Uit de beschrijving in het handboek lijkt me dat een routebeschrijving als "Huis-afslag 8-A13-A12-A27-afslag 33-Klant" meer dan voldoende moet zijn voor de belastingdienst. Een GPS tracker levert wel meer datapunten maar condenseert tot dezelfde informatie.

En ja, een werkgever die eist dat je een volgsysteem in je privé-auto monteert zou wel eens over de grens van "goed werkgeverschap" kunnen stappen.

Waarom eist die werkgever perse gps tracking?
Zakelijke ritten zijn over het algemeen ritten naar klanten, leveranciers, zakelijke bijeenkomsten, etc. Daar zijn adressen van bekend. Adres in de routeplanner en klaar.

Behalve dat wegafsluitingen/werkzaamheden je soms dwingen een andere route te nemen die de routeplanner niet oppakt achteraf.

En daarom schrijf je in je rittenboek welke route je genomen hebt. Wegnummers of namen van plaatsen of knooppunten.

Daar worden ze toe verplicht. Ik ga er gemakshalve even van uit dat het hier om een organisatie gaat met meer dan 100 man personeel. Die zijn per 2024 verplicht om ALLE bewegingen van hun personeel in kaart te brengen. Dus als iemand woon-werk wandelt zou zelfs dat geregistreerd moeten worden. Allemaal maatregelen om de klimaatdoelen te gaan halen.

Een werkgever kan er voor kiezen om mobiliteitsoplossingen van derde bedrijven in te zetten, of zelf te zorgen voor een sluitende administratie. Die afweging kan best verchillen per werkgever. Maar ik kan me goed voorstellen dat je niet van 100+ man verschillende soorten excellijsten; kladblokjes of zelfs bierviltjes wilt hebben waar wat kilometers op gekrabbeld staan.

Meer informatie over deze maatregel: https://www.montaepartners.nl/articles/verplichte-kilometerregistratie-per-2024-bent-u-al-voorbereid/#:~:text=Met%20ingang%20van%201%20januari,en%20verduurzaming%20van%20uw%20arbeidsvoorwaarden!

Nope.

Er is geen verplichting voor GPS tracking, ook niet voor de registratie voor klimaatdoelen.
Wel moet er een gedegen administratie zijn. Als die gemaakt wordt (per dag per rit registreren, van-naar) dat kan aan alle verplichtingen voldaan worden.
Het grootste probleem is echter die registratie: niet iedereen doet dat, en dan lijkt een GPS tracking oplossing een zekere oplossing, immers door de techniek afgedwongen... Dus zijn er werkgevers die dat dan maar verplichten.

Controle, controle, controle.
Beseft dan niemand dat dit een doodlopende weg is.
Dat ministers op geen enkel punt te vertrouwen zijn dat begrijp ik. Die zijn door liegen en draaien op hun stoel terecht gekomen.
Maar gewone werknemers die geen gekke dingen doen? Hou toch op. Ga uit van de goede trouw, zolang er geen aanwijzingen zijn van het tegendeel.
Inderdaad is er vanuit de Belastingdienst geen verplichting of noodzaak voor GPS tracking. Die werkgever verzint dat zelf.
Net zoals NL politici zeggen dat iets "van de EU moet".

qoute: Nu wil mijn werkgever dat ik een gps-tracker in mijn eigen auto laat plaatsen, net als de collega's maar die hebben een leaseauto.
end qoute..

hij zegt het al zelf, MIJN EIGEN AUTO.....
kan aan mij liggen, maar in mijn prive auto heeft de chef me geen aarsch te zeggen...

Dat klopt volledig, er is geen mogelijkheid voor de werkgever om te zeggen dat een werknemer iets in zijn of haar eigen auto moet doen.

Wat de werkgever wel kan is zeggen: Je hebt drie mogelijkheden om naar je klanten te reizen: 1) een leaseauto met gps-tracker, 2) een kilometervergoeding voor je eigen auto, waarin je dan een gps-tracker moet inbouwen om de kilometeradministratie te doen, of 3) een ov-jaarkaart op onze naam waarmee we gemaakte reizen kunnen inzien. Kies maar.


OP hier wil optie 2, maar dan zonder gps-tracker en met zelf een eigen administratie bijhouden. De vraag is dus of dat kan, en of dat houdbaar is als het een keer misgaat met de papieren administratie.

Alleen moet dat volgens de link die je erbij gaf gemeld worden op de portal van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), terwijl de vraagsteller het over de Belastingdienst had. Hier zal het dus vermoedelijk niet over gaan.

Het is blijkbaar al jaren goedgegaan. Het lijkt meer op iets van wantrouwen van de werkgever naar de werknemer(s) toe en dat lossen we op met een technisch speeltje (dat overigens verre van onfeilbaar is). En wat doe je als werknemer als de GPS tracker geen bereik heeft? Geen bereik = geen declaratie = pech voor de medewerker?

Of je geeft begin adres, eindadres op postcode en de afstand volgens anwb routplanner op...
Weinig discussie over vergoeding...

Het ligt aan jou.
Dan krijg je gewoon geen kilometer vergoeding voor JOUW EIGEN AUTO.

Ook een oplossing.

Goede kans dat het er wel mee te maken heeft.

De vragensteller kent/ziet alleen de belastingdienst, die bewijs wil dat onbelast vergoede zakelijke kilometers ook zakelijk gereden zijn. Daarvoor zijn ook opties als een papieren rittenboekje acceptabel.

De overheid (RVO) hier wil dan OOK een CO2 administratie , en blijkbaar veel breder (namelijk ook over kilometers zoals woon-werk ) waarvoor een completer (en automatiseerbaar) beeld nodig is.

Tijd voor een andere werkgever. Punt.
Ik zou het in een lease auto ook niet moeten. Dan houd je die kar maar.Prima, dan rijdt-ie ook geen meter voor de baas. Of eigenlijk: ex baas.

Ik lig in een deuk. De gangbare insteek hier is veiligheid informatieveiligheid. Daarbij draait het om:
- Controle, controle controle je kan nooit weten wat er fout kan gaan.
- Nee dat is geen doodlopende weg het is de basis om het goed te willen krijgen
- Automatische handelingen welke tot een veilig resultaat leiden, geen handwerk, Het is de basis om het goed te willen krijgen

De reactie over ministers spreekt boekdelen, hier is niet iemand met een overwogen rationele insteek bezig het gaat om de onderbuik met de emotie.


In dezelfde categorie over "mijn auto".
Het gaat om de kilometervergoeding door de werkgever dat is zijn verantwoordelijkheid wordt hij op aangesproken.
Stel de werknemer had de bewijslast met alles wat er bij hoorde als gevolgschade indien niet sluitend genoeg,

Succes met maken van een sluitende administratie over de reizen.
Elke reis thuis en een mogelijk variabele werklocatie valt er onder.
https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/btw_aftrekken/btw_en_de_auto/zakelijk_gebruik_van_de_priveauto/zakelijk_gebruik_van_de_priveauto

Da's gemakkelijk. Afzien van kilometervergoeding.

Dat is iets heel anders dan het "daar [GPS-tracking] worden ze toe verplicht" waar ik op reageerde.

Dus zijn papieren rittenboekjes voldoende voor waar de vraag over gaat.

De overheid eist, volgens de uitleg waar je(?) eerder naar linkte, juist uitdrukkelijk geen CO2-administratie, en ook geen dingen als GPS-trackers. Wil je die dan ook voor lopen en fietsen gebruiken?

Dus jij denkt als werkgever het recht te hebben verplicht een tracker in mijn privé omgeving te installeren dat niet nodig is? Daarnaast: je vergeet dat de AVG voorschrijft dat de minst privacy invasieve methode gekozen moet worden. Er is niets op tegen om zelf de km's vast te leggen. Zo moeilijk is dat niet en het gebeurt letterlijk al tig jaar zo.

Ik denk dat jouw visie door de rechter met de grond gelijk gemaakt wordt. Radicale ideeen hebben buitengewoon bewijs nodig. Geef dan op zijn minst de uitgeprocedeerde jurisprudentie waarop je dit baseert.

