Door Anoniem: Gisteren, 22:31 Door A.P. Molenaar: Door MZi038: Door A.P. Molenaar:
Pff, wat een drukte om niets. Zelfscan kassa's en bijbehorende steekproeven, zijn niets anders dan een rekensom. Het bespaart geld. Steekproeven zijn er niet (alleen) om aan te tonen dat u niets jat, maar ook om te kijken of het proces voor iedereen begrijpelijk is en een vorm van real-time voorraad beheer.
Beginnen over "minachting voor de klant", is weer typisch voor de boomer-generatie, die vindt dat ze overal recht op hebben en standaard respect verdienen.(..).
Nee dat is niet de reden.
De reden is, dat de oudere mens een scherpere waarneming heeft voor wat techniek met de mens doet, namelijk iets van een mens vervangen, dus
ontmenselijken, omdat hij/zij nog in een tijd heeft geleefd waarin die techniek er niet was.
De jongere mens heeft die tijd niet gekend. De jongere mens heeft zich van jongsaf aangepast aan de omgang met techniek en begrijpt helemaal niets van de commotie die de oudere mens veroorzaakt. "Minachting? Het is alleen een stuk techniek, die in een winkel gebruikt wordt!"
De oudere mens voelt scherper het verlies van menselijkheid wat met het gebruik van techniek gepaard gaat. Techniek is niet menselijk, per definitie.
Techniek volgt haar eigen wetmatigheid (het werkt of het werkt niet). De mens moet zich altijd aanpassen aan de techniek: de schaar kan maar op één manier gebruikt worden anders doet ie het niet.
Het verlies van menselijkheid tengevolge van het gebruik van techniek, wat door de oudere mens (pijnlijk) ervaren wordt, is echter géén probleem wat met de dood van deze generaties ophoudt een probleem te zijn.
Integendeel. Ook de jongere mens zal steeds meer moeten knokken om zijn menselijkheid te kunnen bewaren in een omgeving die bijna in zijn geheel uit techniek bestaat. Ook de jongere mens en de nu nog ongeboren mens, de toekomstige mens, zal steeds meer een manier moeten verzinnen om zich als een mens te kunnen blijven voelen en niét als een stuk techniek zoals zijn omgeving.
De mens wordt door de alomtegenwoordige techniek a.h.w. steeds meer op zichzelf teruggeworpen.
Vroeger was dat veel minder omdat de mens nog altijd mensen om zich heen had waarmee hij kon communiceren. Nu is die omgeving al voor een groot deel door techniek vervangen - en dat gaat nog veel erger worden.
"Wie ben ik?" vraagt de mens.
Hij voelt dat hij anders is dan de machine tegenover hem, maar
hóe precies?
Is een liefdesrelatie met een robot niet net zo goed of misschien zelfs beter dan met een mens?
Wat kan techniek allemaal wel niet vervangen aan menselijke onvolkomenheden!
Hoeveel van je leven kun je aan techniek uitbesteden?
Waar zijn mensen nog nodig en waarvoor?
Wannneer houdt een mens op om mens te zijn? Is een volledig als mens opgetuigde robot niet beter, niet de betere "mens"?
Techniek confronteert de mens dus met het vraagstuk van zijn
menselijkheid omdat techniek zelf niet menselijk is.
Het is een verlengstuk van de mens, een aanvulling / uitbreiding.
Maar is er een punt waarop de mens de uitbreiding van zichzelf niet meer herkent als van zichzelf?
Ligt dat punt bijvoorbeeld bij beslissingen die door A.I. op een voor de mens onnavolgbare wijze genomen worden (en waarop vervolgens handelingsbeslissingen gebaseerd worden) ?
De oudere mens voelt het vraagstuk van techniek en menselijkheid scherper aan dan de jongere mens, maar het is de jongere mens die de kwestie vol voor zijn/ haar kiezen gaat krijgen: hoe een menselijke samenleving te houden of opnieuw te creëren waarin alles door techniek bemiddeld wordt.
Techniek is a.h.w. de
omgekeerde spiegel. Techniek roept a.h.w. tegen de mens: "word niet zoals ik!"
Hoe blijven we mens.
En zo ja, wat is dat?