Lekker bezig! Maar ga je dan niks doen met je medisch dossier bij ziekenhuizen waar je bent geweest in het verleden of je tandarts en andere zorgverleners waar je ooit mee te maken mee heb gehad?

het is altijd leuk om te zien, hoe lastig sommige het voor zichzelf kunnen maken.

Als ik huisarts was, had ik je gewoon dringend het advies gegeven, ergens anders naar toe te gaan.

Laat een huisarts gewoon zijn werk doen, hij heeft het al druk genoeg met zijn huidige werk load.

Het klinkt trouwens ook leuk, je eigen dossier bij houden, maar werkt eigenlijk zeer slecht. Zorg komt vaak plotseling en eigenlijk is juist van groot belang, dat alle informatie altijd goed beschikbaar is.

Dank! Wat de rest betreft: first things first. Ik vind dat ik nu wel even een lunchbreak heb verdiend. M.J.

Deze opmerking is off-topic als het topic de medische privacy inhoud.

Simpele wedervraag was deze praktijk zo klein dat er niet meer dan 10k patienten per jaar worden geholpen
Ofwel te klein voor een praktijk aangestelde DPO/FG en is er geen overkoepelend branche organisatie bij betrokken?

Je vragen zijn voor mensen als ons zeer goed behapbaar maar een huisarts zie ik echt niet alle wettelijke eisen zo even op te noemen laat staan het zelf uit te zoeken en ook begrijpen wat er gezegd wordt.

Bedankt voor het posten van deze kwestie, dat geeft voor velen inzicht in het probleem.

In feite is de data al gedeeld met een externe partij, nu verwijderen in het dossier helpt daar niet meer tegen.

Ook zou ik hieruit vaststellen dat er data is gedeeld zonder voorafgaande instemming. Daarvoor moet een grondslag zijn. Welke is dat precies? Algemeen belang lijkt me niet reeel voor bijzondere persoonsgegevens. Gerechtvaardigd belang ook niet, want de huisarts kan best zijn werk doen zonder de data te delen voor andere doeleinden dan jezelf.

Ik zou de huisarts vragen om de gegevens te laten verwijderen bij alle partijen. Hij is de aanspreekbare persoon daarvoor. Hij moet aan het verwijderverzoek voldoen.

De kwestie zou aan AP gemeld moeten worden, en een onderzoeksvraag zou tevens moeten omvatten in hoeverre data is gedeeld met partijen (ook ketens of netwerken van partijen). En of de data via een nummer alsnog verwijderd kan worden. De aard van de data is ook van belang om vast te kunnen stellen of het pseudonimisatie is.

Complete dossiers zijn altijd herleidbaar, het zou best eens kunnen zijn dat die in zijn geheel gedeeld is. Dan kun je technisch aan de hand van een paar kenmerken die al terug vinden. Leeftijd/geboortedatum en een bepaalde operatie op een bepaalt tijdstip is al voldoende om op 1 individu uit te komen.

Verwerkingsverantwoordelijken mogen volgens de AVG verwerkingen uitbesteden aan derde partijen (verwerkers). Daar is geen afzonderlijke grondslag of toestemming voor nodig.

Wij zitten in Utrecht bij de HA en gebruiken TETRA voor de praktijk inlog. Is deze veilig? En hoe weten wij of deze bij Calculus is aangesloten en wat is precies/eigenlijk het probleem van Calculus?

Niet dat mijn history belangrijk is. Als ik wat heb weet iedereen dat gelijk van mij. Zeker als ik weer eens een arm breek.

Ik ken de exacte omvang van de praktijk niet en wil daar met het oog op de privacy van de huisarts ook geen uitspraken over doen. Maar er is wel enige vorm van samenwerking(sverband), en dat speelde ook een rol in deze casus. En er zijn natuurlijk de in mijn posting genoemde beroepsorganisaties, die neem ik aan beschikken over (deskundigen met) kennis van privacy en de betreffende regelgeving. Ik heb de huisarts uiteraard tijd gegund e.e.a. na te gaan bij deskundigen.

Ik vermoed dat de beroepsorganisaties de privacy-vereisten en het medisch beroepsgeheim gemakshalve nogal minimalistisch (reductionistisch) hebben geïnterpreteerd en er simpelweg vanuit zijn gegaan dat huisartsen een willekeurige verwerker mogen kiezen zonder na te denken over zaken als doelbinding, subsidiariteit of dataminimalisatie. En dat ze dus tegen de aangesloten huisartsen hebben gezegd: "Ja hoor, prima, doe maar!" En als er dan een firma als Calculus verschijnt die een financieel gunstig aanbod doet, dan gaan noch die artsen, noch de beroepsorganisatie nadenken of die goedkoopte er misschien mee te maken kan hebben dat patiënten misschien indirect toch met hun medische data betalen. Vervolgens worden er voldongen feiten geschapen en acht niemand zichzelf verantwoordelijk.

Uit het NRC-artikel (18 juli 2023) bleek dat enkele huisartsen (waaronder Guus Theeuwen) er wel degelijk goed over nadachten, en dus niet in zee gingen met Calculus. Maar dat was een kleine minderheid, die inmiddels door de marktmacht (lees: monopoliepositie) van Calculus min of meer gedwongen wordt om alsnog door de bocht te gaan en niet langer conform hun eigen opvattingen over hun beroepsgeheim te handelen. M.J.

Ik zie niet waarom de HIS gespreksdata met de patient moet delen met VIPlive, zie tabel op deze pagina:

https://support.viplive.nl/hc/nl/articles/7555546040221-Privacyverklaring

Logisch dat NAW en prestatiecodes worden doorgezet voor de facuratie, maar gespreksdetails? (In 2 modules)

Als je bij de GGZ loopt worden dus al jouw contactmomenten doorgegeven de partij die de facturatie doet, dit is meer dan prestatiecodes/tarieven , en kan gespreksinfo bevatten van voortgangsgesprekken , of andere commentaren (soms hele domme) van bijv de telefoniste die een afspraak inplant... Dit soort info hoeft niet buiten de praktijk (HIS) gebracht the worden, wat nu wel gebeurt.

De versleuteling van data op AWS servers (dus 80-90% van Nederlandse patient data staat daar in de cloud) is zo goed als de zwakste schakel. Laat dit even inzinken.

De kamergesprek data staat dus in de VS , toegankelijk met 1 wachtwoord.

Verandert de HA het ww regelmatig?
Zelfde vraag, na exit stagiere of ontslag medewerker?
Is het een sterk ww?
Is het wel een veilige Windows PC, of dezelfde waarmee men email bijlagen opent?
Wordt de MFA/2FA optie gebruikt?
Vraagt de arts regelmatig een login auditlog op bij deze factuurclub?

Waarschijnlijk is in de praktijk 10-20% van de security die standaard bij het pakket zit deel van de procedure.

Bij mijn arts staat het cloudwachtwoord (met URL) op een Dymo label , op de monitor.

Misschien de volgende keer maar eens checken....

Ik heb de huisarts in diens hoedanigheid van verwerkingsverantwoordelijke verzocht om mijn medisch dossier ook te laten verwijderen bij de verwerker (Calculus) en eventuele subverwerkers (bijv. Amazon - ik heb nog geen eenduidige informatie over welke subverwerkers er allemaal in het spel zijn, maar kreeg wel te horen dat de gegevens worden opgeknipt en dan worden opgeslagen in "verschillende landen"). M.J.

Calculus gebruikt de medische gegevens blijkens uitlatingen van mijn huisarts ook voor onderzoeksdoeleinden "op populatieniveau". Dat is een ander doel dan waarvoor ik die informatie aan de huisarts heb verstrekt - door vragen te beantwoorden en mijzelf lichamelijk te laten onderzoeken. Ik verstrekte die informatie in de veronderstelling dat de huisarts zich zou houden aan zijn/haar beroepsgeheim, en mijn medische persoonsgegevens dus niet zonder mijn toestemming beschikbaar zou stellen voor onderzoeksdoeleinden - en al helemaal niet aan een commerciële organisatie als Calculus. Als de doelstelling van een bepaalde gegevensverwerking verandert of er een doelstelling bijkomt, is er wel een afzonderlijke grondslag en/of geïnformeerde toestemming nodig. Anders is er namelijk sprake van function creep die in strijd is met het beginsel van doelbinding.

Daarnaast is het de vraag wat er bijvoorbeeld zou gebeuren als er in de toekomst een nieuwe crisis uitbreekt of wordt uitgeroepen, bijvoorbeeld n.a.v. een nieuw besmettelijk virus. Misschien gaat de overheid dan zeggen: "Hé, dat is handig, 80% van de huisartsen is aangesloten op het systeem van Calculus, met een druk op de knop kunnen wij de vaccinatiestatus van de meerderheid van de Nederlandse bevolking controleren, en op grond daarvan de vrijheden van niet-gevaccineerden beperken."

Ik ken niet alle ins en outs van de nieuwe "Pandemiewet" (gewijzigde Wet Publieke Gezondheid) en welke mogelijkheden die de minister van Volksgezondheid in de praktijk allemaal verschaft, maar ik heb er gezien de recente geschiedenis geen enkel vertrouwen in dat de overheid het medisch beroepsgeheim, de privacy van patiënten of andere grondrechten vrijwillig zou respecteren. Daarom wil ik niet dat mijn medische status voor de overheid technisch toegankelijk is via een groot datasysteem. En al helemaal niet in het licht van de plannen voor een EHDS (zie mijn oorspronkelijke posting hierboven). M.J.

Wij willen graag weten of dit je is gelukt.

Bij Amazon is lastig want de AWS data kan Amazon zelf niet eens zien (versleuteling).

Als ik iets weet, zal ik het hier posten. Het liefst zou ik hierover natuurlijk in contact zijn met organisaties of groepen die meer (technische, juridische en "systemische") kennis in huis hebben dan ik als eenling. Dat zou me ook helpen de juiste vragen te stellen. Ik heb wel aan outreach gedaan, maar dan blijkt dat zolang je niet zelf al een bepaalde (formele of netwerk-) positie bekleedt, je niet echt interessant gevonden wordt als gesprekspartner - dit lijkt los te staan van de maatschappelijke relevantie van het onderwerp waar je mee bezig bent... Dit is dus vooralsnog een kwestie van "liefdewerk oud papier". Als je tips hebt hoe ik in contact kan komen met gelijkgestemden, houd ik me aanbevolen.

Ik vermoed dat het me via de huisarts zelf niet gaat lukken om ook maar enige grip of zelfs maar adequate informatie te krijgen over de problematiek van de subverwerkers van Calculus. De huisarts (d.w.z. de verwerkingsverantwoordelijke) heeft zelf heel duidelijk aangegeven geen ICT- of AVG-deskundige te zijn, en blind uit te gaan van de richtlijnen van de beroepsorganisaties (bijv. LVH en KNMG). Mijn huisarts lijkt helemaal niet gemotiveerd te zijn om uit te vinden wat er nu echt met mijn medische gegevens gebeurt als ze eenmaal met Calculus zijn gedeeld.

Dit is overigens iets wat ik bij meer verwerkingsverantwoordelijken ben tegengekomen als ik ze aanspreek. Men wil geloven dat alles in orde is, en men vind het vaak lastig en irritant als daar überhaupt twijfel over wordt geuit of vragen over worden gesteld.

Veel verwerkingsverantwoordelijken berusten er stilzwijgend in dat de wetgever hun een nominale verantwoordelijkheid voor de gegevensverwerking heeft opgelegd, maar laten dat vervolgens ook weer als waterdruppels van hun schouders afglijden. Omdat de toezichthouder en de rechters ook graag willen geloven dat alles in orde is, en dat zo min mogelijk checken, blijft het ook bij zo'n nominale verantwoordelijkheid, die niet of nauwelijks wordt omgezet in een verantwoordelijkheid voor effectieve bescherming. Ondertussen doen de wetgever en beleidsambtenaren alsof hun neus bloedt, door ervan uit te gaan dat alles in de realiteit verloopt zoals de doelstellingen (geformuleerd in abstracte, algemene termen) op papier zijn (wetten en beleid). Op deze manier wordt er in zwijgende, onderlinge collusie door verwerkingsverantwoordelijken, de toezichthouder, de rechterlijke macht en de wetgever een schijnwereld opgebouwd waarin onze privacy zogenaamd goed beschermd heet te zijn, maar dat in werkelijkheid niet is.

Ik vermoed dat de huisarts, nu ik eenmaal onder druk (namelijk omdat ik anders het risico loop geen huisarts meer te hebben) met tegenzin vooralsnog heb ingestemd met het aangeboden compromis, verder zo min mogelijk aandacht aan de zaak zal willen besteden. Ik noem dat "koud pragmatisme" en vind dat niet professioneel of ethisch in het geval van een zorgverlener (wat een arts tenslotte is of zou moeten zijn).

Dit heb ik de huisarts ook laten weten, naast mijn door de huisarts afgedwongen instemming met het compromis. Maar ik heb het voorzichtigheidshalve wel in zodanige bewoordingen laten weten dat het de huisarts (hopelijk) geen excuus verschaft om mij uit de praktijk te gooien. Ik heb het wel expliciet gezegd, zoals ik het hier in de vorige alinea heb gezegd, maar voor de rest heb ik me vervolgens ingehouden.

M.J.

Hoe het mis kan gaan:
Dat hoeft bij Calculus maar één keer te gebeuren.
Klaar.

Alhoewel de AVG nuttig is, heeft die verder niks te maken met medisch geheim.

In zekere zin is de AVG juist slecht voor de bescherming van het medisch geheim, omdat er dan parallellen ontstaan met het lid zijn van een boekenclub, of hoe vaak je sushi thuis laat bezorgen. Dat laatste is privacy. Wat er in vertrouwen bij de dokter gebeurt is van veel hogere orde. Het is medisch geheim. Het is bespottelijk om een huishoudelijk reglement als de AVG erbj te halen om het medisch geheim te bespreken.

Dat geheim hoort dat zo te blijven en de eerste die dat hoort te weten en beseffen is de dokter zelf. Zoals een advocaat ook nooit de Privé zal bellen met de melding moet je nou eens horen wat ik weet. Of een notaris.

Of deze: Manuele fouten in de codering dat kan overal gebeuren. Als het maar geld waard is.

Mee eens. (Het heeft natuurlijk wel iets met elkaar te maken, maar het gaat om twee verschillende dingen.) In mijn correspondentie met mijn huisarts heb ik uitvoerig aandacht besteed aan de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt, en aan de medische ethiek, inclusief het medisch (beroeps)geheim. Op die aspecten heeft de huisarts in het geheel NIET gereageerd. Alsof ze niet bestaan of niet terzake doen.

Ik weet niet wat er op dit punt in het hoofd (en hart) van mijn huisarts omgaat. Misschien heeft mijn huisarts wel kennis genomen van wat ik naar voren bracht over medische ethiek, maar durft er niets over te zeggen uit angst om dan nog verder verwikkeld te raken in "medische ethiek", of om daar überhaupt een standpunt over in te nemen. Als ik zelf arts was, zou ik een dergelijke zwijgzaamheid niet in overeenstemming achten met mijn beroepseer en ook niet met mijn verantwoordelijkheid als zorgverlener. Er zijn ook wel degelijk artsen die op dat gebied hun hoofd boven het maaiveld durven uit te steken. Bijvoorbeeld Jona Walk, of de eerder genoemde huisarts Guus Theeuwen.

Hoe dan ook, het risico bestaat dat huisartsen die minder belang hechten aan medische ethiek, of die minder moedig zijn, zich in het nauw gedreven voelen en dan onder druk van door de overheid gepushte digitalisering hun toevlucht zoeken tot het misverstand dat als je je als arts aan de regels van de AVG houdt, je daarmee automatisch ook zou voldoen aan de vereisten met betrekking tot je medische beroepsgeheim, waar je ooit een (Hippocratische) artseneed over hebt afgelegd.

Dat klopt natuurlijk niet. Dat is niet zo.

Het lijkt een manier te zijn om je persoonlijke verantwoordelijkheid als professional (in dit geval als professionele arts) af te wentelen op een systeem van juridische regels (de AVG etc.) en om je eigen professionele geweten uit te besteden aan de toezichthouders op dat juridische systeem (de AP, rechters) en de opstellers daarvan (de wetgever, de regering).

Het feit dat mijn huisarts me überhaupt een compromis heeft aangeboden, doet vermoeden dat hij/zij er meer over heeft nagedacht dan hij/zij mij vertelt. Ik heb in mijn leven wel meer mensen meegemaakt die het stiekem wel met me eens waren maar dat niet publiekelijk durfden te laten blijken, en vaak ook niet (of niet expliciet) tegen mij - maar soms ook wel. Er is veel angst, ook in ons zogenaamd "veilige" landje.

Iemand (ik weet niet of jij dat toevallig was) heeft de juridisering van het medisch geweten onlangs heel mooi beschreven in een reactie hier op Security.nl:


In het verleden is het idee en gevoel van "mannelijke eer" eeuwenlang misbruikt om vrouwen (en andere "minder" geachte mensen) te onderdrukken. Vervolgens vond er hoognodige emancipatie plaats, waarbij oude ideeën over "mannelijkheid" terecht ter discussie werden gesteld en deels werden verworpen. Soms denk ik echter dat er met het badwater van achterhaalde ideeën over mannelijkheid ook een kind werd weggegooid, namelijk gewetensvol eergevoel, m.a.w. een soort uitgangspunt van morele ruggengraat. Ik zie om me heen erg veel glad babbelende, netwerkende apparatsjiks met een wel zeer buigzame morele ruggengraat. Met andere woorden: meelopers. Ook artsen zijn daar niet immuun voor.

Natuurlijk wemelde het vroeger ook van de meelopers, maar het lijkt of dat meelopen (in feite: jezelf onderwerpen) nu bijna tot een quasi-"ethische" norm is verheven, alsof dat inmiddels de enig overgebleven manier is om "sociaal" te zijn - tenzij je in een positie bent waarin je je het kunt permitteren om (in functie) alsnog weer over te gaan tot een achterhaalde vorm van autoritaire pseudo-mannelijkheid. Denk aan ministers zoals Hugo de Jonge en Ernst Kuipers, of aan omhoog gevallen rijkelui zoals Donald Trump of Elon Musk.

Ik zou mensen een beetje willen wakker schudden, door ze te vertellen dat als ze met sommige dingen te lang meelopen, ze als het ware slaapwandelen, om dan later misschien in een nachtmerrie wakker te worden - of misschien helemaal nooit meer wakker te worden maar te zombificeren.

M.J.

Ik snap je zorgen wel maar is dit niet iets overtrokken? Ik bedoel heb je specifieke medische geheimen waarmee je kunt worden afgeperst ofzo? Je kunt in dat geval altijd je history laten cleanen.

Gaat het om het principe? Of om de privacy "hobbie" ? Ik snap dat ook nog wel tot zekere hoogte.

Ik merk ook dat je dingen in de extremen trekt:

bijv. AWS is versleuteld en Amazon zelf kan hier bij deze data want deze is versleuteld. Ik snap wel dat de zorg kan bestaan dat bepaalde data ooit gekraakt kan worden "save now, encrypt later" maar ja als de NSA jouw threatlevel probleem is dan heb je denk ik heel andere problemen.

De AWS storage security staat en valt met de keymanagement van het bedrijf achter calculus. Dus dat kun je ook bij hun navragen, of ze dit uitleggen is nog maar de vraag. Meestal schermen ze met hun ISO normen en de rest moet je maar geloven, dus _hopen_ dat Calculus/ VIPLive (www.viplive.nl) van Topicus BV geen soort Diginotar is (we weten allemaal hoe dat gegaan is). Als je er zo erg in zit , persoonlijk, zou ik daar solliciteren en het gewoon in persoon uitzoeken :-)

Dan heb je de VIPlive data tussen de huisarts en AWS. Dat is volledig in handen van je arts. Ze hebben de keuze om meerdere wachtwoorden te kiezen op meerdere niveaus en voor elke gebruiker, met en zonder 2FA/MFA.

Maar als je huisarts 1 user heeft met 1 wachtwoord voor de hele praktijk, inclusief stagieries die komen en gaan, geen MFA gebruikt, het wachtwoord nooit wijzigt of zoals bij mij, op de monitor plakt , dan weet je het wel. Elke ex personeelslid kan in principe nog bij de data , etc daarbij zijn de Windows computers in de HA praktijken niet echt superveilig, dus zonder 2FA/MFA keys en met redelijk zwakke wachtwoorden is het wachten op een hack, van bijv. een administratiecomputer of de telefoniste, bijv. via email verkeer "open bijlage" . Maar dit is alsnog de verantwoording van je HA om de door Topicus aangeboden software actief te managen: 2FA gebruiken, toezien op wachtwoord beheer, regelmatig audit logs opvragen van de logins etc etc

Maar welke huisarts wil zich hier mee bezig houden? Men leunt op "encryptie" maar je keymanagement is minstens zo belangrijk. Zonder 2FA, password managers (offline houden) , regelmatig ww's veranderen , is het dus wachten op een lek, vanuit de praktijk zelf.


Het enige wat mij opvalt aan VIPlive documentatie is dat ze in 2 modules (de praktijkmodule en de GGZ module) ook allerlei patienten(gespreks) data meesturen naar Topicus. Dit lijkt me overbodig. Jouw NAW gegevens prima, rekening nummers, telefoon, email, prima allemaal. Ook wanneer je bent langsweest want dit is nodig voor de facturering aan de zorgverzekeraar. Dit gaat via verschillende tariefcategorien, instelbaar in de software. Maar waarom inhoudelijke gezondheids/prive informatie aan Topicus wordt doorgestuurd, "encryptie" of niet, dat vind ik wel heel vreemd. Er is geen enkele reden voor , behalve misschien om die info ook echt via Topicus met de zorgverzekeraar te delen, zodat deze de huisarts kan ontlasten, zodat jouw Achmea of CZ personeel kan checken of een bepaalde declaratie wel klopt met het type behandeling - door een deel van het huisarts journaal- te lezen. Dit weet ik niet zeker, behalve dat het wel al met Topicus gedeeld wordt. Dus evt hebben de zorgverleners hier ook toegang tot.

Ik vind dit toch wel even een paar graden zorgwekkender dan zorgen om AWS cloud hosting in the United States ofzo.

Het goede nieuws is dat je van VIPLive delen van patientgegevens met Topicus , dus deze gedetailleerde info niet echt nodig voor declaraties, wel uit kunt zetten per patient. Dit is na de lezen in de VIPLive privacy policy. Dit is standaard niet verplicht om de patient te vragen om consent en staat dus gewoon aan (op delen). Het is wel de verantwoordelijkheid van de huisarts om op verzoek van de patient deze switch uit te zetten in de software, en dan worden er alleen de hoognodige details van jou gedeeld met de Topicus: dus jouw metadata, bezoek tijdstip, categorie declaratie, zonder alle (standaard) inhoudelijke info.
Bij een ggz patient bijv: dat je opnieuw bij de ggz bent geweest op die en die dag, zonder diagnostiek of casusgevoelige data.
Deze switch geldt geloof ik niet voor labrapporten want dat is een andere module, die info gaat dus wel naar Topicus via de automatische wekelijke (dagelijkse? 2023) VIPLive updates (en misschien om opvraagbaar door de zorgzekeraar om 'controle' redenen).

Maar goed je kunt al deze dingen het beste eens bij Topicus nagaan. Wat ik hierboven heb beschreven zou een goede stap zijn, om die categorien (standaard aan/optioneel uit) uit te laten zetten bij je huisarts.

Maar wil je echt helemaal geen info delen met Topicus, tsja, eigenlijk zou ik dan zeggen: als je privacy zo extreem is, betaal dan je zorg zelf. Zoek zelf artsen etc (vriendenkring , beetje netwerken). Ik ken er genoeg overigens die ook wel ' buiten het systeem om' een consult willen doen, voor een kleine tegenprestatie of een klusje.

Ik zie eigenlijk het probleem niet zo , behalve dat je Topicus data standaard op "huiskamergesprek delen" aan staat, wat door de patient (die niet verplicht geinformeerd hoeft te worden) op verzoek uitgezet kan worden.

Nog een paar jaar en dan krijgen de artsen allemaal subsidie, om hun data te experteren vanuit de HIS software naar de Europese Data Health Center of hoe het gaat heten. Die wordt daar dan geanonimiseerd , en gedeeld met onderzoekers, universiteiten etc . Goed voor de medische wereld dat deze data er is , maar anonieme dossiers zijn altijd terug te leiden, hoe meer info je hebt hoe makkelijker. Dus de vraag is hoe het ministerie dit gaat invullen, etc

In principe kan de EU met dat systeem straks ook nagaan wie op welke postcode, met welke geboortedatum etc er niet gevaccineerd is. Trek dit even verder met het werk wat er achter de schermen plaatst vindt om bij een toekomstige lockdown de vaccinaties verplicht te stellen, al dan niet onder politiedwang, dan weet je het wel. Deze wetten waren er niet, maar de 'vrijheid om te weigeren' wordt nu juridisch op landelijk en EU niveau dichtgetimmerd. Een beetje praat op Telegram of protesten helpt niet , want het is zodra verankerd in het EU beleid, en de staat moet dan opvolging geven... dus bij een toekomstige lockdown kun je niet meer nee zeggen, of een rechtszaak aanspannen (die tijd is nu namelijk..) , bovendien zal de propaganda tegen de weigeraars 200% zijn van wat in het verleden (jij bent een terrorist etc)

@Anoniem op 10-10-2023 om 14:59 uur.

Nogal een mix van boodschappen die je geeft:
-- Je zegt dingen over hoe het systeem van Calculus/Topicus technisch is ingericht (waar je kennelijk behoorlijk wat van afweet).
-- Je zegt dat het grootste risico in de huisartsenpraktijk zelf ligt, niet bij Calculus/Topicus.
-- Je zegt aan de ene kant dat ik me overdreven druk maak, en dat als ik privacy zo belangrijk vind, ik mijn zorg eigenlijk maar zelf moet betalen (hebben we dan geen verplichte zorgverzekering waarvoor we maandelijks betalen?).
-- Aan de andere kant schets je een zeer dystopisch toekomstbeeld (vooral in je laatste alinea), maar wel op zo'n manier alsof het eigenlijk onvermijdelijk is en daarom eigenlijk toch niet zo erg.

Ik weet niet wat ik van jouw reactie moet denken. Het voelt voor mij toch een beetje alsof je het afschaffen van het medisch beroepsgeheim met veel woorden wilt normaliseren (indirect goedpraten, ook doordat de lezer door de bomen het bos niet meer ziet).

Punt is dat ik als huisartspatiënt helemaal niet in zulke verwikkelingen en ingewikkelde afwegingen betrokken wil raken.

Ik wil mijn arts als professionele persoon kunnen vertrouwen en vrij met hem/haar kunnen praten als er iets aan de hand is met mijn gezondheid. Dat kan alleen als ik er vertrouwen in kan hebben dat mijn medische besognes niet verder komen dan de spreekkamer of behandelkamer van de arts of artsen die mij behandelt/behandelen. En dat ik daar zelf overzicht en regie over houd. Doordat ik weet dat die arts zich aan zijn medisch beroepsgeheim zal houden. Omdat ik hem/haar in de ogen kan kijken en het duidelijk is dat hij dat serieus neemt, en het dus niet wegrommelt in een onafzienbare brij van digitale systemen die over alle werelddelen verspreid zijn.

Zo simpel kan het zijn. Dan is er vertrouwen.
Digitale systemen zouden in dienst van de arts-patiëntrelatie moeten staan, niet andersom.

IT was er toch om ons te helpen en ons leven makkelijker en aangenamer te maken? Op deze manier gebeurt dat niet.
Op deze manier worden we via IT uitgeleverd aan allerlei externe partijen (overheden, commerciële bedrijven).
Die hebben vaak een heel andere agenda dan onze gezondheid of onze vrijheid.

M.J.

Even heel snel en kort door de bocht.

Het komt enkel door het declaratie- en verzekeringsstelsel.

Het begint al met dat je zelf het bonnetje niet af hoeft te tekenen voor je consult of behandeling. Dat wordt achter je rug afgehandeld en al vanaf dat punt heb je daar zelf niks mee te maken. Wil die dokter zijn poen hebben, dan staan daar eisen tegenover. Achter je rug om. Een volkomen willekeur met smoesjes van privacy. De dokter wil gewoon zijn poen zien en wat er verder medisch (geheim) is dat zijn jouw zaken niet meer. Al doet die alles fout en mis, die tweede wintersportvakantie moet wel doorgaan dus dan nog moet er wel betaald worden. Al heb je het zelf als patiënt niet meer overleefd. Zie daar het motief voor zoek anders maar een ander. Want die wil ook met wintersport. Ik ben in het verleden wel wat zorgverleners tegengekomen die zich daar niet prettig bij voelden. Maar dat was altijd een kleine minderheid. Noem mij maar eens een dokter die een zorgverzekeraar heeft gemeld dat ie wat onhandig was geweest en het dus uit morele overwegingen niet wou declareren, terwijl de corrigerende behandeling vanzelfsprekend ook gratis zou zijn. (Ok, andere kant ook eerlijk, zou ik dokter zijn en tien patiënten hebben zoals jij, dan zou ik ook een weekje rust willen!) Maar het motief van ongegeneerd medisch geheim schenden is gewoon poen. Of zoals het zo mooi heet tegenwoordig: Bestaanszekerheid. Maar dan van de dokter.

EEMJ:

Ik zou niet teveel waarde hechten aan de huiskamer gesprekken met de arts , want de verslagen gaan in systemen , die dus ook data delen met Topicus (tenzij een patient dit explicieit laat disablen , en er is geen plicht patienten hierover in te lichten).

Computers kunnen ook gehacked worden, ook je huisarts pc of netwerk.

Het beste is om gewoon alleen het hoognodige met de arts te delen voor je medische behandeling.

Je zou inderdaad Topicus eens kunnen vragen wat zij processes. Zij weten dat beter dan een doorsnee arts.

Maar hoe doe je dit dan bij een tandarts? Is dat privacy info? Wie kan dat nou misbruiken denk ik dan.
Je zorgverlener houdt ook een historie bij, ziekenhuizen ook. Hoe doe je dat dan?

Privacy is al lang niet meer vanzelfsprekend. Je vraagt mi teveel als je wil dat het systeem jouw zorg vergoed, zonder ook maar iets te documenteren. Er is ook zoiets als het zorgstelsel, facturen, belastingdienst, financiele verantwoording...
Wie zelf betaald blijft helemaal buiten zicht... En dan heb je (waar cash kan) ook geen registratie op een bankrekening... Het is maar welke mate van privacy je wil

Tandartsen: cash betaald op vakantie in Turkije. Vaak ook een stuk goedkoper

Ik geloof eigenlijk niet dat het mijn huisarts om de poen gaat, althans niet in de eerste plaats. Eerder om besparing van tijd en administratieve rompslomp. Eerst zijn er door Nederland-ambtenarenland een heleboel bureaucratische hoepels gecreëerd waar zo'n huisarts doorheen moet springen, en vervolgens biedt Calculus een digitaal systeem aan dat dat weer gedeeltelijk "oplost", maar dan wel ten koste van het respect voor het medisch beroepsgeheim. Dus ten koste van de patiënten, ook al wordt dat niet aan ze verteld.

Volgens mijn huisarts zijn er voor declaraties die de huisarts bij de zorgverzekeraar doet, alleen een aantal identificerende gegevens van mij nodig (naam, adres, polisnummer van de verzekering en dergelijke), maar niet de inhoud van mijn medisch dossier. Ik heb wel gevraagd wat de noodzaak is om ook mijn BSN-nummer met de verzekeraar te delen, en wat daarvoor de wettelijke grondslag is (in de zin van artikel 6 lid 1 AVG). Het declareren van zorgkosten is toch geen fiscale activiteit? Daarop heb ik nog geen antwoord gekregen.

Natuurlijk komt de verzekeraar op grond van de gedeclareerde behandelingen (die worden geloof ik weergegeven met codes) wel iets te weten. Daar ontkom ik niet aan als ik de behandeling niet zelf betaal. Ondertussen zijn we in Nederland zijn we verplicht voor zorg verzekerd, dus die maandelijkse premie moet ik in ieder geval betalen.

Lang geleden kende ik iemand die bewust niet voor ziektekosten verzekerd was. Hij/zij belegde het daarmee uitgespaarde geld in aandelen, op basis van de calculatie dat dit uiteindelijk financieel voordeliger zou zijn. Dat ging tientallen jaren lang goed, hij/zij was gezond. Toen werd die persoon oud en had zorg nodig. Tegen die tijd waren de aandelen vermoedelijk al zoveel waard geworden dat de zorg daaruit kon worden betaald. Of de financiële calculatie uiteindelijk uitkwam, weet ik niet. In ieder geval zou die gok tegenwoordig niet meer mogen van de Nederlandse overheid.


De afgelopen ca. vijf jaar heeft mijn huisarts me geloof ik twee keer gezien. In die tijd liet ik hem/haar dus best wel met rust... Maar oké, de afgelopen weken moest hij/zij even aan de bak. En dan ook nog zonder vergoeding, want ik gaf nadrukkelijk aan dat dit geen medische hulpvraag was, maar een zaak m.b.t. de omgang met mijn medisch dossier...

M.J.

Ik wil op het spreekuur vrijuit kunnen praten met de huisarts, om te kunnen verkennen wat wijsheid is m.b.t. mijn gezondheid. Ik ben het wel met je eens dat ik tegenwoordig bepaalde factoren die van invloed zouden kunnen zijn op mijn gezondheid, niet meer zou bespreken met een huisarts, omdat ik inmiddels van te voren al inschat dat een huisarts daar niet meer over weet dan ikzelf. Maar voor jongere mensen kan een goede huisarts nog steeds een belangrijke bron van informatie en advies zijn, ter oriëntatie als het gaat om de vraag wat geschikte vervolgstappen zouden kunnen zijn (daarom wordt huisartsenzorg ook wel "eerstelijns zorg" genoemd).


Waarom zou ik moeite moeten doen om me te verhouden tot Topicus en dan weer kritisch onderzoek moeten doen naar een verhaal van Topicus met een hoog "WC-Eend"-gehalte? Ik wil gewoon vertrouwelijk met mijn huisarts kunnen praten.


Gevoelsmatig vind ik de info die mijn tandarts over me bewaart, minder kritisch. En het is natuurlijk altijd handig dat als ik een zwaar ongeluk krijg, men mij aan de hand van mijn gebit nog kan identificeren. Waar het mij om gaat, is dat ik zelf regie houd over mijn persoonsgegevens en dat dat ook de norm blijft en serieus wordt genomen. Ik wil zelf bepalen in hoeverre men mij kan profileren, en op welke manieren. Dat kan voor iedere persoon weer anders zijn.


Privacy is nooit vanzelfsprekend geweest. Slaven, horigen, vrouwen en bedienend personeel hadden in vroeger tijden notoir weinig privacy, sterker nog, het hele idee van "privacy" bestond toen nog niet. Koningen en koninginnen vonden het geen probleem om bij het ochtendtoilet naakt te zijn in bijzijn van bedienden, want dat tastte hun positie niet aan. Misschien was seigneur Michel de Montaigne één van de eersten die zoiets als privacy ontwikkelden, lekker rustig in een toren waar hij zijn essays schreef. Voor de opkomst van privacy vormde de opkomst van de bourgeoisie (het burgerdom) een voorwaarde. Anders dan edelen, geestelijken, boeren of slaven hebben burgers een "privéleven". Kijk, ik zou er in beginsel geen bezwaar tegen hebben om de baas te zijn over een kasteel. Maar als dat niet kan, heb ik graag een privéleven. Niet voor niets hebben de Engelsen een spreekwoord: "My home is my castle."



Dat vraag ik niet. Als de kosten van een medische behandeling door een verzekeraar vergoed worden, dan mag de verzekeraar weten om welke behandeling het gaat. De verzekeraar moet dan wel uitgaan van de deskundigheid van de arts die de behandeling heeft voorgeschreven en/of uitgevoerd. Die arts is professioneel en schrijft niet voor zijn lol een behandeling voor. De verzekeraar hoeft de diagnose van de arts dus niet te weten, laat staan de waarnemingen waarop die diagnose (als het goed is) is gebaseerd.

M.J.

@Anoniem op 10-10-2023 om 14:59 uur.

Nog even terugkomend op enkele elementen in je posting, het volgende. Je schrijft:

Ik weet dat jij en de verzekeraar het niet met mij eens zullen zijn (verzekeraar wil maximale controle), maar persoonlijk vind ik dat de verzekeraar ook de precieze datum dat ik langs ben geweest (bij de huisarts of voor een specialistische behandeling) niet hoeft te weten als de arts declareert. Het is voldoende als de (huis)arts bijvoorbeeld per maand declareert (alle patiënten in de afgelopen maand). De precieze datum zou alleen relevant zijn als de verzekeraar de arts verdenkt van fraude. Als er aanleiding is een arts te verdenken van fraude, zou de precieze datum alsnog kunnen worden opgevraagd.

Je schrijft ook:

De privacyverklaring van mijn huisarts bevatte op het tijdstip van mijn vragen aan de huisarts geen enkele verwijzing naar Calculus of VIP-Live, laat staan naar de privacy-policy van VIP-Live. Als patiënt had ik dus geen enkele mogelijkheid om te weten wat er met mijn medische persoonsgegevens gebeurde zolang de huisarts mij niet op eigen initiatief daarover inlichtte - wat de huisarts jarenlang niet deed.

Jij kunt nu zeggen: "Dat hoefde de huisarts ook niet, want de AVG stelt dat niet verplicht, want een verwerkings-verantwoordelijke mag zelf zijn verwerker kiezen." Hierop twee reacties:

(1) Blijkens informatie van mijn huisarts gebruikt Calculus de naar VIP-Live geüploade persoonsgegevens ook voor andere doelen dan de registratie van mijn consult/behandeling of de facturatie daarvan e.d., namelijk ook voor eigen onderzoeksdoeleinden die los staan van mijn specifieke, individuele behandeling. Dan is er wel een plicht om mij te informeren en mijn geïnformeerde toestemming te vragen - althans bij een redelijke uitleg van de AVG; en trouwens ook op grond van de Neurenbergcode en de Verklaring van Helsinki (informatieplicht jegens het onderzoekssubject).

(2) Naast de AVG (een formele wet) is ook de medische ethiek en met name het medisch beroepsgeheim relevant. Op grond daarvan moest de huisarts mij wel degelijk op eigen initiatief adequaat informeren dat de vertrouwelijke gespreksgegevens werden gedeeld met Calculus, zolang ik niet zelf aangaf dat niet te willen. Mijn huisarts heeft dat ten onrechte verzuimd, net als vermoedelijk ca. 80% van de Nederlandse huisartsen die zich bij Calculus hebben aangesloten. Daarmee hebben al die huisartsen hun medische beroepsgeheim geschonden, door hun patiënten willens en wetens in de waan te laten dat vertrouwelijke informatie in het dossier van de huisartsenpraktijk (of van een zorggroep) bleef, terwijl die informatie feitelijk gedeeld werd met een internationaal bedrijfsconcern.

Eigenlijk zouden die ca. 80% van de Nederlandse huisartsen dus voor het medisch tuchtcollege moeten worden gesleept. Maar je raadt natuurlijk al wat er dan zou gebeuren. Het tuchtcollege zou die huisartsen dekking geven en de klachten afwijzen, of hooguit constateren dat er wat ongelukkig (namelijk: niet) was gecommuniceerd met patiënten, zonder daar voor die artsen consequenties aan te verbinden.

Dit is Nederland, een land met talloze regeltjes, die tegenwoordig vaak streng worden opgelegd aan zwakken en machtelozen, terwijl sterkeren en machtigen zo lang mogelijk buiten de effectieve werkingskracht ervan worden gehouden. Het is vergelijkbaar met politie die fietsers zonder licht bekeurt of vreedzame demonstranten arresteert, maar niet komt opdagen als er een inbraak heeft plaatsgevonden, of die zolang en zoveel mogelijk wegkijkt wanneer een hoge functionaris zich vergrepen heeft aan een ondergeschikte medewerker, totdat het echt niet anders meer kan (bijv. vanwege publiciteit).

M.J.

@ mj

Er is geen plicht om jou te informeren. Dit valt onder de WGBO en niet de AVG (die veel ruimer is en vooral gericht is op bedrijfsleven). De WGBO borduurt weer voort op de oudere zorgwet etc

Voor Calculus is er geen plicht van de HA jou te informeren dat info gedeeld wordt. Staat ook op de privacypolicy page van Topicus. Je mag wel het delen van informatie blokkeren maar dan moet je dat zelf aangeven, initiatief nemen.

Waarom dit zo geregeld is, weet ik niet. Maar dit ligt bij de wetgever en niet de huisarts of bij Calculus. Vermoedelijk om de huisarts een enorme berg aan administratie en kosten te besparen, en om het zorgsysteem niet complexer te maken dan nodig. Ervanuit gaande dat de paar mensen die privacy zo extreem hoog hebben zitten, ook alle wetten nalezen, alle privacy policies doorlezen en onderzoek doen naar software systemen, etc

Dit is allemaal zeer gespecialiseerde kennis, waarvoor een arts niet opgeleid wordt, en ook de gemiddelde ITer niet.

Maar als jij aangeeft minder data te willen delen tussen HA en Topicus , door alleen het noodzakelijke maar niet de huiskamer data , wat dus softwarematig kan , is het probleem dan voor jou opgelost ? De oude info welke al gedeeld was, daar doe je niets aan, behalve voortaan even nadenken wat je "in vertrouwen" bespreekt....

Ik denk trouwens dat jouw posts hier , met de genoemde sleutelwoorden , wel genoeg bijdragen aan publiciteit over het onderwerp. Iemand die Topicus onderzoekt zal dit vast tegenkomen , en daar jullie meningen lezen.

Mijn vorige post heb ik in een enorme haast getypt, het was een lange post, en er zaten wat domme versprekingen in, maar de context van het geheel lijkt me duidelijk dat ik ook niet voor onnodig data verzamelen ben.

Om elke keer je data te laten verwijderen vind ik best extreem. 30 jaar geleden gebruikten de huisartsen ook computers. En die hadden een inbelverbinding. Toen was er nog geen ssh maar telnet en je kon alles meelezen over de lijn. Die backups gingen ook naar een softwarebedrijf, en je wist niet wat ze er mee deden.....

Iemand die kwaad wil die werkt meestal bij een IT bedrijfje dan , die kan doen en laten wat hij wil bij zijn klanten. Maar dat is geen crimineel uit het drugsmilieu, eerder een staatsactor die verzamelt om te verzamelen onder het mom 'altijd handig'

Als ik het goed begrijp, ben jij dezelfde als Anoniem op 10-10-2023 om 14:59 uur en reageer je nu op mijn bijdrage van 11-10-2023 om 09:23 uur. Je schrijft:

Het lijkt of je de reikwijdte van de AVG niet begrijpt. De AVG is niet "vooral gericht op het bedrijfsleven", maar op de verwerking van alle persoonsgegevens (met enkele bij name genoemde uitzonderingen). Persoonsgegevens die worden verwerkt door de overheid of door natuurlijke personen horen daar net zo goed bij. Als bijvoorbeeld ik als privépersoon een dossier of databestand aanleg over alle bakkers en bakkersassistenten in mijn woonplaats, met het doel die voor alle inwoners te ontsluiten, dan valt dat dossier wel degelijk onder de werkingskracht van de AVG, omdat het dan niet valt onder de uitzondering zoals genoemd in artikel 2 lid 2 onder c) AVG (het is dan niet een "zuiver persoonlijke of huishoudelijke activiteit").

Artikel 1 AVG (onderwerp en doelstellingen) en artikel 2 AVG (materieel toepassingsgebied; reikwijdte - inclusief uitzonderingen daarop) maken duidelijk dat de verwerking van persoonsgegevens van medische patiënten onder deze wet valt. Artikel 13 AVG schrijft voor welke informatie de verwerkingsverantwoordelijke aan de betrokkene moet verstrekken. Artikel 13 lid 1 onder c) AVG schrijft voor dat de verwerkingsverantwoordelijke de betrokkene informeert over de verwerkingsdoeleinden en de rechtsgrond van de verwerking.

Die rechtsgrond (wettelijke grondslag) moet één van de zes in artikel 6 lid 1 AVG genoemde gronden zijn. Bovendien schrijft artikel 5 AVG voor dat de verwerkingsverantwoordelijke de rechtmatigheid (art. 5 lid 1 onder a), de doelbinding (art. 5 lid 1 onder b) en de dataminimalisatie (art. 5 lid 1 onder c) van de verwerking moet kunnen "aantonen" (art. 5 lid 2).

Artikel 6 lid 1 onder c) AVG biedt een wettelijke grondslag voor gegevensverwerking die plaatsvindt op grond van de WGBO ("noodzaak om te voldoen aan een wettelijke verplichting die op de verwerkingsverantwoordelijke rust"). Deze wettelijke grondslag onttrekt de gegevensverwerking echter in het geheel niet aan de werkingskracht van de AVG.

De WGBO bevat een clausule (artikel 455 WGBO in het Burgerlijk Wetboek) op grond waarvan de patiënt medische gegevens (bepaalde uitzonderingen daargelaten) kan laten verwijderen uit het medisch dossier. Zonder die clausule in de WGBO zou een vergelijkbaar verzoek op grond van artikel 17 AVG mogelijk inderdaad overruled worden, maar mogelijk ook niet (dat zou een interessante juridische casus zijn).

Je lijkt hier te suggereren dat de privacypolicy van Topicus boven de AVG gaat. Dat is echt onzin. Artikel 13 AVG verplicht de HA (huisarts) om mij over een aantal zaken te informeren (zie boven).

De wetgever heeft dat geregeld, en wel in bovengenoemde artikelen van de AVG, alsmede in de UAVG. In artikel 13 lid 1 AVG staat bovendien dat de verwerkingsverantwoordelijke (in casu de huisarts) deze informatie aan de betrokkene "al (...) bij de verkrijging van de persoonsgegevens" moet verstrekken. Zo'n 80% van de Nederlandse huisartsen hebben zich hier vermoedelijk niet aan gehouden toen ze zich bij Calculus/Topicus aansloten. Dat zegt iets over de mentaliteit en cultuur van verreweg de meeste Nederlandse huisartsen. Die hebben het goed informeren van hun patiënten duidelijk niet hoog op hun prioriteitenlijstje staan, zodra het om hun eigen administratieve gemak gaat.

Nee, de wetgever eist van de huisartsen wel degelijk dat ze hun patiënten proactief en adequaat informeren. Het zijn de huisartsen zelf, en hun beroepsorganisaties, die ervoor gekozen hebben om dat niet te doen.

Het goed informeren van patiënten zou het zorgstelsel helemaal niet complexer maken, maar wel transparanter.

Daar is de wetgever helemaal niet van uitgegaan. De AVG verlangt juist van de verwerkingsverantwoordelijken dat zij alle betrokkenen, ongeacht hoe "hoog" die privacy hebben zitten, actief en goed informeren.

Hier wil ik ook iets zeggen over jouw suggestie dat het "extreem" zou zijn om belang te hechten aan je medische privacy. Er is niets extreems aan om te willen dat een arts zich aan zijn beroepsgeheim houdt en zeer persoonlijke informatie over jouw lichamelijke en geestelijke gezondheid binnen de spreekkamer/behandelkamer/huisartsenpraktijk houdt.

Het is eerder "extreem" slordig om tegen een arts te zeggen: "Jaaa... de halve wereld of in ieder geval alle honderd artsen en driehonderd huisartsassistenen van deze regio, plus nog een paar dozijn ICT'ers, mogen best weten dat ik na verkracht en daarbij bezwangerd te zijn geraakt, een mislukte arbortus onderging waardoor ik onvruchtbaar ben geworden en in een depressie ben geraakt..." Artsen moeten hun eigen patiënten op dit punt beschermen.

Elke arts mag geacht worden basale kennis over medische ethiek en het medisch beroepsgeheim te hebben, en die tijdens zijn/haar loopbaan ook levend te houden. Inderdaad beschikt de gemiddelde IT'er niet over die kennis. En dat is ook precies de reden waarom ik wil dat zulke kennis binnen de huisartsenpraktijk blijft.

Het is dan voor een deel opgelost, maar voor een deel ook niet. Ten eerste verplicht de WGBO de huisarts nu om die spreekkamer- of huiskamerdata eerst in te voeren in een dossier. Daarna mag die data pas weer verwijderd worden op verzoek van de patiënt. Dat is dus een opt-out. Zodra er geen sprake meer is van een dossier dat zich geheel binnen de huisartsenpraktijk bevindt (op papier of stand-alone), moet het een opt-in worden. Anders wordt er niet voldaan aan de medische ethiek, in casu het beroepsgeheim.

Ten tweede heeft Calculus/Topicus ook niks te maken met mijn metadata. Sommige van die metadata zijn nodig voor de facturatie bij het declareren door de huisarts bij de zorgverzekeraar (naam, adres, polisnummer). Maar waarom zouden de verzekeraar en Calculus/Topicus mijn BSN-nummer of mijn geboortedatum hoeven te weten? De verzekeraar is een particulier bedrijf. Als ik ergens een koelkast aanschaf, hoef ik ook niet mijn geboortedatum of BSN-nummer aan te leveren.

Er zou daarom, net als vroeger, een mogelijkheid aan de patiënt moeten worden geboden om zorgkosten zelf bij de verzekeraar te declareren. Dat wil zeggen: de huisarts stuurt een factuur naar de patiënt, die betaalt en declareert bij de zorgverzekeraar. Dat is inderdaad veel omslachtiger dan als het geautomatiseerd via de huisarts gaat. Maar als de huisarts niet meer bereid is een dossier bij te houden op een manier die in overeenstemming is met zijn beroepsgeheim, dan moeten patiënten de mogelijkheid krijgen om hun privacy op een andere manier te beschermen.

Het is technisch prima mogelijk om een infrastructuur te creëren met decentrale maar wel gestandaardiseerde stand-alone-databases (voor elke huisartsenpraktijk één), vanwaaruit specifieke(!!!) informatie dan ofwel encrypted met relevante(!!!) andere zorgverleners kan worden uitgewisseld via internet, ofwel aan patiënten kan worden meegegeven op een USB-stick (indien de patiënt dat wenst, eveneens encrypted), of in sommige gevallen zelfs op papier (bijv. verwijsbriefje).

Volgens de wet zou die oude informatie door verwerkingsverantwoordelijke (huisarts), verwerker (Calculus/Topicus) en subverwerker (Amazon (AWS)?) gewoon moeten worden verwijderd. Ga jij ervan uit dat dat technisch niet meer kan? In dat geval is er helemaal sprake van een schandaal, als dit met de medische gegevens van miljoenen patiënten is gebeurd.

Dat hoop ik inderdaad. Maar zonder mensen die net als ik de daad bij het woord voegen, zal er vermoedelijk te weinig druk op huisartsen en de wetgever ontstaan om ze ertoe te bewegen weer serieus om te gaan met het medisch beroepsgeheim en privacy. Waarschijnlijk moet er eerst een ramp gebeuren (vergelijkbaar met het Toeslagenschandaal) voordat men bereid is echt wakker te worden.

Fijn om dat te horen.

Vind jij regelmatig cookies van je PC verwijderen ook "best extreem"? Ik niet. Inderdaad gebruikten huisartsen 30 jaar geleden ook computers. Dat waren toen wel bijna altijd stand-alone-computers. Inbellen (wat iets heel anders is dan continu via internet benaderbaar zijn en in verbinding staan zonder dat daar nog jouw menselijke wilsuiting aan te pas komt) kon dan naar specifieke, relevante andere stand-alone-systemen (bijv. de computer van een specifieke specialist die de betreffende patiënt ging behandelen). Het was toen veel bewerkelijker en minder winstgevend om iets fouts met die back-ups te doen, als men al op het idee kwam.

Overigens heb ik tien jaar geleden, na de onthullingen van Snowden (2013), al bij mijn toenmalige huisarts aan de bel getrokken. Want door die onthullingen raakte ik mijn vertrouwen kwijt in het fatsoen (als vorm van welbegrepen eigenbelang) van internetproviders en andere ICT-bedrijven. Die huisarts stelde mij toen voor het blok: ofwel ik accepteerde dat hij mijn dossier omzette naar een met internet verbonden systeem, ofwel ik moest mij uitschrijven uit de praktijk en "passant" worden. Bovendien eiste hij van mij, nu ik dit aan de orde had gesteld, dat ik daarover een schriftelijke verklaring aflegde en dus toestemming gaf (anders moest ik "passant" worden). Hij gaf te kennen dat er zijns inziens wel ergere dingen in de wereld gebeuren dan het verlies van medische privacy. Vanwege mijn toenmalige, kwetsbare persoonlijke omstandigheden ben ik toen onder die druk gezwicht en heb die verklaring ondertekend. Maar mijn vertrouwen in het ethisch gehalte van die huisarts was natuurlijk weg.

Daarna heb ik het tien jaar aangezien. In 2018 trad de AVG in werking. En nu, in 2023, vormde het bericht op Security.nl over de gestelde kamervragen over Calculus voor mij aanleiding om na lange tijd weer in actie te komen, in de hoop dat privacy inmiddels wat serieuzer zou worden genomen, ook door mijn huidige huisarts.

Registratie is niet zo onschuldig als techbedrijven, overheden en allerlei digitaliseringslobbies mensen willen doen geloven. Klassiek voorbeeld is de registratie van etno-religieuze identiteit in Nederland. Voorafgaand aan 1933 kon niemand in Nederland voorzien welke fatale consequenties een dergelijke registratie in de jaren 1940-45 zou krijgen. Het ging daarbij inderdaad om wat jij noemt: "staatsactoren". Ik vind het niet "extreem" om nu, mede in het licht van de geschiedenis (tachtig jaar geleden en twee jaar geleden), een ietsiepietsie verder te kijken dan mijn neus lang is. Jij wel?

M.J.

In mijn posting vandaag om 13:33 uur was ik iets vergeten te zeggen in reactie op de volgende vraag:

In toevoeging op mijn antwoord hierop (zie boven) had ik ook moeten herhalen wat ik in eerdere bijdragen al heb gezegd, namelijk dat het probleem voor mij pas echt opgelost is als ik weer kan vertrouwen op het beroepsgeheim van de arts, dus als het voor mij niet meer nodig is om mijn medisch dossier in eigen beheer te nemen. Het beste is als ik dat dossier weer kan toevertrouwen aan de huisarts, in de wetenschap dat die het niet zonder mijn toestemming of medeweten met derden deelt, ook niet met Calculus.

Dit vergt ook dat ik weer zou kunnen ervaren dat ik de huisarts als medische professional kan vertrouwen op het gebied van medische ethiek, inclusief de omgang met diens beroepsgeheim en met mijn medische dossier. Het gaat dan dus om hoe de attitude van huisartsen op dat punt is. Hier zit een hele ethische mindset aan vast, in een paar woorden samengevat:

Wel:

- een humane ethiek, gericht op de ontmoeting van mens tot (professionele) mens, een deugd- en plichtethiek;

maar niet:

- reductief utilitarisme, eenzijdig systeemdenken, technocratie en uiteindelijk "transhumanisme" (lees: antihumanisme)

M.J.

Stemmen bij verkiezingen gaat nog steeds op papier omdat de veiligheid en het vertrouwen van kiezers belangrijk is, dat er niet gefraudeerd wordt. Dat is ook goed voor de democratische betrokkenheid, iedereen ziet de vrijwilligers in de stembureaus. Het vraagt natuurlijk wat maar je krijgt er ook wat voor nl. geloofwaardige democratie. Een democratie die meer wil zijn dan alleen een optelsom van cijfertjes die niemand meer echt kan controleren, daarvoor is dat efficiënte manier om het te doen.
Hetzelfde is aan de hand in de dokterskamer. Mag de patiënt er echt vertrouwen in hebben of moet die het doen met een mededeling van de dokter dat 'het systeem' zorgt dat het goedkomt.

Bij de verkiezingen wil de VNG het stemmen zo snel mogelijk digitaliseren, zeggen ze nu. Waarom? Dan breek je de democratie nog verder af.
Bij de dokter is het kennelijk al gedigitaliseerd en verspreid naar buiten zonder dat aan patiënten iets gevraagd is.

Terecht dat iemand er tegen opkomt. Mensen die opkomen voor basisrechten zijn altijd lastig. Niet efficiënt, kost tijd. MLK, Mandela, Gandhi, de hele rits, noem maar op en dat zijn alleen nog die het overleefd hebben en in het nieuws zijn gekomen. Zoveel vakbondsactivisten, milieuactivisten, journalisten zijn dood en na een week vergeten. Of hun baan kwijt of gevangen gezet of beboet of wat voor ellende ze maar kunnen bedenken. Omdat het zogenaamd onzin is wat ze willen. Respect voor M.J. Er is altijd iemand nodig die de eerste is.

Veertig jaar geleden had niemand aan hoeven komen met idee om alle medische dossiers in één groot datasysteem te stoppen. Toen was 40-45 nog niet vergeten. Nu duidelijk wel. Handige jongens willen snel geld en veel macht. 't Zal niet de eerste keer zijn.

Is niet helemaal waar. Het is ongeveer de tijd dat ik zelf al die data begon te verzamelen. Op de plek waar ik zat kon dat. Alleen de beschikbare resources waren toen nog niet zo groot als nu. Het was sql queries draaien, 's nachts, om het systeem overdag niet te belasten. En dan met de verzameldata doorspeuren op een vette Mac. Dat waren toen nog computers.

De kernvraag was namelijk, hoe kan het nou dat de zorg elk jaar met een bijna vast percentage duurder wordt. Dat steeg gewoon vrolijk elk jaar, ongeacht voor de hand liggende factoren. Zoals vergrijzing of de economische ontwikkelingen. Ik heb er wel menig vooroordeel mee weten te ontkrachten. Zo bleken "buitenlanders" veel goedkoper voor de zorg te zijn, en asielzoekers helemaal. Dat alles met de beperkte databases van toen.

Wat wel een verschil was toen, was dat ik zelf een groot respect had voor het medisch geheim en alles gebeurde onder toezicht van de beroepsgroep zelf. En in heel nauwe samenwerking met. Er was toen een veel sterker besef van wat je wel en niet kon maken. Maar ook zorg vanuit de beroepsgroep zelf. Omdat als het altijd maar duurder wordt, en je weet niet waarom, de continuïteit van de zorg zelf wel eens in gevaar zou kunnen komen. Het waren andere tijden. Waar wellicht 40-45 nog een rol speelde in de morele opvattingen. Het kwam nog van binnenuit, het besef van wat je wel of niet hoort te zien of weten. Juist dat gevoel mis ik tegenwoordig. Zowel bij ministers als bij zo een NZa. Alsmede de samenwerking met de beroepsgroepen zelf. En ethische toetsing wat je met dat wel en niet kunt gaan zitten prutsen. het lijkt één overschillig zooitje te zijn geworden. En dat, inderdaad, dat was vroeger anders. De mensen die zich tegenwoordig bezighouden met dergelijke materie of er zelfs bestuurlijk mee bezig zijn, daar zitten veel te veel p**rdel*l*en tussen. Sorry dat ik het moet zeggen. Maar soms lees ik zaken van nu en dan vliegen mijn kromme tenen dwars door mijn schoenzolen. Zeker als het over medisch geheim gaat.

Het is een algemener probleem.

De belangenverstrengeling tussen overheden, instituten en commerciële partijen is groter dan die ooit was.
Allen hebben belang bij het optimaal versjacheren van ieders meta-data ten behoeve van giga-winst.

Het vertrappelen van basale mensenrechten op privacy en enige anonimiteit is daarbij usance.
Blackrock AI en Big Tech maken de jacht op dit data-goud nog omineuzer.

De verstrengeling tussen Blackrock en de huidige financiële bazin van Google is al exemplarisch hiervoor,
Verscheen al uit de rijen van Larry Fink's Blackrock. ;)

Stemmen in Nederland gaat helemaal niet 100% op papier.
Al helemaal niet om deze reden.

1) de potlood/papier is vanwege het gemak/vertrouwen van de (oudere) burger

2) de tellers voeren de DATA in in een computer.

Elk stemlokaal heeft een PC met de software waar de tabellen worden bijgehouden.

Vervolgens wordt dit digitaal verstuurd naar de verzamelpunten , voor ipsos, media distributie enzovoort

De kritische processen met we vele duizenden stemmen gebeurt gewoon in een wired softwarepakket

Het enige wat mist om het helemaal digitaal te maken is een stuk electronica in de hokjes

Maar in Theorie kan er met software en tabellen ook gefoeteld worden (verdeelsleutel, programmacode die tabellen wijzigt)
Wat moeilijk controleerbaar is zonder 100% analoog tellen zonder computerinvoer en dan opnieuw met computer, en vergelijken

@Anoniem op 14-10-2023 om 10:05 uur.

-- Ondermijning van democratische en ethische normen
Bedankt voor je woorden van morele steun. Ik ben het met je eens dat digitalisering op allerlei manieren wordt ingezet op manieren die de democratie en ethische normen ondermijnen. En dat er ondertussen propaganda wordt gevoerd van "Wow, kijk eens wat voor een geweldige dingen we met digitalisering kunnen doen!" - waarbij de negatieve effecten worden verzwegen, de problemen van analoge methoden worden opgeblazen en verkeerd geanalyseerd, en waarbij mensen die daar iets over zeggen, worden weggezet als "niet meer bij de tijd". Ik weet niet of ik het woord "Digi-wappie" al ben tegengekomen, maar het zou me niets verbazen als dit op een gegeven moment uit de kast wordt getrokken.

-- Risico's op het gebied van gezondheidspolitiek
Je schrijft iets over de risico's die "mensen die opkomen voor basisrechten" lopen. (En je zegt daarbij dat Martin Luther King (jr.) en Gandhi het overleefden, maar dat deden ze uiteindelijk - NADAT ze bekend waren geworden - helaas niet. Ze overleefden wel lang genoeg om verandering in gang te zetten.) Gelukkig zijn die risico's in Nederland op dit moment relatief klein. Anders dan in het huidige China, loop je in Nederland niet het risico om opeens te "verdwijnen" als je het overheidsbeleid publiekelijk bekritiseert.

Maar nu twee jaar geleden (najaar 2021) werd ik wel bang toen de hetze tegen niet voor Covid-19 gevaccineerden in Nederland grote proporties aannam, onder aanvoering van het haatzaaien van de toenmalig "demissionair" minister Hugo de Jonge van "volksgezondheid" (die bijv. niet-gevaccineerden "decadent" noemde) en anderen. Op televisie mocht straffeloos gesuggereerd worden dat niet-gevaccineerden naar een eiland zouden kunnen worden afgevoerd (Ab Osterhaus), terwijl mensen die kritiek op het overheidsbeleid durfden te uiten, daarvan ernstige consequenties ondervonden (zowel deskundigen, die dan uitgestoten werden uit de medische en/of wetenschapelijke gemeenschap en soms zelf hun baan verloren, als leken die dan bijv. te maken kregen met maatschappelijke uitsluiting of in enkele gevallen zelfs pogingen tot vervolging).

Op dit moment (2023) komen er dankzij allerlei documenten die met behulp van openbaarheidswetgeving (in Nederland: de WOO, voorheen Wob) zijn opgevraagd; dankzij getuigenissen van mensen die eerder hun mond nog niet open durfden te doen; en dankzij wetenschappelijke onderzoeken, steeds meer stukjes waarheid boven tafel over wat er in 2020-2022 werkelijk is gebeurd. De diverse crisissen in de wereld lijken dat proces van waarheidsvinding op dit moment niet volledig tegen te kunnen houden. Er wordt op die manier een basis gelegd voor een latere evaluatie - hoezeer de verantwoordelijken ook hun best doen om zo'n evaluatie tegen te houden en uit te stellen. De maatschappelijke doorwerking van die geleidelijke waarheidsvinding schept voor dit moment een iets veiliger maatschappelijk klimaat voor onafhankelijk en kritisch denkende mensen in Nederland en een aantal andere Europese landen (voor zover ik weet), en ook voor mensen die hun eigen gezondheid willen beschermen te midden van de pogingen tot nieuw propagandageweld van het technocratische bewind. Zie bijvoorbeeld dit artikel van Maurice de Hond gisteren: https://www.maurice.nl/2023/10/14/een-derde-neemt-een-booster-en-een-groter-risico-op-een-besmetting/

Voor mij persoonlijk zie ik op dit moment geen grote risico's, omdat ik geen hoge functie vervul bij de overheid of een toonaangevend bedrijf, en ook geen gewone functie in een organisatie die inhoudelijk direct geraakt wordt door het "volksgezondheids"-beleid van de Nederlandse overheid (bijv. huisarts of iets als "zorgcoördinator" of hoe die bureaucratische functies tegenwoordig ook allemaal mogen heten). En omdat ik ook niet een dergelijke functie ambieer. Dat maakt vrijuit spreken makkelijker. Daarnaast vind ik het een prettig idee dat, hoewel ik hier op Security.nl anoniem schrijf, er genoeg mensen zijn die vermoeden of weten wie ik ben. Als ik in moeilijkheden zou komen (wat ik niet verwacht), dan zou dat niet geheel onopgemerkt blijven.

Maar het feit dat ik hierover überhaupt heb nagedacht, spreekt op zich natuurlijk al boekdelen.

-- Het risico van EHDS
In dit verband zijn de plannen van de EU voor een European Health Data Space (EHDS) relevant, in combinatie met de juridische situatie van nu in Europa en Nederland (AVG en WGBO). Op dit moment legt de WGBO (ook wel bekend als: Burgerlijk Wetboek, Boek 7 Bijzondere overeenkomsten, Titel 7 Opdracht, Afdeling 5 De overeenkomst inzake geneeskundige behandeling) aan artsen een plicht op om een medisch dossier aan te leggen wanneer ze een patiënt behandelen (art. 454 WGBO). Die plicht vormt een wettelijke grondslag in de zin van een verplichting zoals bedoeld in artikel 6 lid 1 onder c) AVG.

Het daaropvolgende artikel van de WGBO (art. 455) maakt het mogelijk om op verzoek van de patiënt alle informatie weer uit het dossier te verwijderen (met een beroep op hetzij artikel 17 AVG, hetzij art. 455 WGBO). Daarop is het compromis gebaseerd dat mijn huisarts mij heeft aangeboden, en dus de "gedeeltelijke oplossing" waarover dit blog gaat.

Maar als het technocratisch bewind, waarvan demissionair minister Kuipers van "volksgezondheid" een vertegenwoordiger is, zijn zin krijgt en er een EHDS wordt ingevoerd, dan zal dit leiden tot wijzigingen in de WGBO of Europese wetgeving die de WGBO overrulet ("erboven gaat"), met als gevolg dat artsen misschien de vrijheid kwijtraken om gegevens uit medische dossiers te verwijderen voordat die in handen vallen van de EU of een daaraan onderhorige instantie.

Als patiënt zou je dan alleen nog de keuze hebben om zorg te mijden of op de zwarte markt te halen, als je niet wilt dat jouw zorgvraag, diagnose en eventuele behandeling geregistreerd worden in een centraal, Europees datasysteem.

Een EHDS zou het medisch beroepsgeheim van een arts wettelijk ondergeschikt maken aan de plicht van de arts om medische dossiers in een EU-breed datasysteem te registreren. Daarmee zou het medisch beroepsgeheim feitelijk worden afgeschaft.

Het zou dus gaan om zeer onethische wetgeving. Ongetwijfeld zou er in de propaganda dan worden beweerd dat het medisch beroepsgeheim nog gewoon blijft bestaan omdat het datasysteem "veilig" zou zijn en de "anonimiteit" van de patiënt zou "waarborgen". Maar het weghalen van de keuzevrijheid (d.w.z. de legale mogelijkheid) van de patiënt en arts om medische informatie binnen de arts-patiënt-relatie te houden, is wel degelijk een juridische afschaffing van het beroepsgeheim. Immers, het respecteren van het medisch beroepsgeheim wordt dan illegaal gemaakt zodra de patiënt of arts niet gehoorzamen aan een bepaald dictaat van de overheid (Nederland en/of de EU).

Vervolgens zou de EU aan databedrijven zoals Calculus/Topicus lucratieve opdrachten geven om van alles en nog wat met die "verzamelde" (lees: geroofde) medische gegevens te doen. Dat is waar Kuipers het over heeft als hij spreekt over "databeschikbaarheid" waaraan prioriteit wordt gegeven in de plannen voor EHDS.

Gezien de enorme commerciële, financiele, politieke en ambtelijke belangen die er met een EHDS zouden worden gecreëerd, zouden er dan wel serieuze risico's ontstaan voor mensen die zichzelf met het oog op hun eigen gezondheid en privacy aan dat systeem zouden willen onttrekken, of die zo'n systeem zouden bekritiseren.

Het verkrijgen van zorg buiten het EU-datasysteem om (dus met behoud van het medisch beroepsgeheim) zou dan al gauw als "zorgfraude" worden betiteld, en kritiek op het systeem als "desinformatie". Zulke kritiek zou dan worden tegengegaan met inzet van een ander stuk EU-wetgeving, de Digital Services Act - DSA, die al in werking is getreden. Dit zou bijvoorbeeld betekenen dat de tekst die ik nu hier aan het schrijven ben, zou kunnen worden aangemerkt als desinformatie, waarna de redactie van Security.nl onder zware druk zou komen staan om deze tekst ofwel van te voren te censureren ("premoderatie") of achteraf snel te verwijderen ("moderatie"). Dan zou je dus al heel dicht in de buurt komen van internetcensuur Chinese stijl.

Gelukkig is dat nu nog niet het geval. Maar het risico dat we daarnaartoe gaan, is op dit moment levensgroot.

M.J.

Stemmen gaat 100% op papier. Verwerking daarna is wat anders.
Het gaat erom dat in geval van twijfel de stembiljetten handmatig nageteld kunnen worden.
Bij medisch beroepsgeheim gaat het om vertrouwen in de dokter los van computersysteem.

Beste M.J.

Belangrijkste vraag blijft, waarom wil men dit ondemocratische traject überhaupt in? Is de overheid onder druk gezet? Zijn bepaalde beleidsmakers chantabel voor hun 'influisteraars'?

Waarom wil EU deze soort van dictatoriale macht verwerven?
Wordt men door groot-commercie (om)gekocht en/of onder druk gezet?

Vergeet ook niet de rol niet van de met 1-en-dezelfde stem reagerende 'gleichgeschaltete' pers hierbij.
Zonder massa media als tv, krant, internet lukte dit niet zo gemakkelijk?

Is de massa niet geïnteresseerd, niet in staat de eigen primaire behoeften voldoende in te schatten, te dom, in slaap gesust?

Wie spelen dit soort spelletjes op de achtergrond al eeuwenlang op deze planeet? Geef eens je visie? Wat staat ons nog te doen, behalve als roependen in een woestijn vol van onbegrip meestal?

Wacht ons een lot als China binnen een NWO op de duur?
Zoals WEF profeteert, u bezit niets meer en bent toch gelukkig (waarschijnlijk omdat je geluk of ongeluk niet meer kunt beseffen, daar zorgen deze krachten ondertussen wel voor).

luntrus

Er wordt door sommigen gesteld dat bij eventuele opname in een ziekenhuis zo veel mogelijk medische data aanwezig zou moeten zijn.

Nu de praktijk door een ervaringsdeskundige die vele malen het ziekenhuis bezocht, ook met levensgevaarlijke toestanden.
Wat de artsen nu net niet doen, is het dossier raadplegen, daar hebben ze gewoon geen tijd voor, De patiënt moeten we zo snel mogelijk stabiel zien te krijgen en de rest komt later wel of we vragen de familie wel.

Als je onder behandeling bent en zelf ook de gesprekken die gevoerd worden bij houd [ opnemen of verslag maken] kom je tot de ontdekking dat de volgende keer als je weer komt de helft of meer niet genoteerd en gaan doodleuk opnieuw een vragenuurtje voeren en moet je later terug komen. Ga je van een bepaald ziekenhuis naar een ander en het dossier moet mee, dan heb je een probleem. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet, en dus sturen ze het dossier ook niet.
De nieuwe arts begint dan weer van voren af aan. Veelal het beste is heb ik gemerkt, hou je eigen dossier bij en lees het deel waarvoor je naar een arts toe moet eens rustig door voor je naar de afspraak gaat. de arts heeft ca 10 minuten voor je en gaat geen soms duimendikke dossiers napluizen voordat je komt. terwijl juist goed op de hoogte bent. Doe je voordeel ermee.

Jij laat jezelf meeslepen (= gevangen worden) door het narratief van de angst. Ik heb vanmiddag een uitgebreide reactie gepost met de strekking (en een onderbouwing hiervan) dat dit angstnarratief niet realistisch is. Dit stuk is door de moderatie geweigerd. Waarom zou dat zijn? Ik heb een idee: past niet in het angstnarratief.

Over angst in relatie tot de verwerking van medische persoonsgegevens

Het is in sommige gevallen moeilijk om een goed onderbouwd onderscheid te maken tussen enerzijds het benoemen van reële risico's en anderzijds een "angstnarratief" (waarbij ik aanneem dat je daarmee doelt op een semi-beheerst soort uiting van een innerlijke paniektoestand, of het door middel van woorden aanzetten tot zo'n paniektoestand).

Wie in 1933 gezegd zou hebben dat er binnen twaalf jaar ongeveer zes miljoen Joden doelbewust, systematisch en op industriële wijze vermoord zouden worden, had destijds (als het woord toen had bestaan) heel goed beticht kunnen worden van een "angstnarratief". Hetzelfde geldt voor wie in 1945 zou hebben gezegd dat er binnen enkele jaren een periode met een duur van ten minste vijfenzeventig jaar zou beginnen waarin Palestijnen door overlevende slachtoffers van de Holocaust en hun nakomelingen (van wie je zou verwachten dat die het gevaar van tribalisme, kolonialisme en racisme als geen ander zouden onderkennen) zouden worden onderworpen aan koloniale verdrijving, materiële en geestelijke onderdrukking, discriminatie, moord en uiteindelijk een vom van apartheid (het woord "apartheid" is volgens Wikipedia voor het eerst in 1948 in Zuid-Afrika als politiek concept gebruikt - hetzelfde jaar als de Palestijnse Nakba, "katastrofe"). Hoe onvoorstelbaar en verschrikkelijk ook, toch zijn deze dingen gebeurd.

Daarom zou ik over de uitlatingen van een ander niet te snel het woord "angstnarratief" in de mond nemen.

Voorafgaand aan de onthullingen van Snowden (2013) werden mensen die meenden dat er massasurveillance plaatsvond, "aluhoedjes" genoemd. Zelf was ik daar niet heel ongerust over, ik dacht toen dat een overheid van een groot en rijk land als de VS, waarvan de economie mede afhankelijk is van vormen van onderling vertrouwen, niet zo dom zou zijn om de internetberichten en het surfen op het net van de gehele bevolking te bespieden, omdat dit onherroepelijk een keer uit zou komen en dan enorme schade zou toebrengen aan het vertrouwen in de overheid, en daarmee ook aan het vermogen van de overheid om het land effectief te besturen. Ik zat toen dus niet in een "angstnarratief". Maar ik zat er wel volledig naast. De aluhoedjes bleken gelijk te hebben.

Ook op verschillende andere momenten in mijn leven ben ik achteraf gezien naïef geweest. Wat ik voor zeer onwaarschijnlijk hield, bleek toch te kunnen gebeuren en ook daadwerkelijk te gebeuren - soms in het klein, soms in het groot.

Ik heb ook gezien hoe mensen zichzelf ofwel met korte dooddoeners, ofwel met enorme verhalen probeerden gerust te stellen. Wegwuiven, weglachen, bagatelliseren, etc. Het aantal redeneringen dat mensen kunnen bedenken om zichzelf "in denial" te kunnen houden, is voor zover ik kan zien onbegrensd.

Wie had er tijdens de coronacrisis (2020-2022) nu eigenlijk een "angstnarratief"? De overheidsfunctionarissen (regering, "communicatie"-afdelingen, RIVM e.d.) en media die van allerlei angstaanjagends riepen over de gevaarlijkheid van het Covid-19-virus voor alle mensen en voor "de samenleving" - of degenen die tegen dat verhaal protesteerden, een heel ander gevaar voor mens en samenleving zagen en daarom opkwamen voor grondrechten en vrijheden, maar die tegelijk ook meenden (o.a. met verwijzing naar het boekje Covid-19, the Great Reset van WEF-voorzitter Klaus Schwab) dat er sprake was van een gecoördineerde actie om Covid-19 te gebruiken voor het vervangen van democratie en recht door een inhumane technocratie? (Sommigen, maar dat was een kleine minderheid, geloofden zelfs dat Covid-19 via een lableak willens en wetens was verspreid om een dergelijke technocratische coup mogelijk te maken.)

Daarom pleit ik ervoor om over een ander niet te snel te zeggen dat die "in een angstnarratief gevangen zit" (of aan "samenzweringstheorieën" doet), tenzij je zelf echt serieus onderbouwt waarom de door die ander genoemde risico's of vermoedens niet reëel zijn. Of jij dat laatste deed in het stuk dat kennelijk door de moderatie geweigerd is, weet ik niet.

-- Angst is niet altijd een schande
Zelf ben ik in het najaar van 2021 heel bang geweest - niet voor Covid-19 als gezondheidsbedreigend virus, maar wel voor het gedrag van Nederlandse en een aantal Europese bewindslieden alsmede mensenmassa's die zich toen angstig en woedend door hen lieten aanvoeren. En nog steeds denk ik dat als de Omikron-variant (vanaf eind 2021) niet tegelijk zo besmettelijk en zo mild was geweest, dan hadden we nu in Nederand en veel andere landen in een soort gezondheidsdictatuur kunnen zitten. Want dan hadden bepaalde politici en hun "adviseurs" de macht en het aanzien dat ze hadden verworven met hun angstretoriek over Covid-19 als medisch gevaar, waarschijnlijk langer en steviger kunnen vasthouden met behulp van propaganda. Door de mildheid van Omikron werkte die propaganda niet meer. Destijds (begin 2022) had ik het gevoel dat we door het oog van de naald aan het kruipen waren.

Op dit moment ben ik er niet gerust op dat er niet een volgende poging zal worden gedaan om in Europa effectief een technocratisch bewind te realiseren, als daar een nieuwe gelegenheid (in de vorm van een crisis) voor lijkt te ontstaan, en er tevens eerst een organisatorische, propagandistische en juridische basis voor een technocratische bestuursvorm is gelegd, onder andere met behulp van een cumulatie van nieuwe wetgeving zoals de "Pandemiewet" (wijziging WPG), DSA, CSS, EHDS, CBDC (Central Bank Digital Currency, de digitale euro), PGO's (digitale zogenaamde "persoonlijke gezondheidsomgevingen"), een EU-ID etc. Afzonderlijk is geen enkele van deze maatregelen voldoende om een totalitair bewind in het zadel te houden, maar in combinatie met elkaar kunnen ze de balans op een beslissende wijze laten doorslaan, vooral in crisis-situaties.

Ik heb inmiddels genoeg waargenomen als het gaat om mensen, hun motieven en hoe ze zich gedragen, om te weten dat er geen enkele inherente waarborg is dat er niet opnieuw een totalitair bewind ( in één of andere vorm) zal komen. Alleen dankzij menselijk bewustzijn, menselijke keuzes en menselijke actie zullen pogingen om tot een totalitair bewind te komen, tegengehouden kunnen worden. Er zullen altijd mensen zijn die, niet gehinderd door veel empathie, proberen voor zichzelf heel veel macht, geld en privileges te verzamelen, als ze de kans krijgen.

Of "gevaar voor de volksgezondheid" opnieuw de aanleiding zou kunnen vormen, kunnen we nu niet weten. Ook "klimaatrisico's", "milieurisico's", "toestroom van vluchtelingen". "terrorismegevaar", "kinderpornogevaar" of "oorlogsgevaar" kunnen (eventueel in combinatie met elkaar) worden ingezet in pogingen om ons bang te maken en ons via die weg te onderwerpen aan controle, micro-management op ons leven en ondemocratische machtsuitoefening.

In plaats van tegen een ander te zeggen dat die gevangen zit in een angstnarratief, kan ik er ook voor kiezen om eerlijk te vertellen waar ik zelf bang voor ben. Inmiddels ben ik niet eens meer zo heel bang voor mijzelf - de overleving van mijn eigen ego'tje, wat natuurlijk sowieso een eindige entiteit is. Ik ben eerder bezorgd om en begaan met iets groters, noem het "de kids" of "de samenleving" of "onze planeet".

M.J.

Denk even logisch na.
Er zijn maar twee theoretische mogelijkheden: ja/waar of nee/onwaar.
Mogelijkheid 1
Ik heb @anoniem verteld dat hij spoken ziet, drie alu-hoedjes op heeft en aan complotdenken doet, wat kant noch wal raakt en dat hij zich dus laat regeren door een volkomen misplaatste angst. (Ik had overigens de quote opgeknipt in twee delen. Op de vraag over China had ik geantwoord: "Uiteraard".)
Ik kan geen reden bedenken waarom een dergelijke uitlating op een of andere manier tegen de regels van het forum zou indruisen. Er komen hier regelmatig "ontkrachters van complottheorieën" voorbij. Dat wordt dus als O.K. gezien.
Mogelijkheid 2
Ik heb @anoniem verteld dat hij géén spoken ziet en dat zijn angstige dystopische beelden over mensen die geen geluk of ongeluk meer kunnen voelen omdat daar "deze krachten ondertussen wel voor zorgen" een adequate en volkomen realistische toekomstvoorspelling is.
Ook voor deze uitlating zie ik geen enkele reden waarom dat tegen de regels van het forum zou indruisen aangezien betreffende @anoniem dat schattingsgewijs al duizend keer heeft gezegd - dus een bevestiging extra van mijn kant zou geheel onproblematisch moeten zijn.
Punt is echter:
Ik heb de dystopische visie van @anoniem geattaqueerd/ uitgedaagd/ proberen te weerleggen o.g.v. enkele gedachten over de inherente instabiliteit van de elites.
Daarmee zou ik in de positie zijn gekomen die onder mogelijkheid 1 valt: het "complot" wordt ontkracht - althans gedeeltelijk.
Blijkbaar valt mijn positie noch onder mogelijkheid 1, noch onder mogelijkheid 2.
Dat kan logisch gezien niet.
Ik zeg blijkbaar iets verkeerds.
(Ik ben al vaker op taboes gestuit).

Jij grijpt naast de kern van de zaak.
Of iemand terecht of niet terecht bang is voor de toekomst, voor elites of voor wat dan ook wat enigszins op het terrein van deze website ligt (en een onderwerp wat gaat over de maatschappelijke gevolgen van het introduceren, verder ontwikkelen en implementeren van digitale communicatie-, identificatie-, betalings- en (be)sturingsvormen, samen te vatten in "digitalisering van mens en maatschappij" ligt op dit terrein) moet besproken worden met anderen.
Alleen op deze manier kun je achter de waarheid c.q. werkelijkheid komen.
Wanneer je aan deze uitwisseling van ideeën grenzen stelt die betrekking hebben op inhoudelijke gedachtegangen dan ben je bezig met censuur.

@Anoniem op 17-10-2023 om 19:37 en 20:22 uur (ik meen: één en dezelfde Anoniem).

Zoals je het vertelt, is het inderdaad intrigerend, maar omdat ik jouw oorspronkelijke tekst niet heb kunnen lezen, heb ik echt geen idee wat de oorzaak kan zijn van de weigering ervan door de moderatie. Misschien gaat het om iets heel anders dan ofwel (1) het verwerpen van een pessimistische visie / dystopie, ofwel (2) het geloven erin en verkondigen ervan. Dat is immers maar één dimensie van het spectrum van wat acceptabel/onacceptabel gevonden kan worden, terwijl er oneindig veel dimensies zijn. Heb je overwogen om in dit speciale geval, bij uitzondering, aan de redactie te vragen wat de reden is (informatievraag, niet om een discussie aan te gaan)?

De passage van mijn tekst die je citeert, ging niet over de moderatie van deze website, maar over de inhoud van jouw voorafgaande posting. Dus over wat jij naar voren bracht over een "angstnarratief".

-- Ontsnappen aan taboes
Ik ben persoonlijk sterk gekant tegen censuur (zolang er niet met rotte eieren wordt gegooid of tot geweld wordt opgeroepen), en ben in mijn leven ook op allerlei taboes gestuit. Op een gegeven moment heb ik wel geconstateerd dat elke mij bekende groep of samenleving taboes in stand houdt - de grenzen van het toegestane en toegelaten discours. Ik vind dat persoonlijk heel lastig in een globaliserende wereld. Een paar eeuwen geleden kon Descartes bijvoorbeeld nog uitwijken naar Nederland:


Het leven was toen in veel opzichten hard en vaak kort, maar er waren wel "opties" als je dingen wilde zeggen die in sommige jurisdicties taboe waren. Dat maakt de onlangs ingevoerde Digital Services Act (DSA) van de EU ook zo gevaarlijk, want daaraan valt binnen de EU niet te ontsnappen, terwijl het maatschappelijke debat in toenemende mate op digitale media wordt gevoerd.

De situatie in de EU begint in dat opzicht steeds meer te lijken op die van China, en dan niet alleen het huidige China, maar ook het vroegere keizerrijk, dat ook een heel "subcontinent" verenigde. De Chinese geschiedenis kent veel verhalen over hoe mensen omgingen met bepaalde taboes, waarbij de keizer de ultieme arbiter was van wat gezegd mocht worden, maar waar diens hofhouding en allerlei bureaucraten ook stevig wat in de melk te brokken hadden. Een huiveringwekkend boek over de manier waarop een continentale staat (in casu het Chinese keizerrijk) omgaat met taboes en diegenen die zulke taboes zelfs maar in persoonlijke memoires durven te doorbreken, is Treason by the Book - Traitors, Conspirators & Guardians of an Emperor door Jonathan Spence.

-- Een staat die de medische waarheid wil definiëren
Wat de coronacrisis (2020-2022) voor mij zo griezelig maakte, was dat er na de eerste maanden van verwarring razendsnel een politiek-ambtelijk bewind leek te groeien in dominante EU-lidstaten en bij de EU zelf dat de medische waarheid wilde definiëren en daarbij geen respect meer toonde voor (1) onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek en debat; (2) het privéleven van mensen en hun werkelijke zelfbeschikking over hun lichaam; (3) grondrechten en de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht (voor zover rechters nog enige onafhankelijkheid toonden). Net als ooit in Europa de Inquisitie of in China de keizerlijke onderzoekers, wilde dat bewind zich niet meer laten beperken door de "checks and balances" die in de afgelopen vier eeuwen in Europa en later in de gemeenschap van democratische rechtsstaten waren ontwikkeld.

-- Een bedrijf dat zich de gunst van de staat verwerft
Juist ten tijde van de coronacrisis kwam het huidige bedrijf Topicus (met dochterbedrijf Calculus) op. Dit gebeurde als gevolg van een fusie vanaf medio 2020 tussen het Nederlandse bedrijf Topicus en het dochterbedrijf Total Specific Software (TSS) van het Canadese investeringsvehikel en softwarebedrijf Constellation Software, waarbij TSS (drie keer zo groot als Topicus) werd "verzelfstandigd" (spin-off) om zo de Europese markt te kunnen bestrijken. Hoewel de naam van het nieuwe bedrijf "Topicus" werd, was het oude Topicus dus eigenlijk overgenomen door TSS. Vanaf begin 2021, midden in de coronacrisis, veroverde het nieuwe Topicus razendsnel marktaandeel in de sector "datasystemen voor huisartsen" en beschikt nu, twee jaar later, over een marktaandeel van zo'n 80 procent.

Hoe heeft de Autoriteit Consument en Markt (ACM), die volgens Wikipedia belast is met "het toezicht op de mededinging, sectorspecifiek markttoezicht en consumentenbescherming", kunnen toestaan dat één enkel bedrijf zo'n overweldigende marktmacht kreeg in deze voor de privacy van patiënten (en dus uiteindelijk voor bijna alle burgers) zo enorm belangrijke sector (want "niche" is hier niet het juiste woord)?

Is dit weer zo'n toezichthouder die als puntje bij paaltje komt geen knip voor de neus waard is en de belangen van burgers niet kan, niet mag en/of niet wil beschermen?

Ik "ruik" (maar kan dat dus niet bewijzen) dat er communicatielijntjes hebben gelopen tussen de overheid (bijv. het ministerie van "Volksgezondheid" onder databeschikbaarheidsminister E. Kuipers), het nieuwe Topicus en andere bedrijven in deze sector (bijv. o.a. Philips), waarbij informeel een soort polder-consensus is ontstaan dat het best wel prima was als Topicus monopolist zou worden in deze sector. Het belang van de overheid (niet opgevat als dienstverlenend aan de burgers, maar met een eigen agenda van overheersing) is dan dat een monopolist de macht heeft om in overleg met het ministerie van "Volksgezondheid" zowel aan huisartsen als aan patiënten zijn wil op te leggen, en dus hun formele recht op privacy terzijde te schuiven met het oog op "databeschikbaarheid" - die door de EU en door minister Kuipers belangrijker wordt gevonden dan onze grondrechten op privacy en medische zelfbeschikking. Deze gang van zaken werd deels zichtbaar dankzij het artikel in NRC van 18 juli 2023, gepubliceerd door onderzoeksjournalisten. Maar toen waren er "on the ground" al voldongen feiten geschapen in de vorm van de in de voorafgaande twee jaren gecumuleerde, overweldigende marktmacht van Topicus/Calculus in de huisartsensector in Nederland.

-- De huisartsen geven zich over en gooien hun eigen beroepsgeheim voor de bus
Vervolgens zei Kuipers doodleuk tegen de huisartsen: zoek het zelf maar uit met de beveiliging van medische data, dat is jullie eigen verantwoordelijkheid. Huisartsen voelden zich gedwongen om "te tekenen bij het kruisje". Velen (zo'n 80%) hadden dat overigens al eerder gedaan

In deze omstandigheden zag ik als patiënt geen andere mogelijkheid dan zelf het heft in handen te nemen om mijn medische privacy te beschermen. Ik moet mijn medische dossier wel in eigen beheer nemen. Want het is duidelijk dat ik in de praktijk niet meer kan vertrouwen op enige bereidheid van huisartsen om hun beroepsgeheim en hun eigen professionaliteit op dat punt actief te verdedigen. Slappe hap. De banaliteit van het kwaad.

M.J.

De huisartsen kunnen niet anders. Men kan niet van ze verwachten dat ze teruggaan naar papieren medische dossiers of usb-sticks.

Dat vind ik te makkelijk gezegd. Als er sprake is van een serieus te nemen situatie, kunnen huisartsen best anders. Ze kunnen bijvoorbeeld om te beginnen hun patiënten keuzevrijheid bieden, door te zeggen: "Als je liever een dossier op papier wilt, omdat je zeker wilt zijn dat het nergens terecht komt waar het niet hoort, dan kan dat ook, dan hoef je het niet mee naar huis te nemen. Ik heb nog kastruimte, en anders maak ik die."

Huisartsen kunnen zich ook als groep verenigen (niet noodzakelijkerwijs via hun bestaande, kennelijk reeds door data-slurpers ingepalmde beroepsorganisaties), en van daaruit tegen de zorgverzekeraars zeggen: "Wij kunnen niet meer alle declaraties via Calculus indienen, want wij zijn op grond van ons beroepsgeheim ethisch verplicht om patiënten te respecteren die niet willen dat hun gegevens in dat externe datasysteem terecht komen. Daarom zullen wij sommige declaraties weer per briefpost indienen, of anders rechtstreeks via uw website. Graag horen wij uw voorkeuren. Uiteraard begrijpt u dat u geen discriminerende kosten in rekening mag brengen wanneer er met respect voor medische privacy wordt gedeclareerd." Misschien kunnen huisartsen dit zelfs op individuele basis kenbaar maken aan de zorgverzekeraars.

Huisartsen kunnen ook beginnen om hun patiënten op transparante wijze te informeren over wat precies de huidige situatie is - zodat patiënten zich daartoe kunnen verhouden en geïnformeerde keuzes kunnen maken. Dat hebben bijna alle huisartsen tot nu toe verzuimd te doen.

Huisartsen zouden ook als groep richting Calculus en andere potentiële aanbieders kunnen zeggen: "Wij zijn geïnteresseerd in een systeem van gestandaardiseerde, maar wel decentrale stand-alone-oplossingen voor zorgverleners, die end-to-end geëncyrpteerd met elkaar zorgdata kunnen delen, zodat wij aan onze patiënten maatwerk kunnen gaan leveren. Bent u bereid dat te ontwikkelen? Zo niet, dan biedt een toekomstige samenwerking ons minder perspectief."

Huisartsen met ruggengraart kunnen dit allemaal doen, en nog meer. Maar dat vereist wel dat zij hun beroepsgeheim weer serieus gaan nemen en daar consequenties aan verbinden.

Misschien een vreemde vergelijking, maar toen Rusland vorig jaar Oekraïne binnenviel, was het heel makkelijk om te zeggen dat de Oekraïners zich maar meteen moesten overgeven en dat Zelensky maar moest vluchten uit Kyiv (toen hier ten lande nog door bijna iedereen aangeduid als Kiev). Men had dan, analoog aan jouw bewering, kunnen zeggen: "Oekraïense soldaten kunnen niet anders, gezien de Russische militaire en numerieke overmacht. Zelensky kan niet anders. Men kan niet van ze verwachten dat ze het met hun verouderde wapens opnemen tegen een overweldigende overmacht."

Zoals we inmiddels weten, reageerden de Oekraïners heel anders. Ze toonden ruggengraat. Ze improviseerden. Ze waren bereid om iets te doen wat door allerlei mensen als "onmogelijk" werd gezien. Vervolgens kwamen allerlei landen in beweging en stuurden alsnog moderne wapens, zodat de Oekraïners zich konden blijven verdedigen. Dit was het resultaat van de bereidheid van Oekraïners om offers te brengen voor iets dat zij als belangrijk en waardevol zagen.

Zien huisartsen hun beroepsgeheim als belangrijk en waardevol? Enkelen wel (zoals Guus Theeuwen, genoemd in het artikel op 18 juli jl. in NRC). Maar zelfs die heeft zich, na aanvankelijk verzet en zoeken naar alternatieven, inmiddels overgegeven aan Calculus. Verreweg de meeste huisartsen hebben hun patiënten op dit punt volledig in de steek gelaten.

Dus niet te snel zeggen dat huisartsen "niet anders kunnen". Ze kunnen wel anders, maar willen dat tot nu toe kennelijk niet. Omdat ze hun patiënten niet belangrijk genoeg vinden.

Nog niet. Maar dat kan veranderen. Iedereen kan bijleren. Dat wordt voortschrijdend inzicht genoemd, en daar hoeft men zich niet voor te schamen.

M.J.

Dat weet ik, maar ik gebruik in de context waar jij het uit hebt gehaald, namelijk als reactie op @anoniem, de term "angstnarratief" in een specifieke zin, t.w. een bewuste strategie van regeringen (en de EU en de WHO e.d.), die naar de bevolking toe gehanteerd wordt met het doel om angst te zaaien onder de bevolking.
Er staat dus in mijn oorspronkelijke reactie op @anoniem, dat hij zich teveel laat meeslepen door het angstnarratief van de overheid. En daar heb ik vervolgens een stuk over geschreven, over dit specifieke angstnarratief. Wat de beperkingen ervan zijn en dat de grondslag ervan veel te maken heeft met de positie van de elites, i.h.b. de deep state, die zelf gebaseerd is op angst.
Daarmee zeg ik dus dat je je hoofd koel moet houden en de situatie moet blijven analyseren zodat je de grenzen van dit angstnarratief kunt ontdekken en haar ingebouwde instabiliteit op het spoor kunt komen.
Die instabiliteit is net zo groot als radioactief verval van atoomkernen. En zoals uranium opgewerkt moet worden om een kernsplijtingsreactie op gang te kunnen brengen, zo moet het angstnarratief voortdurend gevoed worden met angstaanjagende gebeurtenissen omdat het anders uitdooft. Er moeten steeds nieuwe vijandbeelden gecreëerd worden (zowel in de buitenlandse als in de binnenlandse politiek) om de samenleving te splijten, want zo werkt verdeel-en-heers.
De elites parasiteren op angst en zijn er zelf de grootste veroorzakers van. Niets is zo groot als de achtervolgingswaan van de elites (ik heb heel lang geleden ooit de Franse film "Le Charme discret de la bourgeoisie" gezien die dit aspect aardig verbeeldde).
Alleen wanneer dit door de overheid gehanteerde angstnarratief als zodanig door de bevolking herkend wordt heeft deze laatste een kans om een reëel beeld van de werkelijkheid te krijgen en op te komen voor haar belangen.
Dat weten de regievoerende elites ook. Daarom is het controleren van de digitale informatiestromen en -inhouden zo essentieel voor de continuering van de positie van de elites. En daarom is er o.a. een Digital Service Act ontwikkeld.
Dat is de hoofdreden en geen andere.

@Anoniem op 18-10-2023 om 13:12 uur.

Aha, nu begrijp ik op welk "angstnarratief" je doelt. Niet het angstnarratief dat er een totalitair bewind aan het ontstaan is dat ons gaat onderdrukken en ontmenselijken, maar angstnarratieven (met wisselende invulling) die door een naar totalitarisme neigend bewind reeds nu in stand worden gehouden en gevoed, als onderdeel van het "verdeel en heers". Het zou hebben geholpen als je dat in je bijdrage op 16-10-2023 om 17:59 uur expliciet had gemaakt.

Le Charme discret de la bourgeoisie heb ik nog niet zo lang geleden gezien. Ik zou de film nog een keer moeten kijken, nu met jouw opmerkingen in het achterhoofd. Het zaaien van verwarring (zoals regisseur Bunuel ook doet richting de kijker van de film) is inderdaad één van de methoden die machthebbers sinds mensenheugenis hebben aangewend.

Als het gaat om het angstnarratief dat met betrekking tot medische dossiers wordt gecreëerd, gaat het om het wekken van de suggestie dat het beschikbaar zijn van een digitaal medisch dossier dat overal in Nederland of Europa à la minute beschikbaar is, het leven van veel patiënten zou redden. De angst die mensen wordt aangejaagd, is dan dat ze zelf een ernstig risico zouden lopen om te sterven als ze hun medische dossier niet zouden laten opslaan in een groot digitaal systeem waar alle ziekenhuizen en - surprise, surprise! - ook allerlei autoriteiten meteen bij kunnen.

Ik heb nog geen enkele concrete aanwijzing gezien dat dit werkelijk het geval zou zijn.

Ook ten tijde van de coronacrisis tussen medio 2020 en voorjaar 2022 werd veel mensen nodeloos een grote angst aangejaagd, destijds was dat de angst dat (de nieuwste variant van) het virus voor hen persoonlijk toch behoorlijk gevaarlijk zou zijn, ook als ze niet tot een "risicogroep" behoorden.

Hierboven wijst @Anoniem op 15-10-2023 om 13:43 uur er al op dat artsen in de praktijk helemaal niet meteen het medische dossier gaan doorvlooien als er een patiënt binnenkomt. Als behandeling spoedeisend is, beginnen ze met spoed te behandelen (logisch). Als behandeling niet spoedeisend is, maar bijvoorbeeld bestaat uit een operatie die enkele weken of zelfs maanden van te voren wordt gepland, dan is het ook geen probleem als het medisch dossier er bijvoorbeeld enkele dagen over doet voordat het op het bureau van de behandelende specialist terecht komt.

M.J.

Dit is een op de betreffende anoniem afgestemde reactie. Er staat: het narratief van de angst, in de veronderstelling dat @anoniem weet welk narratief bedoeld is.
Als jij dat uit de context licht en dat op een eigen manier gaat invullen dan zijn de consequenties voor jouzelf.
Je had ook kunnen vragen wat voor angstnarratief ik bedoelde.

Selectieve toepassing van Cartesiaanse twijfel i.r.t. censuur, de DSA en medische persoonsgegevens


Je hebt gelijk. Mijn twee ongefundeerde aannames waren:
(1) dat jij begrijpelijk probeerde te schrijven voor alle lezers, niet alleen voor de betreffende @Anoniem; en
(2) dat de context van jouw commentaar in de door jou becommentarieerde reactie van diezelfde @Anoniem (16-10-2023 om 13:26 uur) moest worden gezocht en dat ik op grond van die context zou kunnen inschatten wat jij bedoelde.

Het lijkt erop dat jij van je lezers enerzijds een soort Cartesiaanse twijfel verlangt (niets zomaar aannemen), maar anderzijds tegelijk ook de moed om verbanden te zien en te benoemen die niet strikt bewezen kunnen worden. Dat is best veeleisend (imho - in my humble opinion). Het lijkt erop dat jij je bij het vormen van je eigen meningen lang niet altijd aan het beginsel van Cartesiaanse twijfel houdt. Ik vind dat geen probleem. Maar waarom vind jij dat geen probleem - als het om jouzelf gaat? Dat komt op mij over als een selectieve benadering.

-- Cartesiaanse twijfel:


-- De DSA, Cartesiaanse twijfel en censuur van kritiek op het schenden van het medisch beroepsgeheim

Dit illustreert ook een aspect van het gevaar dat de DSA met zich meebrengt, namelijk dat Europese en Nederlandse censors straks de Cartesiaanse twijfel selectief gaan toepassen, te weten alleen op meningen die afwijken van het door de EU-autoriteiten gewenste narratief. Zulke afwijkende meningen worden dan als "desinformatie" betiteld omdat ze niet voldoen aan de strenge criteria van Descartes.

Meningen die in overeenstemming zijn met het door de EU-autoriteiten gewenste narratief, worden dan echter juist correct en waarheidsgetrouw geacht, omdat de critici niet streng-Cartesiaans kunnen bewijzen dat de officieel goedgekeurde meningen niet kloppen. Zo ging het toe tijdens de coronacrisis, en dat lijkt een "inspiratie" te hebben gevormd voor de DSA.

Een voorbeeld is de theorie, al in mei 2020 verkondigd door Maurice de Hond, dat aerosolen in binnenruimtes een zeer belangrijke rol speelden bij de verspreiding van Covid-19 (https://maurice.nl/2020/05/26/slachthuizen-en-waarom-het-zo-mis-gaat-met-ons-rivm-beleid/). De autoriteiten betitelden dit aanvankelijk als "onbewezen theorie" (lees: onzin, desinformatie) van een persoon die werd weggezet als "onbetrouwbaar" en een "aandachtzoeker". Inderdaad voldeed de hypothese van De Hond op dat moment nog niet aan Cartesiaanse eisen voor bewijs - maar dat beweerde De Hond ook helemaal niet. Later, toen de autoriteiten er niet meer omheen konden dat de aerosolentheorie klopte, werd het verhaal dat de autoriteiten dit ooit hadden genegeerd of verworpen, op zijn beurt weer betiteld als onzin. Achteraf beweerden de autoriteiten dat ze de rol van aerosolen "nooit hadden ontkend".

Iets vergelijkbaars kan er gebeuren met mijn idee dat het voor mijn privacy niet veilig is als de complete medische dossiers van alle Nederlandse patiënten dagelijks door duizenden huisartsen worden geüpload naar Calculus, die al deze persoonlijke informatie vervolgens weer doorstuurt naar een enorm datasysteem "in verschillende landen" waar deze data "in opgeknipte stukjes" worden bewaard - maar ook weer samengevoegd kunnen worden (want waarom zou je ze anders bewaren?). Op dit moment wordt mijn idee over de onveiligheid daarvan afgedaan als onzin, en dus in essentie als "desinformatie" als ik mijn mening moedwillig zou verkondigen via een groot platform. Ik mag wel iets brommen in een hoekje van Security.nl, zolang deze website nog niet wordt opgevat als een "very large online platform". Want als iemand in een hoekje iets bromt, dan heeft dat toch weinig effect...

Volgens de letter van de DSA mag een mening zoals die van mij op een groot platform zoals Facebook of Wikipedia (ja, die staat ook al op de lijst van de EU) gecensureerd worden. Lees maar (vetmarkeringen in de lopende tekst zijn van mij):


Deze artikelen van de DSA maken willekeurige censuur mogelijk zodra een tekst of een interview raakt aan het thema "gezondheid" of "medische zorg". Ook faciliteert deze tekst vormen van chantage die leiden tot "buitengerechtelijke geschilbeslechting" (artikel 35 lid 1 onder g), door de handhaving van de uitkomsten van zulke chantage te legaliseren.

Protest tegen de invoering van een European Health Data Space (EHDS), of tegen het zonder toestemming van patiënten overhevelen van hun medische dossiers naar een EHDS, kan nu bijvoorbeeld betiteld worden als iets met "negatieve effecten op het maatschappelijke debat" of iets met "negatieve effecten op de volksgezondheid".

M.J.

De DSA an EHDC zijn er juist om de user meer controle en privacy te geven.


Wie zo bang is voor elke vorm van computerization zou het beste kunnen verkassen naar een Dacha in Siberie, waar het nog maar de vraag is of je de week zult overleven.

Wij hebben een luxe probleem hier.

Je hoeft niet in te kunnen schatten wat ik bedoelde, maar op het moment dat duidelijk was dat jij het begrip "angstnarratief" anders invulde dan ik was het klaar, vind ik. Dat jij er dan weer zo'n zin achteraan plakt, zoals "Het zou hebben geholpen als je dat in je bijdrage op 16-10-2023 om 17:59 uur expliciet had gemaakt" vind ik 'overdone'; alsof ik ten allen tijde expliciet in alle mogelijke toepassingen van een begrip moet voorzien, ongeacht de context.
Ik begrijp dat dat jou geholpen zou hebben als ik dat wel gedaan zou hebben.

Kun je dat even toelichten?
Mag ik je er even aan herinneren dat de mensheid al millennia overleefd heeft voordat de digitalisering in het Westen haar intrede deed? Ook in Siberië.
Ik zou het anders formuleren: wij hebben een probleem wat met luxe (digitalisering) samenhangt.
Dat probleem is: de digitalisering maakt de mens en al het menselijke volledig ondergeschikt aan het (expansieve) functioneren van de digitalisering. En dat is niet bepaald een "luxe" probleem omdat de existentie van de vrije mens op het spel staat; een mens die zijn/haar vrijheids- en privésfeer behoudt en alleen daardoor mens kan zijn.
In Siberië is geen luxe, maar ook niet dit specifieke vrijheids- en privacyprobleem.

Nu gaat minister Kuipers van Databeschikbaarheid (voorheen: "Volksgezondheid") in een kamerbrief d.d. 19 oktober 2023 nog een stap verder:


Hoe onderbouwt minister Kuipers dat? Om te beginnen door simpelweg te stellen dat een "centrale opslag" nodig is in een "moderne" huisartsenpraktijk. Wat hij op dit punt in zijn tekst met "centraal" bedoelt, wordt niet duidelijk. Centraal binnen de huisartsenpraktijk? Centraal in Nederland? Centraal in de EU (in een EHDS)?

Dan schrijft hij wat juridische slimmigheidjes over de AVG en een verwijzing naar toezichthouder AP (zonder te vermelden dat die sinds jaar en dag niet adequaat functioneert). Iedereen die de afgelopen jaren privacy-rechtszaken heeft gevolgd en geen oogkleppen opdoet, weet dat de AVG, ondanks de letter van die wet, als gevolg van bepaalde "interpretaties" van rechters toch geen serieuze privacy-bescherming biedt.

Vervolgens schrijft de minister iets over het medisch beroepsgeheim:

Let op de woordjes "niet zomaar" in de laatste zin. Hiermee zet Kuipers de deur open voor het commercieel uitnutten van medische gegevens die door een patiënt aan een arts zijn gegeven op basis van vertrouwen in het medisch beroepsgeheim, zonder de toestemming van die patiënt.

De kring van mensen die toegang krijgen tot medische persoonsgegevens, mag van Kuipers uitgebreid worden tot een steeds grotere kring van medewerkers van softwareleveranciers in bijvoorbeeld India, Pakistan, Colombia of Nigeria, puur omdat die dan geacht worden zich aan een "afgeleid medisch beroepsgeheim" te houden waar geen enkele reële controle op is.

Even verderop beroept Kuipers zich op zijn eigen, autoritaire "visie":

We zien hier twee keer het woord "moeten" en één keer het woord "nodig":

(1) Kuipers vindt dat we "moeten groeien" naar een "integraal georganiseerd gezondheidsinformatiestelsel", waarmee hij kennelijk (ook al zegt hij dat op deze plek even niet) een centrale opslag van medische data bedoelt. Waarom dat "moet", legt hij niet uit, behalve dat het moet van een mede door hemzelf opgestelde en politiek ingeregelde "nationale visie". Dat is geen inhoudelijke onderbouwing.

(2) Kuipers vindt dat "burgers, zorgverleners, zorgaanbieders, onderzoekers en beleidsmakers" "vertrouwen moeten hebben" in "elkaar". Natuurlijk heeft Kuipers er wel eens van gehoord dat vertrouwen alleen kan worden verdiend, en dat het niet dwingend kan worden opgelegd. Maar dat interesseert hem niet. Het gaat hem in werkelijkheid namelijk niet om "vertrouwen", maar om gehoorzaamheid van burgers, patiënten en artsen, inclusief gehoorzaam zwijgen als ze géén vertrouwen hebben in bijvoorbeeld "beleidsmakers".

Ik zwijg daar niet over. In ieder geval sinds de Toeslagenaffaire en de coronacrisis heb ik heel weinig vertrouwen meer in wat Haagse en regionale "beleidsmakers" willen en bedenken. Ik wil niet dat die het medisch beroepsgeheim gaan aantasten door het te veranderen in wat technische en juridische tweaks (plechtig "waarborgen" genoemd) die worden toegevoegd aan een internationaal datasysteem.

(3) Ten slotte vindt hij dat het, om het door hem gewenste, dwingend opgelegde pseudo-"vertrouwen" te voorzien van een "rotsvaste basis", nodig is dat zijn eigen ministerie (VWS), dus hijzelf als minister, "regie" neemt, dat wil zeggen de touwtjes in handen neemt en sturend en dwingend optreedt. Dit is een klassiek voorbeeld van een autoritaire houding waarbij een potentaat meent aan zijn onderdanen dwingend te kunnen opleggen dat zij hem gaan "vertrouwen". Het is in essentie dezelfde houding als die van een mafiabaas of een dictator.

Dit wekt bij mij als burger en patiënt helemaal geen vertrouwen, maar juist het tegenovergestelde.

Een "rotsvaste basis" in de vorm van ijzeren tucht die door de overheid wordt uitgeoefend, wekt bij mij geen vertrouwen, maar maakt duidelijk dat we hier niet langer met een goedaardige overheid te maken hebben.

Als ik begin jaren tachtig in een Chileens ziekenhuis had gelegen, en dictator Pinochet was aan mijn bed komen staan en had tegen mij gezegd: "U moet vertrouwen hebben in onze uitstekende, moderne, geïntegreerde ziekenzorg. Laat mij u vragen: heeft u dat vertrouwen?" Dan had ik in mijn afhankelijke positie waarschijnlijk geantwoord: "Ja hoor, meneer Pinochet. Ik heb dat vertrouwen." Want als ik dat niet gezegd had, had dat wel eens akelige consequenties voor mij kunnen hebben. Dan had meneer Pinochet misschien aan bepaalde mensen discreet laten weten dat hij het persoonlijk geen groot probleem zou vinden als er bepaalde medische communicatiefoutjes zouden worden gemaakt. Of als ik lager op een wachtlijst terecht zou komen. En die mensen hadden dan begrepen dat zij maar beter gevolg konden geven aan deze hint.

En om als patiënt mijn eigen cognitieve dissonantie te verminderen (d.w.z. mezelf een beetje gerust te stellen), had ik dan waarschijnlijk ook tegen mezelf gezegd en mezelf ervan proberen te overtuigen dat het allemaal niet zo erg was en dat ik best vertrouwen kon hebben in meneer Pinochet en zijn ziekenhuis. Dit is hoe het Stockholm-syndroom werkt, en dat is het syndroom waar minister Kuipers ons met gebruikmaking van zijn ministeriële machts- en gezagspositie aan onderhevig probeert te maken.

Ik kan nu niet de hele kamerbrief van Kuipers bespreken, laat staan alle aspecten daarvan. Misschien kom ik er later nog op terug.

M.J.

Ontleend aan de bijdrage van 12.17 :
Dit is een contradictio in terminis.

Deze innerlijke tegenstelling valt dokter Kuipers niet op omdat hij zichzelf ziet als de baas van de centrale dataopslag bij wie alle huisartsen een soort 'self storage' huren, dus zelf veranwoordelijk zijn, maar dat onder de hoede doen van de boss van het magazijn: Dokter Kuipers (bedrijfsslogan: "Voor al storage issues") die ook de (reserve)sleutels heeft van alle storage boxen ("noodzakelijk bij calamiteiten") - en daar natuurlijk nooit misbruik van maakt.
Wat dokter Kuipers niet in de gaten heeft is, dat hij 24/7 bewaakt wordt door grotere datamagazijnbosses, die ook allang kopieën van alle sleutels hebben waarmee ze alles wat in de boxen van huisartsen ligt (medische dossiers van patiënten) permanent jatten.
Zoiets zou dokter Kuipers nooit doen want hij is een brave burger die het beste voorheeft met zijn boxhurende huisartsen en hun patiënten!
Zo zie je maar dat een brave-burger-zijn geen garantie geeft voor een goede afloop zolang je niet in de gaten hebt hoe je omgeving eruitziet.

Deze schets van het probleem is bedoeld voor alle brave burgers in Nederland die dokter Kuipers waarderen om zijn eerlijke en welschapen inborst want déze burgers worden door die wantrouwende verhalen van @EEEMJ ("afgedwongen vertrouwen à la de maffia") natuurlijk niet bereikt.
Voorzover dergelijke goedgelovige burgers op security.nl er nog zijn, natuurlijk.

Hoe controleert men anders mensen op overgewicht om hen meer hypotheek te kunnen laten betalen? Een reëel voorstel.

Hoe ver is men van het padje af aan het raken?

Wat kunnen we hier nog tegen uitrichten?

@Anoniem op 20-10-2023 om 14:59 uur.

Je hebt volkomen gelijk dat ik heel veel mensen niet bereik als ik sommige zaken bij de naam noem, omdat zij er nog niet aan toe zijn om bepaalde ongemakkelijke zaken in onopgesmukte vorm onder ogen te zien. Misschien zijn er andere mensen met meer talent dan ik die het voor een groter aantal mensen op een acceptabele manier zichtbaar kunnen maken.

Wat betreft die contradictio in terminis, die ontstaat alleen als bevoegdheid en verantwoordelijkheid samengaan. Wat Kuipers echter wil, zoals jij ook laat zien, is dat de bevoegdheid (de macht) wordt gecentraliseerd, terwijl de verantwoordelijkheid wordt gedecentraliseerd naar de huisartsen. Dit is kenmerkend voor een autoritaire benadering en voor autoritaire, ondemocratische verhoudingen.

Het is hier dus niet "Wie betaalt, bepaalt", maar iets anders, namelijk: "Wie bepaalt, wordt goed betaald".

@Anoniem op 20-10-2023 om 16:11 uur.

Elke Nederlandse patiënt kan om te beginnen hetzelfde doen als ik en zijn/haar eigen medische dossier weer in eigen beheer nemen. Als 1% van onze bevolking dat doet (je hebt het dan over meer dan 100.000 mensen) zal er iets in beweging komen.

Het lijkt alleen of héél veel mensen het héél erg eng vinden om zelf hun medisch dossier te hebben en daar verantwoordelijkheid voor te nemen. Alsof dat dossier een soort bom is, of een kunstvoorwerp van 20 miljoen euro. Als je bang bent dat je huis in brand vliegt, dan geef je toch een kopietje aan iemand die je kunt vertrouwen? Zo moeilijk is dat niet.

Huisartsen kunnen ook verschillende dingen doen, namelijk wat ik hierboven in mijn eerdere bijdrage van 18-10-2023 om 11:16 uur heb beschreven.

Zelf heb ik mijn huisarts nu bijna twee weken geleden gevraagd naar nader bericht over de uitvoering van de toegezegde verwijdering van mijn medisch dossier uit het systeem van Calculus & diens subverwerkers, en naar bevestiging hoe er in de toekomst praktisch omgegaan wordt met mijn medische privacy bij contact met de huisarts. Ik ben nog in afwachting van reactie.

M.J.

De vorm waarin de boodschap gebracht wordt is m.i. niet het grootste probleem.
Het grootste probleem is dat heel veel mensen (zelfs in mijn eigen kring) het gewoon niet WILLEN zien omdat het allemaal TE ERG is. De puinhoop in de wereld en wat onze (Nederland) actieve bijdrage daaraan is wordt door mensen (tevens zijnde daders/ medeplichtigen) gewoon niet als werkelijkheid geaccepteerd. Daar kan je containers onderbouwd feitenmateriaal tegenaan gooien, het DRINGT NIET DOOR (ik gebruik zelden hoofdletters, maar hier zijn ze op hun plaats).
Mensen willen gewoonweg niet en daar doe je niks aan.
Mensen hebben (blijkbaar) een enigszins rôze, harmonieuze en prettige 'inner world' nodig om hun leven te kunnen leiden.
Ik krijg vaker de opmerking: "waarom wil je dat ook allemaal weten, daar word je toch alleen maar ongelukkig van?" en daarmee word je afgeserveerd als een min of meer masochistisch aangelegde persoon die zichzelf in de afgrond aan het storten is.
Terwijl ik alleen maar de afgrond waarin wij allen storten of al gestort zijn (beide door eigen immoraliteit) wil laten zien!
Dit is een zeer interessant onderscheid, wat ik nog niet kende: bevoegdheid en verantwoordelijkheid. Blijkbaar verbind ik dat zelf intuïtief één op één met elkaar.
Hoe kun je nou bevoegd zijn zònder verantwoordelijk te zijn? Daar begint toch al een bepaald soort ellende?
Naar mijn mening moet je in een samenleving deze combinatie juist overal vormgeven en versterken.
Dat is ook de enige manier om de vrijheid van elke mens te respecteren (een mens is niets meer zònder); de mens moet individueel vrij zijn èn daarvoor de verantwoordelijkheid dragen, dus de consequenties van zijn gedrag.
Dit betekent: extreme machtsdeling (decentralisering) en maximaal zelfbestuur.

Ik herken precies wat je bedoelt. Ik ben al enige tijd bezig om een manier te zoeken om hier anders mee te leren omgaan. Binnenkort hoop ik op dit punt onder begeleiding nieuwe stappen te zetten. Ik wil leren hoe ik, zonder zelf van alles onder het vloerkleed te hoeven gaan vegen, toch op een meer accepterende, voor mezelf meer ontspannen en minder pijnlijke manier kan omgaan met andere mensen die, vanwege de door jou genoemde redenen, dingen vooralsnog wèl onder het vloerkleed (blijven) vegen.


Zo'n twintig jaar geleden leerde ik dat er in de EU een zogeheten "subsidiariteitsbeginsel" geldt, volgens welke dingen alleen op EU-niveau bepaald en geregeld mogen worden als ze niet, of niet even goed, op een lager niveau (nationaal of regionaal) kunnen worden geregeld. Onder de huidige Europese Commissie (o.l.v. Ursula von der Leyen, en ook daarvoor al enigszins) lijkt dat beginsel vergeten te zijn. Het beginsel lijkt nu te zijn: "Als we op centraal EU-niveau de macht naar ons kunnen toetrekken en dingen centraal kunnen regelen, dan moeten we dat doen. En om daarvoor een excuus in handen te krijgen, moeten we redenen bedenken waarom dingen op centraal EU-niveau geregeld moeten worden. Zo kunnen we aan de geopolitiek grote jongens (China, de VS, India, Rusland) laten zien dat we meetellen."

Deze centralistische, machtsbeluste, dwingende attitude zien we terug in al die EU-digitaliseringsinitiatieven die sinds medio 2020 (Covid-19, the Great Reset) zijn genomen. Bijvoorbeeld dat beoogde EU-vaccinatiepaspoort om ons onze eerst afgepakte vrijheid zogenaamd "terug te geven", CBDC, EU-ID, DSA etc., en ook de door de Europese Commissie en onze Nederlandse minister Kuipers beoogde inrichting van een centrale EU-data-opslag van medische persoonsgegevens (EHDS). Dit is een heilloze weg. Het leidt naar tirannie en de onderdrukking van echte (d.w.z. niet selectieve en dus ook niet van hogerhand geregisseerde, gepolitiseerde en misbruikte) diversiteit.

Ik ben benieuwd hoe Donald Tusk zich als (hoogstwaarschijnlijke) nieuwe Poolse regeringsleider gaat verhouden tot de huidige Brusselse machtswil en centraliseringsdrift. Enerzijds is Tusk zelf diep verweven met het Brusselse machtsapparaat, als voormalige president van de Europese Raad (2014-2019), en is zijn verkiezingsoverwinning gebaseerd op een pro-EU-houding. Anderzijds zal hij rekening moeten houden met nog altijd sterke politieke krachten in Polen die juist geen centralistische EU willen. Misschien ben ik (weer eens) naïef, maar ik houd het voor mogelijk dat Tusk naar een intelligente balans zal zoeken, niet alleen uit politiek opportunisme, maar ook omdat hij begrijpt dat de EU, opgevat als vreedzame statengemeenschap die streeft naar democratie en rechtsstaat, zichzelf met het feitelijk overboord gooien van het subsidiariteitsbeginsel juist in de voet schiet (of erger).

Er zijn ook andere manieren waarop de EU zich een voldoende sterke geopolitieke machtsbasis kan verwerven om niet onder de voet gelopen te worden, en om op een wat subtielere manier op de langere termijn wellicht zelfs veel invloedrijker te zijn.

Als we een kans willen maken om een enigszins humane en milieuvriendelijke wereldgemeenschap te realiseren, dan zullen we wereldwijd afscheid moeten nemen van een centralistisch, egocentristisch, op "zero-sum-games" gefixeerd en door (veelal oude) "alfamannetjes" beheerst bestuursmodel.

M.J.

Het "Danke Deutschland" uitgesproken door Tusk wordt nu via zijn coalitie gehonoreerd, maar voor hoelang?
Wanneer beginnen de breuklijnen zichtbaar te worden met boeren, burgers en buitenlui?

Er was heel wat demonisering van de huidige regering voor nodig. Pers speelde ook hierin een rol.
Verhoging van de pensioenleeftijd voor vrouwen zal ook wel niet worden gewaardeerd door allen.

Tusk is ook tegen het territoriale leger in Polen en voor instroom van illegale migranten via Wit-Rusland.

De huidige regering was juist een belangrijk partner van de USA en ving heel veel mensen op uit Oekraïne.
die ook volop gaan deelnemen aan de Poolse maatschappij, ondanks de veranderde houding van het Westen.

Ook wordt het spreekwoordelijk van z'n sokkel halen van Paus Johannes Paulus II hem door velen niet in dank afgenomen.

Maar als politici wil men daar niet meer op terug komen, gedane zaken nemen geen keer.

Hij zal alle vleugels van het politieke spectrum te vriend moeten houden, maar laat het parlement maar beslissen.
Daar heeft de huidige Rechtvaardigheidspartij nog een grote inbreng.

Ons Avondland zal geheel veranderen. Geen plaats meer voor oude gebruiken en tradities.
Europa wordt straks onherkenbaar, misschien als de profetieën uitkomen een vrijwel leeg continent.

Privacy staat overal onder druk. Roofridders verdwenen en grootgraaiers kwamen ervoor in de plaats.

luntrus

Update - bericht van mijn huisarts

Op 21 november 2023 heeft mijn huisarts mij geschreven dat hij/zij mijn patiëntgegevens zonder wettelijke grondslag (art. 6 lid 1 AVG) mag delen met de firma Calculus, die, zoals deze huisarts mij enkele maanden geleden meedeelde, deze gegevens voor onderzoeksdoeleinden gebruikt.

Dit mag volgens mijn huisarts omdat ik een "behandelingsovereenkomst" heb met hem/haar. Dat is vreemd, want dat hoor ik nu voor het eerst. Ik heb nooit zo'n overeenkomst afgesloten met mijn huisarts of diens voorganger en ben ook nooit eerder geïnformeerd over het bestaan van zo'n overeenkomst. Ik heb mij ooit, lang geleden, ingeschreven bij een huisarts, wat niet meer behelsde dan dat mijn adresgegevens en geboortedatum werden geregistreerd en dat ik in voorkomend geval langs mocht komen.

Bovendien wist mijn huidige huisarts drie maanden geleden zelf niet eens dat wij zo'n overeenkomst hadden, maar dacht toen dat die pas ontstond als ik akkoord ging met een doorverwijzing naar een specialist (zo schreef hij/zij toen).

Dus dit is zoiets als: "Haha, u wist het niet, en ik wist het ook niet, maar u hebt twintig jaar geleden van mij een tweedehands auto gekocht. Waarom? Omdat u met mij toen een keer gebabbeld heeft over welke automerken ons wel aanspreken. Dus nu moet u betalen - dat mag in euro's, dollars of uw privédata."

Op grond van die fictieve "overeenkomst" meent deze huisarts nu, met een beroep op artikel 6 lid 1 onder b AVG (wettelijke grondslag: noodzakelijkheid voor het aangaan of uitvoeren van een contract), mijn medische gegevens te mogen verwerken en ze bovendien te mogen delen met het commerciële bedrijf Calculus (de verwerker), die ze niet alleen voor de huisarts verwerkt, maar ze daarnaast ook voor onderzoeksdoeleinden gebruikt.

-- Calculus --
Mijn huisarts deelt mij nu, na herhaaldelijke vragen van mijn kant, ook mee dat hij/zij mijn medische gegevens, zonder dat ik daarvan ooit eerder op de hoogte ben gesteld, al sinds 2016 met Calculus deelt.

Even zoeken op internet levert op dat dit inderdaad mogelijk is. Ik lees bijvoorbeeld:


-- Medische privacy gereduceerd tot wassen neus --
Ik heb het bericht van mijn huisarts pas net gelezen en ga het nog beter bestuderen. Maar het is wel duidelijk dat onze medische privacy inmiddels in de praktijk een wassen neus is, die door vele, misschien wel alle Nederlandse artsen in strijd met hun beroepsgeheim bij het oud vuil is gezet - nog los van wat de wet erover zegt. Zeven jaar lang zijn mijn medische gegevens zonder mijn medeweten gedeeld met een internationaal commercieel bedrijf dat ze "in diverse landen" opslaat en gebruikt voor "onderzoeksdoeleinden".

In het meest recente bericht voegt mijn huisarts, die inmiddels een jurist lijkt te hebben geraadpleegd, daaraan toe: "binnen de E.E.R." (de Europese Economische Ruimte). Oh, dus dan hoefde ik daar als patiënt niet over geïnformeerd te worden? En dan hoefde het zeven jaar lang ook niet in de privacyverklaring van de huisartspraktijk te worden gezet?

-- E.E.R. --
Het lijkt of mijn huisarts ervan uitgaat dat binnen de E.E.R. platforms technisch gezien onmogelijk gehackt kunnen worden, anders dan bijvoorbeeld in Amerika, het land van de ongekende mogelijkheden. Vanuit Amerika kregen we bijvoorbeeld vandaag bericht dat de privégegevens van 8,5 miljoen patiënten zijn gelekt: https://www.security.nl/posting/819350/Digitaal+zorgplatform+lekt+priv%C3%A9gegevens+van+8%2C5+miljoen+pati%C3%ABnten
Maar in Europa is een dergelijk risico in de ogen van mijn huisarts kennelijk verwaarloosbaar, bij ons wordt er niet gehackt of gelekt.

Na maanden van vragen en wachten, ga ik me beraden hoe ik met de nu gedane onthullingen van mijn huisarts (en andere opmerkelijke zaken in diens bericht) om zal gaan.

M.J.

Maak je toch niet zo druk. Die info over jou, hoe belangijk is dat? Ben je soms chantabel of iets dergelijks?

Je kunt je data toch laten wissen.

Het staat bovendien encrypted opgeslagen. Ik zie het probleem niet zo..... beetje spijkers op laag water zoeken dit.

Medische privacy, spijkers op laag water? Zucht.
https://www.bol.com/nl/nl/p/je-hebt-wel-iets-te-verbergen/9300000021774469/

nou, hij heeft wel degelijk een punt. de wereld is veranderd, en medisch geheim bestaat alleen nog op.papier in een wereld.waar mensen zich vooorbeeldig gedragen, alleen in de praktijk werkt t vaak anders en maken mensen fouten, bewust of onbewust.

Ik heb al bijna drie maanden geleden aan mijn huisarts verzocht om mijn medische data te wissen. Hoewel deze huisarts aangaf dat dat kon, heeft hij/zij me nog steeds niet verteld of het inmiddels daadwerkelijk is gebeurd. Om bepaalde redenen (waarover later misschien meer) vermoed ik dat hij/zij wil gaan terugkrabbelen.

Daar komt nog iets anders bij. Op zichzelf vind ik het prettig en potentieel nuttig als een huisarts beschikt over mijn medische dossier, mits dit dan ook maar bij de huisarts zelf blijft, die een beroepsgeheim heeft. Dat ik mijn medische dossier bij de huisarts kan laten wissen, is daarom geen echte oplossing. De echte oplossing zou zijn dat mijn huisarts weer bereid is mijn dossier echt vertrouwelijk te bewaren, dus zonder het door te sturen naar een internationaal datasysteem, met alle risico's vandien op hacking, lekken en misbruik.

Uit het meest recente bericht van mijn huisarts blijkt dat die mij nu primair benadert als een met juridische middelen te controleren object, niet als een mens aan wie de arts graag zorg verleent en met wie de arts graag een vertrouwensrelatie wil opbouwen. Als het gedrag van mijn huisarts representatief is (en ik vermoed dat dat inderdaad zo is), dan lijkt het erop dat de Nederlandse huisartsenzorg in essentie is gedegenereerd tot iets heel anders dan "zorg", namelijk tot een vorm van risicobeheersing ten dienste van bestuurders en managers van de overheid en bedrijven. In een andere draad op dit forum wordt datzelfde door @Anoniem heel treffend beschreven, maar dan met betrekking tot de GGZ:


Het lijkt me duidelijk dat er ook in het geval van mijn huisarts en talloze van diens Nederlandse collega's sprake is van de hierboven door @Anoniem samengevatte problematiek: "Hoe ver wil iemand meegaan in het mensvijandige maatschappelijke kader dat zijn/ haar eigen beroepsinhoud steeds meer vergiftigt? Daar komen zelfbedrog, illusies en ordinaire financiële motieven om de hoek kijken - zoals altijd wanneer het gaat om meewerken met de vijand, of het nou officieel oorlog is of niet."

Het probleem met het structureel en grootschalig schenden van het beroepsgeheim door Nederlandse huisartsen (die van zichzelf ontkennen dat ze dit doen en hun patiënten er daarom ook niet over menen te hoeven informeren), is een symptoom van een veel groter probleem. Namelijk de door het bestuur van hogerhand opgelegde en afgedwongen dehumanisering (ontmenselijking) van patiënten en eigenlijk van iedereen die kwetsbaar is - en kwetsbaar worden we op enig moment allemaal. Bij die afgedwongen ontmenselijking worden als dwangmiddelen digitale systemen ingezet.

Zou dat gaan veranderen nu NSC (Pieter Omtzigt) op 22 november jl. twintig zetels in het parlement heeft gewonnen? In de tijd voorafgaand aan de val van de vorige regering werd er veel gesproken over de noodzaak van een terugkeer van "de menselijke maat". Één van de laatste kwalijke daden van M. Rutte was dat hij zijn kabinet liet vallen over de kwestie van "immigratie", waardoor de aandacht opnieuw werd afgeleid van de kern van de zaak, namelijk dat we binnen Nederland - met of zonder immigratie - graag als mens willen leven en als mens willen worden gerespecteerd.

M.J.

Bij bedrijfsartsen is dat al jaren zo. Het is dienstverlening aan de baas, het gaat niet om de gezondheid van de patiënt. Die moet beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt, daar gaat het om. Of anders wegwezen.

Je moet het nog breder trekken: de dehumanisering/ ontmenselijking gebeurt bij iedereen in onze samenleving.
Het is een eigenschap van hoe de macht werkt, met behulp van welke methoden en technieken zij mensen beheerst, "eronder houdt".
Degenen die nog geen patiënt / kwetsbaar zijn - kwetsbaarheid is geen absoluut begrip, maar een continuüm waarbinnen je hoger of lager kunt scoren - hebben manieren en (financiële) middelen gevonden om hun kwetsbaarheid te verminderen (bijvoorbeeld door gezonde voeding, gezonde beweging, gezonde relaties met anderen, een gezond gevoel van eigenwaarde, een gezonde plek om te wonen, e.d.).
Machthebbers zijn er altijd op uit om degenen waarover zij macht (willen) uitoefenen kwetsbaar(der) te maken, om die in hun autonomie/ zelfbeschikking over het eigen lot te ondermijnen.

Het vernietigen van de privacy van mensen, het blootstellen van datgene wat vertrouwelijk moet blijven binnen zelfgekozen relationele verbanden (kan ook met organisaties zijn) aan de "buitenwereld" - ook een relatief begrip - is een binnendringen in de ruimte van individuele mensen, in hun persoonlijke levenssfeer. Het persoonlijke karakter van deze sfeer wordt opgeheven en daarmee de persoon zelf.
De persoon wordt a.h.w. een collectief bezit. Dat is een contradictio in terminis omdat de persoon alleen bezit van een individuele mens kan zijn.
Dat is het onbehagen wat zich nu verbreidt, mensen voelen dat ze worden uitgehold, van zichzelf vervreemd.
Daarom ook al die krampachtige pogingen om de eigenheid te behouden (waar de commercie dan weer bovenop springt om fake eigenheid te kunnen verkopen).

jij wilt dat jouw huisarts het medisch beroepsgeheim bewaart door zelf in zijn eigen praktijk de patiëntendossiers te gaan beheren. Succes om zo'n arts te vinden.
Artsen besteden hun administratie uit. We kunnen het hebben over of dat wel of niet wenselijk is, maar dat is een andere discussie. Feit is dat het mag binnen de huidige juridische kaders.
Met elke partij moet de arts duidelijk afspreken wat die partij met die data mag (moet) doen, daar heeft die partij zelf geen zeggenschap over. Ook moet hij de patiënt hierover informeren, toestemming vragen en jouw privacy rechten inwilligen indien mogelijk.

I.p.v. jouw probleem heel erg breed te trekken, heb je er denk ik meer aan te kijken wat er in jouw specifieke situatie niet goed is gegaan en dat benoemen en oplossen. Misschien is die partij waar jouw arts mee werkt inderdaad niet goed bezig en gebruikt die de gegevens voor eigen doeleinden, of is de data niet goed beveiligd. Geen idee, ik zie hierboven zoveel tekst staan dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Ergens vraag je op welke wettelijke grondslag het delen van de gegevens met die andere partij is gebaseerd? Waarom niet gewoon 'uitvoering van overeenkomst'? Want de arts heeft een overeenkomst afgesloten en getekend met die partij om de administratie (het patiëntendossier) van de arts te beheren.

Waar voldoet de arts of de andere partij niet aan de juridische kaders die nu gelden? Pak dat aan.
Als je vindt dat de juridische kaders zelf niet goed zijn, dan moet je niet bij de arts zijn. Je kan wel vragen je gegevens te verwijderen en zelf je eigen dossier bijhouden, up-to-you, dat doe je al als ik het goed lees.

@Anoniem op 24-11-2023 om 16:13 uur.

Ik kan volgen wat je zegt, maar er zijn twee dingen waar ik op hik - dus niet dat ik het er per se mee oneens ben, maar meer dat ik daar een soort ongerijmdheid voel. Het ene is dat je "de macht" hier bijna als een soort zelfstandige entiteit opvoert, en bij "machthebbers" een soort intentionaliteit veronderstelt die in de buurt komt van (maar nog niet aanlandt bij) samenzweringsdenken.

Het andere is waar je het hebt over het uithollen van mensen. Dit veronderstelt dat er in die "holte" ooit iets was, waarvan mensen "vervreemd" kunnen raken. Ik ervaar twijfel over wat nu eigenlijk de essentie van mensen is - en of er überhaupt wel een aanwijsbare essentie is. In het Boeddhisme speelt het begrip "leegte" (sunyata) een belangrijke rol:


Een dergelijk begrip vormt natuurlijk een uitdaging voor iedereen die nadenkt over respect voor privacy en over privacybescherming. Want als iets niet aanwijsbaar is, hoe kun je het dan respecteren of beschermen?

Tegelijk voel ik wel degelijk het onbehagen dat jij noemt, en heb ook de destructiviteit gezien van het binnendringen in de privésfeer van mensen, en het reduceren van mensen tot collectief bezit. Veel celebrities lijden hevig onder de manier waarop hun persoon wordt behandeld als publiek bezit. Sommigen van hen gaan daar aan onderdoor, worden erdoor verwoest, hetgeen dan soms tot de dood leidt (bijv. overdosis, zelfmoord of zelfdestructieve agressie).

Huisartsen zouden mensen op dit punt natuurlijk hulp moeten bieden in de vorm van steun bij het vinden van manieren voor mensen om zichzelf en hun gezondheid te beschermen. Maar nu gebeurt steeds meer het tegenovergestelde: huisartsen werken mee aan het uitleveren van mensen en hun persoonlijke levenssfeer aan meedogenloze, machtige organisaties - bijvoorbeeld overheden, overheidsgestuurde bureaucratieën (bijv. de GGZ) en data-bedrijven.

Als mens kun je proberen jezelf hiertegen te beschermen door je privéleven af te schermen. Als dat niet meer lukt, lijkt de enige manier om hier als mens niet door uit elkaar gescheurd te worden, is om dieper contact te maken met "jezelf" en "je essentie" (die je misschien wel deelt met talloze anderen), zonder te kunnen weten wat dat dan precies is.

Als ik zie hoe sommige dissidenten in staat zijn hun geestelijke gezondheid te bewaren terwijl ze door autoritaire regimes letterlijk en figuurlijk worden uitgekleed en onder enorme, niet aflatende druk worden gezet, bijvoorbeeld in gevangenissen met mensonterende omstandigheden waarbij hun lichamelijke gezondheid zwaar wordt beschadigd, dan vraag ik me wel eens af hoe zij in de korte tijd van hun eigen mensenleven hebben kunnen leren om onder zulke omstandigheden zo trouw te blijven aan hun eigen essentie.

M.J.

Huisarts = bedrijfsarts van BV Nederland.
Er zijn misschien uitzonderingen...

In reactie op @Anoniem op 24-11-2023 om 16:53 uur:


Ik heb niet het gevoel dat je me oprecht succes wenst.


Twintig jaar geleden besteedden de meeste artsen hun administratie niet uit. Er is dus iets veranderd zonder dat er aan patiënten ooit gevraagd is of die daarmee konden instemmen, en of het wenselijk is. Jij noemt dat "een andere discussie", maar dat is het niet. Dit is juist het vraagstuk dat ik aan mijn huisarts heb voorgelegd. Het gaat mij er primair om dat die zich houdt aan zijn/haar beroepsgeheim. Dat is dus een ethische kwestie, een ethische discussie.

Mijn huisarts weigert die discussie met mij aan te gaan, en probeert die uitsluitend te beschouwen en te behandelen als een juridische kwestie. Dat is een manier om de discussie onder het vloerkleed te vegen.

In Nederland zijn de "juridische kaders" op het gebied van privacy al lang zodanig gecorrumpeerd dat je daar geen serieuze bescherming van hoeft te verwachten. In de praktijk heerst er het recht van de sterkste. De rechtspraak is gepolitiseerd, maar dat wordt niet erkend door de rechters zelf en al helemaal niet door de politieke machthebbers onder de kabinetten-Rutte. Misschien gaat daar nu, als gevolg van de verkiezingswinst van NSC, enige verandering in komen.

Vergelijk het eens met gevangenen in de beruchte gevangenis op Guan****mo, die daar vele jaren zonder aanklacht of veroordeling gevangen zijn gehouden. De Amerikaanse overheid zei tegen hen: "We doen dit niet op Amerikaans grondgebied, waar het niet zou mogen. Feit is dus dat het mag binnen de huidige juridische kaders." Dit was een nauwelijks verhulde manier om te zeggen: "Wij doen dit omdat wij de feitelijke macht hebben om dit te doen." Dat is kennelijk een benadering en een redenering die jij oké vindt, ook al is hij strijdig met de basisbeginselen van de rechtsstaat.


Jouw formulering dat de arts mijn "privacy-rechten moet inwilligen indien mogelijk" spreekt al boekdelen over de onrechtsstatelijkheid van jouw opvattingen. Rechten worden niet "ingewilligd", maar geëerbiedigd of gerespecteerd. Rechten zijn geen verzoeken of smeekbeden. Ook worden rechten niet gerespecteerd "indien mogelijk", ze worden in een rechtsstaat gerespecteerd. Punt.

Soms worden rechten wel tegen elkaar afgewogen. Maar dat is niet hetzelfde als het afwegen van een recht van een patiënt tegen de wens van een arts om dat recht aan te tasten, of het afwegen van een recht van de patiënt tegen de praktische mogelijkheid van de arts om dat recht aan zijn laars te lappen.

In dit specifieke geval heeft de huisarts zich niet gehouden aan artikel 13 AVG (informatieplicht), dat hem/haar verplichtte om mij van bepaalde zaken op de hoogte te stellen "bij het verzamelen" van mijn medische gegevens. Dat was tot 21-11-2023 in al die jaren nog nooit gebeurd, en gebeurde ook toen pas nadat ik de arts meermalen erom had gevraagd en me niet had laten afschepen met diens aanvankelijke, ontwijkende / misleidende antwoorden.


Als jij de afgelopen jaren niet onder een steen hebt geleefd, dan weet je dat privacy-problematiek op zo'n beetje alle plekken in de maatschappij speelt. Medische privacy speelt op enorm veel plekken. Ik "trek" het niet breed. Het is een breed probleem. Ik stel een voorbeeld. Dat doe ik aan de hand van mijn eigen casus.


Helemaal bovenaan deze draad, in mijn inleidende tekst, heb ik kern van de kwestie uitgelegd. Misschien goed als je dat eerst begrijpend leest en dan pas commentaar geeft.

Volgens mijn huisarts gebruikt Calculus/Topicus mijn medische gegevens voor onderzoeksdoeleinden. Dit hoorde ik pas in september 2023, nadat ik zelf vragen had gesteld, terwijl mijn medische gegevens al sinds 2016 met Calculus/Topicus worden gedeeld.

Een groot, digitaal syteem dat verbonden is met internet en waarmee gegevens in verschillende landen worden opgeslagen, heeft een inherent risico op lekken, hacken en misbruik. Dit is ook recent weer gebleken uit verschillende lekken waarbij medische gegevens van miljoenen patiënten in verkeerde handen vielen. Het is dus alleen al om die reden volkomen begrijpelijk dat ik als patiënt niet wil dat mijn medische gegevens in een dergelijk internationaal-digitaal systeem worden opgeslagen.


Je geeft hier blijk van een gebrek aan kennis. Jij hebt het hier over een zogeheten "verwerkingsovereenkomst" tussen verwerkingsverantwoordelijke en verwerker. Maar de wettelijke grondslag "noodzaak voor de uitvoering van een overeenkomst" (art. 6 lid 1 onder b AVG) gaat over een overeenkomst tussen de betrokkene (in dit geval: de patiënt) en de verwerkingsverantwoordelijke (in dit geval: de huisarts). Het gaat dus niet over een overeenkomst tussen de verwerkingsverantwoordelijke (de huisarts) en een verwerker (in dit geval Calculus/Topicus).

Het zou natuurlijk bizar zijn als persoon A die persoonsgegevens van persoon B wil verwerken ten behoeve van onderzoeksdoeleinden, maar daar niet het recht toe heeft, dit recht alsnog zou kunnen verwerven door een contract met persoon C (als "verwerker" en "onderzoeker") af te sluiten, helemaal buiten persoon B om. Dat zou een vorm zijn van "kidnapping van persoonsgegevens van persoon B" omwille van commerciële onderzoeksdoeleinden. Dat is tot op heden niet legaal.


Dat is één van de dingen die ik doe (zie ook de voorgaande alinea). Maar om het aan te kunnen pakken, heb ik eerst informatie nodig. Mijn huisarts gaf op een aantal punten ontwijkende antwoorden, of antwoordde geheel niet op mijn vragen. Ik kan de zaak pas aanpakken als ik eerst documentatie heb waarmee ik kan aantonen dat ik geprobeerd heb om die informatie te krijgen.


Ik heb een beroep op de huisarts gedaan dat die zijn/haar beroepsgeheim zou gaan respecteren. Dat is dus ook een beroep op medische ethiek, niet uitsluitend op juridische kaders. Dat de juridische kaders niet goed zijn, als gevolg van abominabele uitspraken van rechters in de afgelopen jaren, wil niet zeggen dat ik opeens geen ethisch beroep meer op mijn arts zou mogen doen. Inmiddels is het me duidelijk dat de betreffende arts niet wil erkennen dat hier sprake is van een ethisch probleem - hoewel sommige andere huisartsen dat wel degelijk hebben erkend (met name huisarts Guus Theeuwen die de kwestie aanzwengelde, hetgeen leidde tot een artikel in NRC en kamervragen van kamerlid Julian Bushoff ).

De afhoudendheid van mijn huisarts voelt een beetje vergelijkbaar met het aanspreken van een priester van de katholieke kerk ergens in de jaren tachtig van de vorige eeuw over kindermisbruik. Er wordt gereageerd met ontkenning, met verwijzing naar de zegen van de beroepsgroep, en met stilzwijgende weigering om over cruciale aandachtspunten te communiceren, laat staan transparant te communiceren. Het gedrag dat mijn huisarts nu vertoont, is niet nieuw. De afgelopen decennia is dergelijk gedrag talloze malen in het nieuws gekomen, in uiteenlopende sectoren. Nog veel vaker is dergelijk gedrag niet in het nieuws gekomen, omdat de ontkende misstanden succesvol in de doofpot werden gestopt of "genormaliseerd".


Inderdaad heb ik daarom verzocht, al bijna drie maanden geleden. Tot op heden heeft mijn huisarts hierover traag en deels onduidelijk met mij gecommuniceerd. Begin oktober heeft de arts aangegeven dat hij/zij hiertoe wel bereid was en dat dit ook mogelijk was (v.w.b. mijn medisch dossier, niet de metadata). In reactie daarop heb ik nogmaals bevestigd dat ik dit inderdaad wil (bij gebrek aan beter alternatief), en heb hem/haar gevraagd om te bevestigen op welke wijze hij/zij na deze verwijdering met eventuele nieuwe medische gegevens van mij zal omgaan. Ik heb daarvoor ook enkele suggesties gedaan.

Omdat ik hierop geen reactie meer leek te krijgen, stuurde ik heel recent een herinneringsbericht waarin ik vroeg of ik nog een antwoord kon verwachten, en zo ja, wanneer.

Vervolgens heeft de arts mij op 21-11-2023 een bericht gestuurd waarin hij/zij niet vertelt of de verwijdering van mijn medische dossier inmiddels is uitgevoerd, en ook niet ingaat op mijn suggestie hoe we voortaan in praktische zin met eventuele nieuwe medische gegevens van mij zouden kunnen omgaan - daar zwijgt hij/zij volledig over. Ik ervaar de communicatie van de arts op dit punt (en een aantal andere punten) als niet transparant.

Wat de reden is voor dit gebrek aan open communicatie van de kant van de arts, kan ik natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Mijn voorlopige indruk is dat deze arts totaal niet bezig is met zorg voor mij als patiënt, maar alleen met zijn/haar eigen belangen, die van zijn/haar beroepsgroep en die van Calculus/Topicus.

Helaas heb ik niet de indruk dat het gedrag van mijn huisarts op dit punt uitzonderlijk is. Ik vermoed dat verreweg de meeste Nederlandse huisartsen - de goede uitzonderingen niet te na gesproken - op een vergelijkbare manier zouden reageren als ze op een intelligente manier worden aangesproken over de manier waarop ze hun beroepsgeheim schenden door de medische dossiers van patiënten zonder hun toestemming of medeweten door te sturen naar een groot, commercieel data-bedrijf, mede voor "onderzoeksdoelen".

De gewetensvorming van het overgrote deel der mensheid, inclusief beroepsbeoefenaren, is wel vaker nogal zwak, daar ben ik in de loop der tijd wel achter gekomen. In die zin verbaast het me dus niet echt.

Wat vind jij eigenlijk van deze handelwijze van artsen ten aanzien van de medische dossiers die aan hen zijn toevertrouwd? Tot nu toe proef ik bij jou geen enkele verontwaardiging daarover. Vind jij het medisch beroepsgeheim (ethiek) niet belangrijk? En medische privacy (zoals bedoeld in de AVG en artikel 8 EVRM) ook niet?

M.J.

Ik vind dit erg complotterig. Net alsof elke arts met hun meedoet.
Een paar misschien maar de meesten slapen nog hardop en weten zelf niet wat er allemaal speelt buiten hun directe vakgebied.

De grootste truuk van de macht is de mensen bang maken en hypnotiseren dat ze groter is dan ze daadwerkelijk is.

Een soort goochelshow. Dat is het, meer niet.
En in een goochelshow kun je kiezen wie je wil zijn: de goochelaar, het publiek, of het hulpje. De meesten zijn het hulpje.

Je realiteit die zet je zelf naar je hand, en als jij jouw realiteit niet creeert, dan doet iemand anders dat wel voor je.
Zo heb ik een realiteit met nul dreigingen. Want voor wie moet ik bang zijn eigenlijk? Voor welke wetten of regelgeving?

Ik snap dat je niet zonder reden een soort opzet van de kant van de huisartsen wilt veronderstellen. Maar het is helaas wel een feit dat meer dan 80% van de Nederlandse huisartsen hieraan meedoet (het doorsturen van het medische dossier van hun patiënten naar een internationaal datasysteem van een commerciële partij). Waarschijnlijk gebeurt dit in bijna alle gevallen ook zonder de patiënten om toestemming te vragen of hen zelfs maar te informeren.

Het is inderdaad mogelijk dat de meeste huisartsen dat niet met opzet doen, maar zoals jij het noemt, "nog hardop slapen".

Juist daarom wilde ik eens kijken wat er dan gebeurt als ik zo'n huisarts wakker probeer te maken. Het resultaat van deze kleine, aselecte steekproef van het gedrag van één huisarts, namelijk de arts die toevallig mijn huisarts is, is dat die:
-- onmiddellijk in de ontkenning schiet, en volhoudt het beroepsgeheim niet geschonden te hebben;
-- ervan blijk geeft niet te willen praten over het onderwerp "vertrouwensrelatie met de patiënt" en ook niet over het onderwerp "medische ethiek";
-- aanvankelijk ook geen antwoord geeft op enkele eenvoudige, duidelijke vragen van mij over hoe er wordt voldaan aan de privacy-regelgeving (informatieplicht, doelbinding, toestemming vragen aan de patiënt), maar deze probeert af te doen met de claim dat de nu onthulde gegevensverwerking "veilig" is;
-- mij vertelt dat ik "suggestieve vragen" stel, maar zelf niet antwoordt op mijn vraag wat er dan suggestief aan is;
-- mij een slikken-of-stikken-voorstel doet (medisch dossier verwijderen maar metagegevens blijven delen met Calculus/Topicus) en er meteen bijzegt dat ik anders maar een andere huisarts moet zoeken;
-- mij daarbij laat weten een persoonlijk gesprek niet zinvol te achten omdat hij/zij als arts hierin alleen het slikken-of-stikken-voorstel nader zou toelichten, maar niet bereid zou zijn om over andere zaken te praten;
-- daarbij geheel op eigen initiatief aangeeft dat als ik toch een gesprek zou willen, dit niet onder vier ogen kan worden gevoerd, maar alleen met een collega erbij.

Als ik dan vervolgens aangeef dat ik hier niet blij van word, maar dat het me verstandig lijkt om wel in te gaan op het "slikken-of-stikken"-voorstel, en dat ik daarmee dus akkoord ga, reageert de huisarts als volgt:
-- suggereert opnieuw dat ik een andere huisarts ga zoeken;
-- geeft aan niet te zullen reageren op eventuele nieuwe schriftelijke vragen van mij;
-- geeft aan de "werkbaarheid" van de arts-patiënt-relatie niet langer vanzelfsprekend te vinden;
-- stelt nu opeens alsnog een gesprek met mij voor, waarbij het echter niet over privacy mag gaan (daarvoor word ik naar een een regionale FG verwezen), en kennelijk ook nog steeds niet over de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt, laat staan medische ethiek, maar wel over de "werkbaarheid" van de samenwerking tussen arts en patiënt, alsmede "of en hoe we de behandelovereenkomst met elkaar voortzetten" - terwijl er op dit moment niet eens sprake is van een behandelingsovereenkomst, aangezien ik niet onder behandeling sta;
-- ondertekent nu opeens "namens" alle huisartsen van de praktijk.

Hoe deze mededelingen op mij overkomen, ga ik hier niet eens zeggen, want ik ben bang om mijn huisarts een excuus te geven om de "samenwerking" met mij "onwerkbaar" te verklaren en mij dan op straat te zetten. Dit voelt voor mij niet als veilige communicatie.

Ondertussen hoor ik van kennissen dat ik inhoudelijk volledig gelijk heb, maar dat ze toch "medelijden" hebben met deze huisarts omdat ik die met dit probleem confronteer, want "huisartsen hebben het al zo druk". Dus omdat huisartsen het druk hebben, mogen ze uit sociaal oogpunt niet meer gewezen worden op hun plicht om hun eigen beroepsgeheim te respecteren, hun patiënten adequaat te informeren en zich aan geldende privacy-regelgeving te houden?

Er ontstaat op die manier ook nog sociale druk op de patiënt om diens mond te houden als het gaat om de schending van het beroepsgeheim door de huisarts. Dit ervaar ik als een sociaal onveilige situatie.

Dit is hoe taboes op het spreken over misstanden ontstaan.


Ik begrijp wat je bedoelt, maar ben het deels niet met je eens. Sommige vormen van macht zijn wel degelijk voor een deel ook reëel, zoals allerlei slachtoffers van machtsmisbruik (door individuen en door staten) kunnen beamen.

Laatst werd een Russische vredesactivist, staande in een kooi, veroordeeld tot vijf tot tien jaar gevangenisstraf omdat ze in een winkel vijf prijsetiketjes had vervangen voor papiertjes met daarop een boodschap dat de oorlog moest stoppen. Ze zei tegen de politieagenten / bewakers die de kooi omringden: "Hoewel ik achter de tralies zit, ben ik vrijer dan jullie." (https://www.theguardian.com/world/2023/nov/16/russian-artist-aleksandra-skochilenko-protested-against-ukraine-war-jailed) Het klopt wat zij zegt, maar tegelijk is wat de Russische staat met haar doet, wel degelijk meer dan alleen een "goocheltruc".

In Nederland zijn de omstandigheden vele malen beter dan in Rusland, maar beperkingen van onze vrijheid, privacy en veiligheid vinden hier op een meer verhulde manier plaats. Sluipenderwijs. Het lijkt me niet verstandig om dat te ontkennen en weg te wuiven als "niet meer dan een goocheltruc", totdat de situatie hier, als gevolg van die (door de overheid bevorderde en vaak bijna afgedwongen) passiviteit, even onvrij en onveilig is geworden als in Rusland. Vrijheid is niet vanzelfsprekend en verdwijnt geleidelijk of plotseling als daar niet voor wordt opgekomen.


Je hoeft in Nederland meestal niet bang te zijn voor wetten of regelgeving (hoewel ik een voorbeeld van inhumane regelgeving ken). Maar het ontbreken bij anderen van respect voor jou als mens met een vrije wil, en het ontbreken van de bescherming van dat respect door wetten of regelgeving, kan er wel degelijk toe leiden dat jij in de toekomst slecht behandeld gaat worden, op een moment dat jij kwetsbaar bent. Bijvoorbeeld als je ziek wordt. Maar ook als jouw medische gegevens in handen vallen van mensen die daar verkeerde dingen mee doen.

Ik kan me vergissen, maar het klinkt alsof jij, anders dan bovengenoemde Russische dissident, nooit bewust in een situatie bent geweest waarin er sprake is van een werkelijke, reële dreiging. Wat zij deed en doet, was en is zeer moedig, juist ook omdat het van haar kant géén ontkenning inhoudt van de reële dreiging waarmee ze te maken heeft.

In Nederland verkeert een flink deel van ons op dit moment nog in het soort comfortabele bubbel dat kenmerkend is voor een welgestelde elite. Maar aan die bubbel wordt geknaagd door een kleinere, nog exclusievere elite. Iedere mens die op enig moment uit die bubbel valt, krijgt te maken met een Nederland dat een heel ander, veel minder vriendelijk gezicht toont, en vooral: heeft. Een dwingend en controlerend Nederland, voor wie het niet uitmaakt of jij aan dingen onderdoor gaat. Dat Nederland werd bijvoorbeeld zichtbaar in het Toeslagenschandaal, de coronacrisis en de stikstofcrisis.

We hebben aan de verkiezingsuitslag van vorige week gezien dat inmiddels bijna de helft van het electoraat (zeg: PVV, NSC, FvD, SP, PvdD, Ja21, samen nu 69 zetels in het parlement) niet meer het gevoel heeft in een eerlijk bestuurde samenleving te leven. Inderdaad zien ze een "goocheltruc", zoals jij het noemt, maar wel eentje die ten koste gaat van de levensomstandigheden van mensen en hun mogelijkheden om vertrouwen te hebben in de manier waarop de Nederlandse samenleving en de Nederlandse overheid met hen omgaan wanneer ze kwetsbaar worden.

Hoever wil je het laten komen? Als het aan meer dan 80% van de Nederlandse huisartsen ligt, moeten Nederlanders kennelijk niet zeuren over de feitelijke afschaffing van het medische beroepsgeheim en het klaarzetten van hun medische data voor een Europees centraal register (EHDS). Ondertussen komt het ene na het andere lek van medische gegevens van miljoenen patiënten in het nieuws. Ook deze maand weer:
-- https://www.security.nl/posting/818214/Data+2%2C2+miljoen+pati%C3%ABnten+gestolen+bij+ransomware-aanval+op+zorgverlener+VS;
-- https://www.security.nl/posting/819350/Digitaal+zorgplatform+lekt+priv%C3%A9gegevens+van+8%2C5+miljoen+pati%C3%ABnten

Misschien tijd om wakker te worden uit deze goochelvoorstelling?

M.J.

Volgens Arno Wellens worden medische patiëntengegevens door de EU gezien als handelswaar. https://www.youtube.com/watch?v=ZCVuzLvLU00 1:15:15. Daarom mag de EU die data gewoon pakken.

Ook interessant wat hij zegt over CBDC en de criminalisering van contant geld.
Als je als Nederlander 100 euro opneemt wordt je gecontroleerd maar Russische oligarchen mogen via Nederland miljarden witwassen, ook als ze sancties hebben opgelegd gekregen.

Update - verkenning van een mogelijk gesprek met mijn huisarts

Vandaag heb ik een bericht naar mijn huisarts gestuurd, waarin ik reageer op het bericht van de huisarts op 21 november jl. (zie mijn posting hierboven op 23-11-2023 om 20:05 uur). Mijn bericht bevat in hoofdzaak:

-- een overzicht van de sinds juli gevoerde correspondentie, op hoofdpunten;
-- herhaling van mijn verzoek om verwijdering van mijn medisch dossier uit het gekoppelde HIS-VIP-Live-systeem van mijn huisarts en Calculus/Topicus. Hierbij doe ik nu ook een beroep op artikel 455 WGBO. Daarnaast maak ik volledigheidshalve bezwaar tegen het gebruik van mijn gegevens voor onderzoeksdoelen, met verwijzing naar o.a. artikel 457 WGBO.
-- mijn huidige standpunt op enkele hoofdpunten (informatieplicht van de verwerkingsverantwoordelijke; het vraagstuk van de behandelingsovereenkomst met verwijzing naar de WGBO - ik heb op dit moment geen behandelingsovereenkomst, want sta niet onder behandeling. Dus zo'n overeenkomst kan nu ook geen wettelijke grondslag voor gegevensverwerking vormen. Ik ben slechts ingeschreven bij de praktijk, en dat is iets anders);
-- mijn standpunt ten aanzien van een mogelijk gesprek met de huisarts.

Met betrekking tot zo'n mogelijk gesprek geef ik aan:

-- dat ik graag bereid ben tot een open gesprek, dus als er geen gespreksonderwerpen door de huisarts van bespreking worden uitgesloten. Dit lijkt tot nu toe helaas wel te gebeuren met o.a. de onderwerpen "vertrouwensrelatie arts-patiënt" en "medisch beroepsgeheim in relatie tot medische ethiek";
--dat het voornemen tot het voeren van een gesprek niet moet leiden tot verder uitstel van de verwijdering van mijn medisch dossier uit het gekoppelde HIS-VIP-Live-systeem van de huisarts en Calculus. Ik stel aan de huisarts voor dat die mij nu eindelijk gaat informeren of mijn medisch dossier inmiddels verwijderd is. De wettelijke termijn voor het informeren van mij daarover (één maand vanaf mijn verwijderingsverzoek) is inmiddels al met bijna twee maanden overschreden. Ik verzoek mijn huisarts mijn medisch dossier nu onverwijld te verwijderen, dus voorafgaand aan het gesprek.
-- dat een mondeling gesprek niet moet leiden tot een minder transparante omgang met bepaalde zaken, bijvoorbeeld als er achteraf bepaalde dingen die in het gesprek zijn aangegeven, worden ontkend;
-- welke onderwerpen ik graag zou willen bespreken;
-- dat ik graag van te voren een volledig lijstje zou krijgen welke onderwerpen de huisarts zou willen bespreken;
-- dat ik graag van te voren wil weten of de huisarts bereid is tot een gesprek onder vier ogen, waarbij ik aangeef dat indien de huisarts zich wil laten begeleiden door een andere persoon (wat de huisarts in een eerder bericht aangaf), ik zelf ook een vertrouwenspersoon zou willen meenemen, en dat ik alleen een beroep op iemand anders' tijd en aandacht wil doen als het voorgenomen gesprek me voldoende zinvol lijkt.

Ik ben benieuwd of mijn huisarts zal instemmen met een open en transparant gesprek.

M.J.

Ik hoop het niet. Die tijd kan hij beter besteden aan het genezen van mensen of een thuisbezoek aan mensen die niet naar de praktijk kunnen komen.
Je valt de arts aan op medisch geheim, maar op een vlak wat zijn expertise simpelweg niet is. En die mensen zijn al zwaar overbelast en ondervertegenwoordigd.
Ik geloof er echt wel in dat de jou huisarts zijn beroepsgeheim serieus neemt; hij zal niet bewust jou gegevens bespreken met mensen die daar navraag naar doen. Als een opsporingsinstantie, de premier, of jou zorgverzekeraar gaat vragen naar specifieke zaken uit jou dossier zal hij dat echt weigeren. Het feit dat het systeem wat er achter is niet deugt, dat is een heel andere discussie; en een die ik HEM niet kwalijk neem. Dat vind ik de individuele boer gaan aanvallen over stikstof.

Voor de zekerheid: ja, je hebt een overeenkomst met je huisarts als je alleen staat ingeschreven in de praktijk, hij krijgt hier ook van jou verzekering een maandelijkse vergoeding voor. Of je nu langs komt of niet.

Veel succes met de molens des levens, Don !

Ik had je al uitgeschreven als huisarts. Hij heeft wel wat beter te doen, dan dit soort gedoe. Ze staan al onderdruk, te weinig tijd om zorg te verlenen, en dat dit soort patiënten kun je missen al kiespijn.

Ik zou mijn tijd als huisarts hier niet aan gaan besteden, maar deze tijd nuttig te gebruiken, om zorg te verleden.

Mijn advies zou zijn, gewoon een andere huisarts zoeken. En heel veel succes hiermee.

Waarom denk je dat ik de huisarts "aanval"? Ik probeer antwoorden te krijgen op serieuze vragen en daarover werkelijk in gesprek te komen. Dit gaat over een kwestie die miljoenen Nederlanders raakt, en er is niemand anders die ik hierover effectief kan aanspreken - want bijvoorbeeld de Autoriteit Persoonsgegevens gaat niet over het medisch beroepsgeheim.

Het klopt dat huisartsen in Nederland zwaar belast zijn. Maar ondervertegenwoordigd zou ik ze niet willen noemen: ze hebben verschillende beroepsorganisaties, bijvoorbeeld LVH en KNMG. Zelf ben ik ook zwaar belast, maar ik heb geen enkele organisatie waar ik met zekerheid een beroep op kan doen voor deskundig advies, laat staan vertegenwoordiging.


Dat is nu juist het probleem met dit soort digitale systemen van grote marktpartijen. Hoewel de huisarts, in jouw woorden, niet "bewust" mijn gegevens zal bespreken met derden, is het risico sterk vergroot dat derden toegang krijgen tot die gegevens zonder dat huisartsen zich daarvan "bewust" zijn. Er vinden grote aantallen data-lekken plaats in de zorgsector, als gevolg van digitale opslag van gegevens. Bovendien bepleit onze demissionaire minister van Volksgezondheid, E. Kuipers, in samenwerking met de EU zeer "bewust" dat onze medische privacy ondergeschikt wordt gemaakt aan het principe van "databeschikbaarheid". Daarvoor wil men een European Health Data Space (EHDS) oprichten, met andere woorden een groot data-systeem. Straks kunnen de door Calculus verwerkte gegevens technisch met één druk op de knop aan of via dat centrale systeem beschikbaar worden gesteld aan derden.

Bewustwording op dit gebied is geen "aanval" op huisartsen. Ik juich het bijvoorbeeld toe dat huisarts Guus Theeuwen heeft geprobeerd hier actie tegen te ondernemen, met het oog op de bescherming van zijn patiënten. Helaas neemt mijn eigen huisarts een heel andere houding aan.


Het gaat om de vraag of ik een "behandelingsovereenkomst" heb zoals bedoeld in de WGBO. Dat is niet het geval. Op dit moment heeft mijn huisarts geen opdracht of toestemming van mij om mij op enige wijze te behandelen.

De vraag is wat er gebeurt als ik een medische behandeling (bijv. medisch advies) zou willen krijgen en dan aan de huisarts een behandelingsovereenkomst voorstel waarin ik aangeef niet te willen dat mijn medische gegevens worden gedeeld met of bewaard door Calculus/Topicus of een vergelijkbaar bedrijf. Gaat de huisarts dan, in strijd met zijn/haar medische eed, weigeren mij te behandelen tenzij ik alnog een behandelingsovereenkomst onderteken waarin ik onder dwang instem met de verstrekking met mijn medische gegevens aan zo'n commercieel bedrijf?

Als ik door een huisarts of een andere arts op een dergelijke manier gechanteerd zou worden, zou er natuurlijk geen sprake zijn van een "overeenkomst", maar van een dictaat dat in strijd is met de medische ethiek.

M.J.

Een huisarts zou je best willen behandelen, maar daarvoor heeft hij wel zijn hulpmiddelen nodig. Als jij daardoor zijn behandeling weigert is dat je eigen vrije keus.

Ja, precies dat. Ga je beklag doen bij mensen die daadwerkelijk iets kunnen veranderen aan de regels die de huisarts worden opgelegd. De huisarts zelf extra werk bezorgen zit hij natuurlijk niet op te wachten. Nog los van de kosten.

Het verstrekken van mijn medische gegevens aan een derde partij die mij niet behandelt, is geen "medisch hulpmiddel." Het werd ook nooit nodig gevonden in de tijd voordat commerciële partijen grote datasystemen op de markt aanboden.

Het zou natuurlijk anders worden als ik een behandelingsovereenkomst zou willen waarin staat dat de arts geen stethoscoop of helemaal geen diagnostische apparatuur mag gebruiken.

Overigens is een arts ook verplicht medische zorg te verlenen als niet ALLE mogelijke hulpmiddelen voorhanden zijn. In dat geval verleent de arts naar eer en geweten medische hulp met gebruikmaking van de hulpmiddelen die hem/haar wel ter beschikking staan en die door de patiënt worden toegestaan.

Een patiënt met kanker kan bijvoorbeeld zeggen dat hij wel bestraling toestaat, maar geen operatieve verwijdering van één of meer kleine gezwellen. De behandelend arts dient dat dan te respecteren, ook als dat zijns/haars inziens de overlevingskansen van de patiënt vermindert in vergelijking met de aanvankelijk voorgestelde behandeling.

Als de arts in dit voorbeeld een behandeling zonder operatieve verwijdering van de betreffende gezwellen volstrekt zinloos vindt, bijvoorbeeld omdat de behandeling dan niet levensverlengend en ook niet pijnverminderend/welzijnsverhogend zou zijn (dus ook niet palliatief), dan dient de arts dit op transparante wijze aan de patiënt voor te leggen.

Ik kan mij niet voorstellen dat een arts tegen mij zou zeggen: "De voorgestelde behandeling is medisch gezien zinloos als wij die behandeling niet laten registreren in een datasysteem van Calculus."

M.J.

Calculus is een tool die ze gebruiken tijdens de behandeling van chronische patienten.
Ze gaan niet voor iedere patien een ander informatie systeem gebruiken. One size fits all.

Het zelfde als dat jij zegt: Hij mag me behandelen, maar alleen een scalpel van fabrikant XYZ gebruiken.

Als jij dit niet wil kan hij je niet behandelen. Jou keuze.

Zoals iemand hiervoor al zei: Ga je beklag doen bij mensen die daadwerkelijk iets kunnen veranderen aan de regels die de huisarts worden opgelegd.

Er is geen regel die mijn huisarts verplicht mijn medische data te laten bewaren door Calculus. