! (wellicht hebt een stroomstoot wapen dan beter dan een vinger in de zij)... maar ik ben niet gecertificeerd voor opvoeden van onspoorde kinderen.. daar heb je vast tegenwoordig 3 universitaire opleidingen en een overkoepelende organisatie voor waar je elk jaar punten moet scoren om 'tssk' te mogen blijven roepen.

Als je oud genoeg bent, dan heb je dat anders nog wel meegemaakt:
Ooit (mijn jeugd) was (mee)roken en drinken (slokjes) thuis geen probleem voor ouders.

Zo werd je geleerd wat alcohol was.
Hapjes boerenjongens. Of de suiker uit een borrelglaasje (citroentje met suiker)
Als tiener een flesje bier proberen. Stond gewoon in de ijskast. En mocht geprobeerd worden.

Bij een feestje stond de kamer blauw van de rook. Dat werd heel normaal gevonden. En dat kinderen daar aan meehapten ook.
Dan rond je 10e een sigaretje of sjekkie bietsen uit het pakje van pa of ma en uitproberen achter de schuur.


Dat hoorde er allemaal bij.
Bij ons thuis moest je wel zelf de stap zetten. Het werd je niet opgedrongen, maar ook niet ontmoedigd.

Vermoedelijk richten overheden zich op de digitale wereld van minderjarigen omdat ze het zo goed voor elkaar hebben in de analoge wereld van minderjarigen. Vrijwel alle minderjarigen kunnen op hoog niveau lezen, schrijven en rekenen. Er is nauwelijks geweld onder minderjarigen, je kunt prima in je eentje, ongewapend, 's avonds over straat. Woningnood bestaat niet. Voor je dertigste een eigen gezinswoning in een fijne buurt en een goedbetaalde vaste baan. Ook als je met je handen werkt omdat je een vak geleerd hebt die bijdraagt aan het BNP. Niet eens twee inkomens nodig. Hooguit een paar denken erover na om in een buitenland hun leven op te bouwen. Studieschuld? Wat is dat? Stressvrij, geen vuiltje aan de lucht, ruggengraat en brede gladde schouders. Ze kunnen zelfs zomaar hun eigen mening uitspreken, waar dan ook, zonder dat ze daar op afgerekend worden. De toekomst lacht ze toe.

Hoe hebben de huidige veertig plussers hun armoedige jeugd kunnen overleven zonder allerlei syndromen en andere ongemakken nog steeds met zich mee te dragen?

Geen schermtijd voor iedereen, tenzij je 80 jaar of ouder bent onder begeleiding van minstens 1 grootouder.

Radio, tv reclame werd in de tijd dat veertig, vijftig plussers kind waren gezien als Amerikanisme, consumentisme, aanpraten van spullen die niet nodig hebt cq niet zijn wat ze doen voorschijnen, zoals die lekkernijen die vies zijn, en speelgoed dat snel stuk is en wasmiddelen die niet doen wat ze in de reclame beloven. Voor de rest was er Postbus 51, en die had soms ook goed nieuws: "heeft u recht op......? Haal de folder bij postkantoor of bibliotheek". Radio of tv was net nodig om ingezetene te zijn die zich als gedroeg als een in de samenleving participerende burger.

LoL.

Als de resultaten van de analoge wereld het voorbeeld worden hoe de politiek straks in de digitale wereld alle problemen "opgelost' heeft, dan ben ik blij al een oude zak te zijn. Die ramp ga ik niet meer meemaken.

Ze kunnen beter hun energie stoppen in het definitief oplossen van de probleem-dossiers van de analoge wereld (je was trouwens jeugdzorg vergeten), voordat ze weer iets anders op hun bord erbij pakken.

Grote ogen, kleine maag.
Wel van alles opstarten, maar nooit iets afmaken.

Zou het een afleidingsmauevre zijn, omdat ze teveel andere onoplosbare zooi veroorzaakt hebben?


Maar alle gekheid op een stokje.

Veel ouders bakken er ook niets van om hun kinderen te beschermen en voor te bereiden op de gevaren van de digitale wereld.
Daar zou de overheid/politiek zich mn. op moeten richten Begin bij jezelf politiek. Geef het goede voorbeeld.
De digitale zelfredzaamheid van de verloren generaties (leeftijden tussen de 15 en ongeveer 45). En die behoren het stokje dan door te geven aan de kinderen van nu.