Je haalt zaken door elkaar (overigens maar even de URL tags toegevoegd). Je deelt een link die gaat over BTW aftrek. Daar gaat het hier niet over. Dit gaat over de vergoeding die een werkgever aan een werknemen mag geven mbt tot gemaakte reiskosten. Zie https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/inkomstenbelasting/vraag-en-antwoord/wat-is-de-maximale-kilometervergoeding-die-ik-van-mijn-werkgever-kan-ontvangen.

Het gaat enkel om gemaakte reiskosten anders dan prive. Dit kan gewoon gedeclareerd worden door een route op te geven die je hebt gereden in combinatie met het aantal kilometers. Hier is geen GPS systeem voor nodig.

Gelukkig dat alle burgers te vertrouwen zijn. En dat zonder controle niemand fraudeert. We leven, buiten ''ongebrouwbare politici'' natuurlijk in een perfecte wereld. Waar controle niet nodig is, en iedereen eerlijk is, buiten politici.

Het antwoord op de centrale vraag is duidelijk: nee, een werkgever kan een werknemer niet verplichten om in zijn of haar priveauto een gps tracker te laten installeren, tenzij aan strikte voorwaarden is voldaan en zelfs dan is het zeer de vraag of die verplichting juridisch standhoudt. De bezwaren tegen een dergelijke eis zijn zowel juridisch als ethisch aanzienlijk, zeker gezien de fundamentele beginselen van privacy, proportionaliteit en subsidiariteit zoals vastgelegd in de Algemene Verordening Gegevensbescherming, de AVG.

De werkgever stelt dat de gps tracker noodzakelijk is om fiscale verplichtingen na te komen en zakelijke kilometers sluitend te registreren voor de belastingdienst. Maar deze redenering is juridisch zwak. In het Handboek Loonheffingen van de Belastingdienst staat dat het verstandig is om per rit route en bestemming te noteren, maar het is geen wettelijke verplichting. Een handmatig bijgehouden rittenadministratie volstaat, mits zorgvuldig en geloofwaardig opgesteld. Er is dus geen juridische noodzaak voor het gebruik van een gps tracker. En binnen de AVG betekent dat automatisch dat er ook geen juridische grondslag is om een zwaarder en privacygevoeliger alternatief op te leggen.

De AVG schrijft namelijk voor dat de verwerking van persoonsgegevens noodzakelijk moet zijn voor het doel, dat de inbreuk proportioneel moet zijn en dat altijd eerst de minst ingrijpende methode moet worden gekozen. Een gps tracker in een priveauto is in dat licht veruit de meest ingrijpende optie. Niet alleen omdat het apparaat voortdurend locatiegegevens registreert, maar ook omdat het voertuig eigendom is van de werknemer. Daarmee is de inbreuk op de persoonlijke levenssfeer nog groter. De werkgever dringt binnen in de fysieke leefomgeving van de werknemer, buiten werktijd en zonder controle of toezicht van de werknemer zelf, terwijl dat voor het beoogde doel niet noodzakelijk is.

Een werkgever mag in principe voorwaarden stellen aan het verkrijgen van een kilometervergoeding, maar die voorwaarden moeten redelijk zijn en passen binnen de wettelijke kaders. De suggestie dat een werknemer dan maar moet kiezen tussen accepteren of afzien van de vergoeding is juridisch geen sterk argument. Er is sprake van een gezagsverhouding binnen het arbeidsrecht, en de economische afhankelijkheid van de werknemer speelt mee in de beoordeling of een maatregel redelijk is. Een werknemer onder druk zetten om controle in de priveauto te accepteren, op straffe van inkomensverlies, wordt in de rechtspraktijk eerder als indirecte dwang gezien. En dwang maakt instemming ongeldig.

Ook de verwijzing naar recente regelgeving rondom mobiliteitsregistratie bij grote organisaties biedt geen rechtvaardiging. De regeling die sinds 2024 geldt voor organisaties met meer dan 100 werknemers vereist een rapportage van woon werk en zakelijk verkeer aan de overheid, maar schrijft nadrukkelijk geen gps tracking of realtime monitoring voor. Het doel van die regeling is om duurzaamheid te stimuleren, niet om werknemers te onderwerpen aan permanente surveillance. Werkgevers die deze regeling gebruiken als argument voor gps tracking in privevoertuigen, interpreteren de regels op een manier die juridisch uiterst kwetsbaar is.

Het argument dat gps tracking objectief zou zijn en fraude voorkomt, is op zichzelf niet voldoende. Natuurlijk maken sommige werknemers fouten of proberen ze regels te omzeilen, maar dat is geen reden om alle werknemers onder continue controle te plaatsen. Bovendien zijn gps systemen niet waterdicht: ze kunnen uitvallen, ze zijn manipuleerbaar en ze brengen zelf ook risico's mee, zoals datalekken of fouten in de registratie. De privacyinbreuk die ermee gepaard gaat staat niet in verhouding tot de kleine winst in nauwkeurigheid ten opzichte van een handmatige administratie. Dat is ook in lijn met de visie van de Autoriteit Persoonsgegevens, die juist waarschuwt voor preventieve monitoring zonder duidelijke aanleiding.

Samengevat: tenzij een werknemer uit vrije wil en goed geïnformeerd instemt met gps tracking in zijn of haar priveauto, en die toestemming op elk moment kan herroepen, mag een werkgever dit niet afdwingen. De AVG en het arbeidsrecht beschermen werknemers tegen dit soort ingrijpende maatregelen. Een goed bijgehouden administratie van de gereden kilometers is juridisch voldoende. Als de werknemer dat kan overleggen, is er geen reden om hem of haar een vergoeding te weigeren. Een werkgever die dat wel doet, handelt mogelijk in strijd met het beginsel van goed werkgeverschap en loopt daarmee juridische risico's.

Een GPS tracker geeft bewijs, en maakt daarmee de kans op fraude veel kleiner. Het zegt meer, over de betrouwbaarheid van de informatie. En kan zo voorkomen dat je als belastingbetaler mee gaat betalen aan fictieve nooit gemaakte zakelijke ritten.

De tracker geeft informatie dat de rit gemaakt is (modulo GPS spoofing), niet dat het een zakelijke rit was.
Accepteer dat we de controle nooit 100% waterdicht krijgen en leg bij gebleken fraude naheffingen, boetes en eventueel celstraf op.

als mijn werkgever mij verplicht om een GPS module in mijn auto te bouwen,
dan geven ze mij maar een lease auto, of huren ze er maar 1 voor die dagen.

Reden:
ik heb meerdere auto's
ik rijd ook in die verschillende auto's
van compleet gerestaureerde oldtimer tot rat(look) oldtimer
hedendaagse auto en klein auto voor mijn vrouw
Soms leen ik een auto uit, omdat iemand een auto met trekhaak nodig heeft, en maak dan gebruik van hun auto.
of ik leen de auto van familie, als mijn auto stuk gaat als ik daar ben (dit gebeurd ook omgekeerd dat mijn auto geleend word).

als de baas KM vergoeding betaald, bepaald hij niet met welke auto ik rijd.

en wie gaat er voor de kosten opdraaien als er schroef gaten of knop gaten achter blijven na demontage ?

dus nee geen GPS van de baas in mijn auto.

ik rijd wel meer dan die 1500 km Privé,
maar gemiddeld 2 dagen in de maand voor de baas met mijn auto.

Klopt, maar het toont wel aan dat de rit gemaakt is. Het is onderdeel van een controle daarop.


Natuurlijk is het nooit waterdicht. Om fraude op te sporen en sancties op te leggen zijn er wel controle methodes nodig.

Makkelijke oplossing, een middenweg.

https://ritmeter.nl/.

Hele fijn app. 50 euro per jaar of zo, en die gebruik je dan gewoon alleen bij zakelijke ritten. Tijdens het opnemen van de Zakelijke ritten is GPS dan actief, zet je dat ding niet aan heb je ook geen tracking.

Lees de hele regeling nog maar eens beter. De informatie is redelijk chaotisch verspreid. En nee dat met route en kilometers is onvoldoende. Achterhaald door het te gemakkelijke veelvoudige misbruik.

1500 kilometer per week, laten we zeggen 60.000 kilometer per jaar, in een privé-auto rijden voor je werkgever?
Kom op zeg, dat laat je toch zeker niet gebeuren?
Dan mag je onderhand elke drie jaar een nieuwe auto aanschaffen.
En dan ook nog een tracker inbouwen?
Ammenooitniet!

Wij (de overheid) vinden privacy heel belangrijk, ook dat werkgevers zich niet dienen te bemoeien met de privé van hun werknemers (hé, Piet, ben je nu al weer naar die swingen club geweest, of de drankhandel?), tegelijkertijd verzinnen we verplichtingen die werkgevers (bij 100 of meer werknemers) dwingen dat allemaal te schenden, want klimaatdoelen. Komt bij dat die rompslomp (naast andere rompslomp) voor extra kosten zorgt (die worden doorberekend aan klanten) die buiten het huishoudboekje van wat die klimaatdoelen kosten gehouden wordt. En voor wat? Een mogelijk verschil van 0,00036 graden? Dat gemakkelijk teniet gedaan wordt door, bijvoorbeeld, extra kolencentrales in Afrika en Azië, of internationale houtkap voor biomassacentrales, of de enorme kosten en materialen benodigd voor verzwaring van het stroomnet, en ga zo maar door?

Hoe wordt zeker gesteld dat alle plussen en minnen tegen elkaar weggestreept gegarandeerd gaan zorgen voor het behalen van de klimaatdoelen, dusdanig dat er significante resultaten waar worden gemaakt, zonder grove privacy schendingen en/of de eigen mondiale concurrentiepositie flink te beschadigen?

Is daar iets juridisch over te zeggen? Mag de overheid heel veel belastinggeld blijven smijten, compleet met extra geld kostende rompslomp, voor een minimaal verwacht (maar niet gegarandeerd) positief resultaat, maar met de nodige risico's dat het op andere vlakken (economie bijvoorbeeld, of geld overhouden aan het eind van de maand voor vele burgers) flink knel komt te zitten in de negatieve zin? Als je als burger een gevaar voor jezelf vormt (bijvoorbeeld door drugs-, drank-, of gokverslaving) dan wordt er op een gegeven moment danig ingegrepen, met dwang. Geldt dat ook voor de overheid?

Overigens, voor leaseauto's hoef je geen kilometerregistratie bij te houden als je de maximale bijtelling accepteert, maar tegelijkertijd worden werkgevers met meer dan 100 personeelsleden verplicht alle gemotoriseerde bewegingen (ook elektrische fietsen?) van al hun werknemers te registreren? Dat is meer dan wat schuren, dat staat haaks op elkaar.

Er zijn mensen die een voorkeur hebben voor een model dat niet op het lease-lijstje van de werkgever staat. Ik neem aan dat de werknemer in kwestie een salaris heeft waarvan hij een nette auto kan rijden en met de kilometervergoeding erbij een goede auto. Voor buitendienstmedewerkers is een auto een investering die voor hun baan nodig is (en zich veelal in het salaris terugbetaalt.)
Ik kan het me goed voorstellen dat je geen tracker in je privé-auto wilt.

Ik vraag me echt af waar de term "jurist" bij jou op gebaseerd is Arnout?

1: De werkgever is zeker wel verplicht een kilometervergoeding te geven als dit contractueel zo is afgesproken. En dat is bijna altijd zo. Anders zou ik per direct een taxibedrijf beginnen, en mensen gratis voor me laten rijden...

2: Daarbij is het dus ook absoluut niet nodig om deze gegevens zo aan te leveren. Een simpel briefje met "van/naar" is voldoende voor de belastingdienst en zelfs dat is niet verplicht.

3: Qua AVG moet altijd de meest privacy vriendelijke optie worden gekozen. Bij een briefje met van/naar is er geen privacy risico. Bij een tracker is die er wel, dus niet gerechtvaardigd.

Ik heb eea nagelezen maar kan jouw bewering nergens vinden. Let wel: het gaat dus niet over BTW aftrek, niet over de kilometeradninistratiie die je moet bijhouden als je bij een leaseauto geen bijtelling wilt hebbem, maar over kilometers gemaakt voor de werkgever voor woon-werk en ander zakelijk verkeer Nergens staat dat het anders moet dan zoals ik meldde (en mijn werkgever doet dat ook op die manier).

Dus graag een link van de overheid waar ik dit kan vinden.

Dat denigrerende toontje staat je goed.

[/quote]2: Daarbij is het dus ook absoluut niet nodig om deze gegevens zo aan te leveren. Een simpel briefje met "van/naar" is voldoende voor de belastingdienst en zelfs dat is niet verplicht.
[/quote]
Een ex-collega van een ex-werkgever probeerde dat. Kilometerstand op een velletje papier, met datum. Ging mis, belastingdienst accepteerde het niet. Uiteindelijk kreeg 'ie €40000 naheffing. 4 jaar lease, 4 jaar onvoldoende administratie. Ongeveer €5000 euro bijtelling per jaar, plus 100% boete. Graag binnen 14 dagen over te maken. Zijn (en mijn) werkgever moest loonbeslag toepassen waarop 'ie in het buitenland ging werken. Dus toen 'ie een jaar later terugkwam had 'ie €60000 openstaan.

Ja, mooi voorbeeld. Mensen hier weten het vaak "wel beter", en zitten zelf niet in de situatie maar hebben wel een mening klaar. Zijn dan heel goed in anderen advies te geven maar zitten zelf niet met de gebakken peren als het mis gaat.

En de belastingdienst laat zich echt niet overhalen door "ja, maar op security.nl gaven ze aan dat het achterop een bier viltje ook gewoon mocht".

En er spelen een aantal zaken door elkaar; je hebt de kilometervergoeding die een werkgever aan jou betaald; je hebt een lease auto van de zaak met of zonder bijtelling (jou voorbeeld) en dan heb je nog de CSRD plicht dat een werkgever op basis van alle reisbewegingen voor zijn personeel moet kunnen aantonen hoeveel CO2 uitstoot er heeft plaatsgevonden. Daarbij mag die werkgever er zelf voor kiezen op welke manier hij die registratie wil bijhouden. Vaak is de administratieve last zwaar waar ze een dienstverlener voor kiezen.

En; als je er zo'n groot probleem mee hebt gebruik je toch gewoon niet je persoonlijke auto? Er is geen werkgever die niet 100% van de OV kosten vergoed; of zelfs een NS businesscard ter beschikking stelt. En dan kan je ook nog eens gebruik maken van een OV fiets ;)

Heleboel roeptoeters hier weer die een mening klaar hebben; heel benieuwd of ze op staande voet ontslag nemen als hun eigen werkgever met een dergelijke oplossing komt. Vast niet...

Arnout? Arnout? ... Of bedoel je Arnoud? Die heeft een studie recht gedaan.

En juist omdat het een contractuele (CAO) afspraak is, is dat niet altijd zo.

De werkgever kan vragen om ritgegevens in een bepaald formaat aan te leveren. Datum, van-naar en afstand zijn de minimale gegevens die de belastingdienst wil zien (in een gestructureerd formaat); de werkgever wil graag weten naar welke klant je geweest bent, om te bepalen of de rit in het belang van het bedrijf was.
Omdat de werkgever de kilometervergoeding al controleert (of kan controleren) en er niet veel fraude gesignaleerd wordt, is de controle van de belastingdienst niet zo diepgaand.

Bij lease-auto's wordt er flink gefraudeerd. Daarom is het niet zo gek dat de belastingdienst stevige eisen aan de rittenadministratie stelt als je minder of geen bijtelling wilt. (Wees ook niet verbaasd als de belastingdienst vraagt wat jouw auto bij IKEA deed als die volgens jouw administratie "thuis" had moeten staan.)

Het zal menigeen verbazen, maar met name in de "buitenprovincies" is OV verre van ideaal. Geen trams, geen metro, geen bussen (of taxibusje met weinig zitplaatsen) iedere 5 minuten (2 keer per uur is al veel provinciaal gezien), treinen hooguit langs de drukkere routes (vaak overvol tijdens de spits), geen OV fietsen (wel diefstal of vandalisme van je eigen fiets), gammele bushokjes met een trottoir van hooguit enkele stoeptegels die overigens schots en scheef staan, slechte verbindingen, slechte aansluitingen, regelmatig uitval, en ga zo maar door. Is voor velen een halve dagtaak op zich om zich met behulp van OV van thuis naar werk en terug te bewegen (grotere bedrijven hebben eigen busjes rijden op vaste ophaalpunten, maar als je die mist dan ben je de sigaar), en je betaalt er de hoofdprijs voor.

Dus nee, OV is absoluut geen oplossing voor geheel Nederland. Daarbij, niet iedere werkgever vergoed OV voor 100% (zelfs helemaal niet). Zie https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/inkomstenbelasting/vraag-en-antwoord/wat-is-de-maximale-kilometervergoeding-die-ik-van-mijn-werkgever-kan-ontvangen en https://www.fnv.nl/werk-inkomen/salaris-loon/reiskostenvergoeding. Immers, als je geen reisonkostenvergoeding krijgt dat kun je dat onder bepaalde voorwaarden aftrekken van je belastingaangifte.

Bij ons systeem krijgt de auto gewoon een zaak/prive schakelaar, ritten waarbij de schakelaar aan het eind van de rit op prive staat zijn worden dan dus als prive gemarkeerd en zijn dan door de werkgever gewoon niet in te zien en hebben ook geen details in de reports.

De bestuurder kan achteraf ook nog ritten aanmerken als prive (voor 't geval 'ie de schakelaar vergeten was). Als bestuurder zelf kan je dus wel alle details zien en opvragen (handig als de belastingdienst ooit gaat zeuren), maar je werkgever ziet uitsluitend de zakelijke ritten en kan gewoon netjes de gegevens opvragen die de belastingdienst vereist, zonder dat 'ie aan je privacy zit te krabben.

En een alternatief voor de echt paranoide mensen is gewoon om de tracker op de sigarettenaansteker-plug aan te sluiten. Zakelijke rit: plug 'm in. Prive rit: plug 'm niet in. Probleem opgelost.

Bij het bijhouden van een rittenadministratie is er wel een belangrijk aandachtspunt, namelijk de zogenaamde privé-omrijkilometers. Dus als u tijdens zakelijk woon-werkverkeer even een omweggetje maakt naar, bijvoorbeeld, een supermarkt voor wat persoonlijke boodschappen. https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/winst/inkomstenbelasting/inkomstenbelasting_voor_ondernemers/privegebruik_auto/rittenregistratie.

Interessant voor ondernemers is mogelijk onderstaande.

https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/winst/inkomstenbelasting/inkomstenbelasting_voor_ondernemers/privegebruik_auto/bijzondere_situaties

Totale autokosten zijn minder dan de waarde van het privégebruik
Het kan zijn dat uw totale autokosten minder bedragen dan het bedrag dat u voor het privégebruik van de auto moet tellen. In dat geval stelt u het bedrag van het privégebruik van de auto gelijk aan uw totale autokosten. Wat aan aftrekbare autokosten overblijft, is dan nihil.

Dit hele verhaal is alleen van toepassing op zelfstandigen, met een auto van de zaak, die geen prive kilometers willen rijden (en dus geen bijtelling). Dit hele verhaal gaat over werkgevers die moeten kunnen aantonen hoeveel kilometer werknemers in hun privé auto's rijden. Precies andersom dus.

Niet helemaal, de eerste url is ook van toepassing op werknemers (kon alleen dat artikel niet vinden). Sterker nog, een aantal, inmiddels, ex-collega's van mij zijn daar ooit de dupe van geworden. Hetgeen voor mij de reden was om de maximale bijtelling (geen kilometerregistratie nodig dan, dus kans op fouten nihil, of zelfs discussies daarover) voor lief te nemen, want kostbaar achteraf gedoe met de Belastingdienst omdat je gezien bent tijdens privé-omrijkilometers is het mij niet waard.

heel simpel, laat maar de gps tracker plaatsen zolang het een aan/uit knop heeft. Zodra je voor werk gaat rijden zet je hem aan en anders uit.

Kan er iemand uitleggen waarom GPS-ritregistratie dmv telefoon niet goed genoeg is?

Heel simpel, je vordert de lease-auto van je collega, om de rit te maken.
En succes, kijken hoe lang men dit volgoudt