Door Anoniem: @28-07-2025, 17:53 door Anoniem
natuurlijk moet iedereen in vrijheid kunnen surfen.
En natuurlijk is het internet (net zo als de straat) publieke ruimte.
Het internet is niet
net zoals de straat een publieke ruimte. De straat is een fysieke ruimte waarin iedereen fysiek aanwezig is (of niet). Het internet is een
virtuele ruimte waarin
niemand fysiek aanwezig is; er zijn enorm veel "aanwezigen", maar dat zijn
avatars.
Daardoor is de publieke ruimte op internet iets totaal anders. Die twee ruimten zijn niet met elkaar vergelijkbaar.
En ja, in die publieke ruimte moet je je anoniem kunnen bewegen. Op straat én op internet.
Omdat internet een virtuele ruimte is ben/ beweeg je daar in principe altijd anoniem omdat niemand, i.t.t. in de fysieke ruimte, fysiek aanwezig is. Je moet dus meer moeite doen om uit de anonimiteit te treden (met je echte naam ondertekenen, een foto van jezelf in je profiel zetten, e.d.) dan in de fysieke ruimte. Op straat is het veel gemakkelijker om een boodschapper uit de anonimiteit te halen omdat omstanders de boodschapper meteen zien en horen, fysiek kunnen lokaliseren en ook opnames van de fysieke verschijning kunnen maken; op internet kan dat allemaal niet: de boodschapper is niet fysiek aanwezig, hij is bemiddeld, door een medium, aanwezig.
Er is geen tegenspraak in mijn betoog.
Je bent
niet ingegaan op mijn vraag hoe jij de overgang wilt maken van anoniem surfen op internet naar niet-anoniem iets uploaden / berichten op internet.
Als iemand op straat zeer luid een boodschap wil verkondigen, dan kan dat ook. Je bent dan in beginsel niet anoniem meer. Hoe harder of hoe radicaler of opruiender de boodschap is, des te meer verlies je anonimiteit. Er zullen foto's en films van worden gemaakt. en wellicht gaat een journalist erop af. En als je terreur predik, dan krijgt de persoon ook de inlichtingendiensten achter zich aan. Herken je dat?
Jazeker, maar dat komt door de reactie van de omstanders op de boodschapper. Iemand die hard gaat schreeuwen op straat trekt de aandacht van omstanders, de boodschapper vestigt de aandacht op zich.
In de mate waarin de omstanders de inhoud van de boodschap bedreigend vinden beginnen ze de boodschapper in de gaten te houden - niemand wil immers in een levensbedreigende situatie belanden.
In de fysieke ruimte zijn mensen eigenlijk extreem kwetsbaar omdat zij daar zelf fysiek aanwezig zijn. In de virtuele ruimte van het internet is niemand fysiek aanwezig: niemand kan op internet doodgeschoten worden.
Nou. Zo hoort het ook op Internet. Iedereen mag zich uiten.
In emails naar vrienden, dan hoef je niet bekend te zijn. Net als dat je met een vriend of buurvrouw praat.
Dan hoef je niet bekend te zijn omdat je dat al
bent. En een e-mail is sowieso geen anoniem medium omdat je altijd vanuit een e-mailadres mailt.
In commentaren die bedoeld zijn voor het grotere publiek, dan moet de persoon wel bekend zijn.
Waarom moet dat?Natuurlijk ken ik jouw antwoord, namelijk (ongeveer): "dat moet omdat wanneer mensen zich misdragen ze daarop aangesproken kunnen worden".
Daarop ga ik hieronder in.
Als een organisatie een (al dan niet commerciele) mail stuurt naar heel veel mensen. Dan moet de persoon ook bekend zijn.
Een organisatie mailt altijd vanaf een bepaald e-mailadres wat dus in principe bekend is.
Wat een persoon ermee te maken heeft is mij onduidelijk, volgens mij is de persoon in een organisatie irrelevant; een organisatie is meestal zelf een rechtspersoon.
Alleen op deze manier zijn mensen die zich misdragen aan te spreken op hun gedrag. Of dat nu haat zaaien is of phishing mails betreft.
Net als op straat.
Haat zaaien valt m.i. onder de vrijheid van meningsuiting en links in phishing mails moeten altijd genegeerd worden.
Voor deze twee zaken is het niet nodig om de anonimiteit op te heffen.
Het is een gemakkelijke, maar afkeurenswaardige manier om mensen die zich misdragen aan te pakken op de manier die jij voorstelt, namelijk door iedereen die iets in de openbaarheid wil brengen te verplichten om zichzelf met zijn naam (en adres en telefoonnummer?) te presenteren, kortom, zijn anonimiteit op te geven - dat is jouw idee, anders moet zo iemand zijn mond houden en mag hij geen boodschap voor het grotere publiek plaatsen. Mensen mogen dan alleen een boodschap in de openbaarheid brengen wanneer ze dat niet-anoniem doen.
Ik vind dat je eerst moet
afwachten òf mensen zich misdragen als ze hun mond opendoen; jij wilt
bij voorbaat de anonimiteit van mensen opheffen
voor het geval dat ze zich gaan misdragen.
Dat betekent eigenlijk dat iedereen die iets in de openbaarheid wil brengen bij voorbaat verdacht is en als een potentiële zich misdragende behandeld moet worden.
Jij vindt dat anonimiteit te riskant is, een te groot risico vormt dat mensen zich gaan misdragen. Om te voorkomen dat er werk gestoken moet worden in het traceren van zich misdragende boodschappers eis jij dat iedereen die iets wil melden op internet uit de anonimiteit treedt en zichzelf identificeert.
Wat je daarmee overboord zet is de onschuldpremisse die in het strafrecht geldt namelijk dat iemand pas schuldig is aan een overtreding of misdadig gedrag wanneer dat gedrag
heeft plaatsgevonden.
Het is pas nodig om de anonimiteit van een boodschapper op te heffen wanneer deze boodschapper zich misdragen heeft - en geen minuut eerder!
Jouw stelling:
alleen op deze manier zijn mensen die zich misdragen aan te spreken op hun gedrag.
klopt niet.
Er zijn meerdere manieren om online de identiteit van de bron van een boodschap te achterhalen - dat kost alleen meer werk.
Geen enkel doel heiligt het middel van het onderdrukken / afschaffen van de ANONIEME vrijheid van meningsuiting op internet, óók niet zich misdragende boodschappers.
En daarmee kom ik tot slot op je laatste holle kreet:
Iedereen mag zich uiten.
Het gaat niet om het dwingend opleggen vooraf van voorwaarden waaraan mensen eerst moeten voldoen om zich te
mogen uiten voor het grotere publiek.
Het gaat om de vrijheid van meningsuiting en pas wanneer mensen daarmee een overtreding plegen is het tijd om te interveniëren: bij de betreffende boodschapper(s),
niét vooraf bij iedereen die wat te melden heeft.