Toen ik 15 jaar was hadden we nog niet zo lang een huistelefoon van de PTT en met een draaischijf.
Het apparaat nodigde niet bepaald uit tot het ontwikkelen van een verslaving.
Nu zitten veel mensen in hun smartphone. Als ze de hond uitlaten, als ze een auto besturen, op de fatbike, achter de kinderwagen, als ze over straat lopen, in de trein en op het toilet.
Lijkt me voor de gezondheid van iedereen van belang om het gebruik van dat ding te beperken tot een noodzakelijk minimum en in het hier en nu te leven.
De uren met die telefoon in de hand kunnen leuker en nuttiger besteed worden.

Maak je niet zo druk, het is een advies. Net zoals het advies om groenten/fruit te eten.
Een advies dat niet zomaar gegeven wordt. Als de overheid geen adviezen geeft en het gaat
mis dan sta je weer op de bank met waarom weten we dit niet. Overheid waarom heb je niks gedaan.

Dat hurkerige apparaat in de bediening leidde inderdaad niet tot verslaving, maar als kind kon je ook leuk mee spelen. Iemand opbellen en dan "gek mens" zeggen enzo. Of de Geinlijn bellen. In het studenthuis waar ik terecht kwam hadden we er twee horens aan bevestigd (om mee te kunnen luisteren en te souffleren) en er een bandrecorder aangesloten om gesprekken op te nemen. We knipten en plakten de band, en die lieten we dan vanuit een naburig vertrek afspelen, als die persoon bij ons op visite was. Nee, ongein uithalen daarmee lukte toen ook al.

Nu ervaar ik smartphones ook als hurkerige apparaten, maar dat komt deels omdat ik nooit de tijd heb genomen om er een echte band met te krijgen ( ik heb er al meerdere kapot gegooid) Die oude PTT toestellen waren niet kapot te krijgen.

Daar ben ik inderdaad oud genoeg voor, maar gelukkig zijn inzichten veranderd en weten we nu hoe slecht dat was. En daarnaast, ook uit jouw woorden blijkt dat dit voorzichtig en met mate gebeurd. Een kind urenlang aan verslavende apps zetten omdat ze dan lekker rustig zijn is niet "met mate" of "voorzichtig".

Och, het was in die tijden, als minderjarigen, niet ongebruikelijk om je oren te bombarderen met ongekende decibellen (zonder gehoorbescherming) in de disco, met eveneens roken, drank en drugs, terwijl je tegen elkaar schreeuwde wat je waar aan spijkerbommen en ander half crimineel (of levensgevaarlijk) gedrag ging flikken. En dat urenlang, bij voorkeur meerdere keren per week. Oh, en velen hadden een mes op zak, maar niet om anderen mee te prikken, was gewoon gereedschap (vaak met bierdop opener), om hout mee te snijden bijvoorbeeld, meer niet.

Vandaar dat je heden ten dage over de talloze veertig plus dakloze zwervers in stinkende vodden struikelt iedere 100 meter stoep. Dat wil zeggen, de weinigen die nog in leven zijn. Geestelijk en lichamelijk totaal verwoest. In de kiem van hun jeugd al eeuwig gesmoord. Toch?

Of hebben die veertig plussers een betere start gehad, en, door schade en schande, vallen en opstaan, geleerd hoe overeind te blijven staan, en normaal te blijven doen, ongeacht wat er op hun pad kwam en komt? Zo ja, welk beleid heeft tot zulke grandioze verschillen geleid tussen hoe opgroeien met welk betaalbaar toekomstperspectief van de jeugd toen versus de jeugd van nu?

Social Media? Vroeger urenlang analoog (en echt niet vroom, maar stoer, spannend, uitdagend, met het filter van jeugdig vermogen om risico's en consequenties op langere termijn in te schatten; en zonder ouderlijk toezicht, want die ouwe was toch stom en snapte niks), tegenwoordig urenlang digitaal. Als je vroeger opgroeide met een pappie en mammie die je klein hielden en afschermde voor van alles en nog wat, dan werd en bleef je een kneus, afhankelijk van anderen. Of je ontspoorde totaal zodra je de vrijheid kreeg, wat zelden tot een modelburger resulteerde. Een Vadertje Staat die zich op dezelfde manier gedraagt als zulke pappies en mammies gaat tot dezelfde resultaten leiden, maar massaler.

Vraag aan 100 mensen hoe ze geleerd hebben, wat ze altijd is bijgebleven, dat je met je tengels van hete spullen af moet blijven. Om een voorbeeldje te noemen. Maar vraag vooral ook om een paar andere dingen te noemen die ze in hun jeugd geleerd hebben.

Zo reageren mensen op technologie, en het onderwerp kinderen en techniek:

1) Alles wat er was in de wereld toen je werd geboren ervaar je als gewoon, en normaal. Een natuurlijk gegeven over hoe de wereld werkt en in elkaar zit

2) Alles wat uitgevonden of geintroduceerd werd voor comsumentenprijzen tussen je vijftiende en vijfendertigste levensjaar, ervaar je als opwindende revolutionaire vindingen, die je wilt hebben, desnoods voor gaat sparen of lenen, en missschien wenst een proffessionele carrierre in op te gaan bouwen of adapteert als hobby.

3. Alles dat aangeboden of uitgevonden wordt na je vijfendertigste, verwerpen mensen als indruisend tegen de natuurlijke orde van hoe de wereld in elkaar zit, en werkt of zou behoren te werken.

Als dit schema een keer terugkomt in een poll, dan zou de gemiddelde leeftijd van schrijvers alhier, spoedig geschat kunnen worden.

@Anoniem 13:46
Als ik jouw wetmatigheid volg betekent dit dan niet, dat je kinderen, zelfs al vóór hun 15e, niét de toegang tot social media (en smartphones) mag ontzeggen?

Onzin. Met één inkomen een heel gezin met gemak kunnen onderhouden versus met twee inkomens je hoofd net boven water kunnen houden is een gigantisch verschil. Enkel en alleen bereikt door bewust ingevoerd beleid.

Vraag aan je opa of oma hoe het vroeger was, en wanneer zij de val naar beneden zagen en waarom.
Beter nog, ga als vrijwilliger naar een bejaardenhuis en vraag hoe zij vroeger en nu met elkaar vergelijken. Welke verschillen zij hebben waargenomen.

Überhaupt het argument dat mensen boven de vijfendertig niet het verschil zouden kunnen zien tussen verbeteringen voor het volk versus verslechteringen voor van het volk, slaat als een tang op een varken. Een non-argument.

De druk van levensonderhoud kosten, alsmede het toekomstperspectief van wat zij als haalbaar zien voor zichzelf en hun nageslacht, is de fundering van menige maatschappij. Dat bepaalt onder andere stervensbereidheid en wel of niet willen immigreren.

Nog een opmerkelijk feit. In menige familie wisselen meerdere generaties ervaringen en inzichten uit.

Vraag eens aan een thans nog steeds thuiswonende jongvolwassene of ze hun mobiel zouden willen inruilen voor een makkelijk betaalbare eengezinswoning voor hun dertigste, mede wegens een toekomst zekere vast contract. Als we het over polls hebben.

Je kunt het niet ontzeggen, praktisch gezien.

Een richtlijn, prima, huisregels op scholen dat kan.

Maar dan ook vrije keuze voor ouders naar welke school een kind kan, en een heldere beschrijving van het ICT-regime aldaar, tot gebruik van AI en gebruik van leerlingvolgsysteem aan toe. Want alle ouders "willen het beste voor hun kind." Toch?!

Opa's en oma's willen ook wel eens populair hun kleinkinderen verwennen met dingen die ze thuis niet mogen.

Hoeveel (oppas) ouders gebruiken hun telefoon wel niet om een klein troost momentje met hun peuter-kleuter te creeeren na ontlading van emotionele spanning. Moeten ze dat met een videoband gaan doen?

Samen liedje zingen kan zonder telefoon, maar met telefoon is een verrijkte ervaring vanwege het aantrekkelijke beeld erbij, en haalt het kind eenvoudiger uit zijn negatieve (huilen-boos) emotionele modus.

Kunnen mensen wel roepen, vroeger kregen ze een snoepje, mochten ze op de foto, mocht kiezen wat er die avond gegeten zou worden, of kregen een plakplaatje en waren ze ook tevree, maar dat zegt meer over de spreker, dan over huidige samenleving in al zijn geledingen. Een inhoudsloos argument dus.

Nog gekker: in de populariteitspoll voor de gunsten van het kind, zijn vermogende senioren -en misschien zelfs sommige ouders, buren, ooms en tante's, oppasouders- bereid een VR-bril te kopen, want daar wordt het dreinende grut zo lekker rustig van.

@23:07
Ik heb je reactie meerdere keren gelezen en het lukt mij niet om je argument te volgen, als zijnde een reactie op mijn reactie van 13:36 in dit topic. Zal wel aan mij liggen.

Armoede is een probleem. Woningnood is een probleem. Maar de kwaliteit van de zorg voor ouderen en andere buitenbeentjes is ook een probleem. Die is namelijk zwaar onder de maat.

Ik vraag me af wat dat is, in jouw gedachten, "het volk" of "le peuple". Bedoel je de mensheid in het algemeen, of alleen de Wilders stemmers? Of alleen die mensen die nooit kansen hebben gehad in het vroegere systeem en nu in bejaardenhuizen zitten weg te rotten als ze in een hele slechte instelling terecht zijn gekomen, en nooit een eerlijke kans hebben gehad in de samenleving van toen, omdat ze al op hun veertiende moesten gaan werken maar desondanks heel veel kennis en wijsheid hebben over wat echt belangrijk is?

Ik vraag me af of je er de afgelopen 10 jaar nog binnen meerdere verpleeginstellingen bent geweest of slechts te kampen hebt met een geidealiseerd beeld hiervan.

Sommige optimistische avontuurlijke thuiswonende jongeren vertrekken naar Vlaanderen : zo een baan, en een huis, én een smartphone. Hoeven ze niets voor in te leveren qua digitaal comfort, en taal en gewoontes leren is daar voor Nederlanders echt het punt niet.

Dat is echter niet de portee van mijn vraag; die portee is of je dat mag.
Wanneer je een algemeen geldende psychologische wetmatigheid opstelt, zoals die in punt 1 geformuleerd wordt:
"Alles wat er was in de wereld toen je werd geboren ervaar je als gewoon, en normaal. Een natuurlijk gegeven over hoe de wereld werkt en in elkaar zit" en waarin punt 2 de consequentie daarvan formuleert, namelijk de behoefte aan deelname aan die normale wereld dan rijst de vraag: wat doe je kinderen aan wanneer je hen de toegang tot een deel van die wereld ontzegt?

Het is uiteraard geen wet van mede en perzen, psychologie is momenteel nog "softe wetenschap" al zal de enorme hoeveelheid aan trainingsdata die bijvoorbeeld camera's in kinderdagverblijven en winkelstraten van de overheid verzamelen, ingezet kunnen worden om er harde wetenschap van te maken.

Het is een slag in de lucht, je kunt aan de ontwikkelingsfases in een mensenleven met zijn omgang met techniek geen absolute leeftijden binden, maar leeftijds-ontwikkelingsfases waar de individu in verkeert. Voorbeelden van volwassen kleuters zijn niet moeilijk voor de geest te halen.

De ene persoon loopt die eerste fase uit op zijn 10e levensjaar, de ander op zijn 25e. Een en ander uiteraard gerelateerd aan materiele omstandigheden, zoals het hebben van een eigen privé levenssfeer en financieel vermogen.

De portee van je vraag: wat doe je kinderen aan als je dat domein van het leven van de grote mensen hen ontzegt.

Die vraag doet mij denken aan de situatie toen ik twee ex-vegetariers ( door gezinsovertuigingen) naast mij in gesprek waren, over op welke leeftijd ze voor het eerst vlees proefden. Maar het doet mij ook aan porno en seksualiteit denken, zoals het lesprogramma van Rutgers.

De hamvraag -als ik je goed begrijp- :Wat doe je kinderen aan als je ze smartphone gebruik ontzegt?

Ik weet het niet, laten we leren van vroeger, dat als je voor je 21e niet gerookt had, je je rijbewijs van je ouders cadeau kreeg.
Of: als je tot je 25 nooit met de politie in aanraking bent geweest, dan krijg je een wapen
Of: als je tot je 15e nooit betrapt bent met een smartphone in je handen door je ouders, dan krijg je voor je 15e verjaardag een smartphone.

Alleen: wie heeft er mee gekeken, en hoe is dit doorgespeeld naar je ouders, en hoe gaan ze met deze info om?

Mensen in het algemeen zijn geen eenheidsworst die altijd in door anderen opgelegde hokjes blijven hangen. En nee, absoluut niet: uitzonderingen bevestigen de regel. Het is meer waar een mens mee te kampen krijgt en hoe die daarmee om gaat, en over het algemeen geldt dat mensen die (van jongs af aan) geleerd en ervaren hebben dat je na vallen moet opstaan en doorgaan, dat tegenslag erbij hoort, dat over je huidige grenzen heenstappen je juist sterker maakt, dat je meer kan dan je denkt, dat het tijd en ervaring nodig heeft om je beter te wapenen tegen wat de wereld je aan kan doen, enzovoorts.

Kinderen, bij wijze van spreken, in bubbelplastic wikkelen om ze maar ver te houden van die gemene en boze buitenwereld is ze beroven (in ieder geval op flinke achterstand te zetten) van hun kans om daartegen bestand te worden.

Laat je niet gek maken, of tegenhouden, door anderen die je in hun eigen gedachten in een door hun ingebeeld hokje stoppen en je daar willen houden. Zeker die anderen die je straffen of berispen als je niet doet of denkt zoals zij willen. Dergelijke anderen zullen je eerder tegenhouden in wat je zou kunnen bereiken.

Of hang je hele toekomst en levensgeluk op aan wat een ander goed acht voor je, ook al is die persoon kennelijk te bekrompen om anderen de ruimte te laten om vooral zichzelf te zijn. Te vaak zal blijken dat dergelijke bekrompen personen je willen ketenen in hun eigen wereldbeeld. Alle diversiteit in meningen eerder zullen bestrijden dan beargumenteerd weerspreken, maar de eigen wil en keuze aan jouw laten.

Wil je een kind dat, gelijk (top)sport, beter kan presteren in de wereld waarin dat kind zich beweegt? Dan train ze, wees er voor ze om ze weer op hun benen te zetten als ze vallen, daar leren ze van, dat maakt ze bestendig. De wereld veranderd voortdurend, nieuwe bedreigingen, nieuwe kansen, tegenslag, voorspoed, leer ze daarin overeind te blijven staan. De rug recht, niet van suiker.

Ja, de wereld is vies, vuil, gorig en smerig. Altijd zo geweest, zal altijd zo blijven. Scherm kinderen (ook volwassenen) daarvoor af en ze hebben een minimale kans op daarmee om te leren gaan. Helemaal als je ze na een bepaalde leeftijd, zoveel als mogelijk afgeschermd tot die tijd, dan pas loslaat op wat de wereld ze kan aandoen.

Alleen mensen die denken in hokjes en regulatie van bovenaf (vaak behorend tot de groep "over het paard getild") denken in termen dat je groepen mensen als een soort van veehouderij tot hun maximale vermogen kunt brengen, om ze vervolgens af te voeren als je niet langer aan hun visie op economische waarde voldoet, of het waagt een andere mening te hebben dan zij goedkeuren, of erger nog, "verkeerd" stemmen (daarmee onderstrepend dat ware democratie niet echt hun ding is; maar durf dan ook dat volmondig openbaar uit te spreken, want daar sta je toch echt voor?).

Woningnood, bijvoorbeeld, is een decennia oud probleem. Altijd praatjes, links en rechts, nooit daadkrachtig verschil makend resultaat. Wat hebben die nog steeds thuiswonende jongvolwassenen deze maatschappij aangedaan dat ze dergelijke straffen verdienen? Hun toekomstvisie en plannen op een immer zijspoor gezet door hen die het beter menen te weten, ondanks aanhoudend kiesgerechtigd democratisch "bevel" (vanuit het volk) om daar anders mee om te gaan?

Wij, het volk, staan toe dat onze eigen kinderen constant achterin de rij worden gezet waar het hun eigen toekomst betreft. Sterker nog, wij staan toe dat hogere machten onze eigen kinderen zwakker maken door ze af te schermen van waar ze bewust van dienen te zijn om hun eigen toekomstkansen te verbeteren.

Met welk recht staan wij dat toe? Onze eigen kinderen zijn minder? Ze verdienen niet beter? Wat hebben zij anderen ooit aangedaan dat een dergelijke, en feitelijke, behandeling rechtvaardigt?

Ieder mens is gelijk? Nee, Animal Farm was een les, geen handboek.

Oh, zorginstellingen (ook ziekenhuizen) ken ik beroepsmatig al decennia. Ook via mijn vriendin. Wat een absolute teringzooi is het daar, zeg (excuse my French). Sterker nog, mijn eigen moeder is daar als een happende vis eenzaam gestorven tijdens Covid (wij, als zonen van haar, werd ons de toegang ontzegd, werd bijna fysiek), terwijl de ene na de andere snotterende verzorgende kamer in en kamer uit liep. Er zijn personen in deze wereld die beter niet, in deze wereld, met mij in dezelfde kamer opgesloten worden, mijn emoties daarover zijn te sterk, dus goed dat dat nooit gaat gebeuren (op een vreemde manier ben ik daar zelfs dankbaar voor, want wat zou ik mijn kinderen daarmee aandoen). Maar daar is het laatste woord nog niet over uitgesproken (strikt woordelijk). En ja, bejaardenhuizen ( ik noem ze sterfconstructies vanwege vele persoonlijke ervaringen die rechtstreeks mijn hart raakte) ken ik ook uit ervaring.

Maar nogmaals, ik hoop duidelijk te maken dat ik spreek over mensen in het algemeen, ondanks wat ouderen en jongeren hedendaags worden aangedaan. Zo niet al tijden lang.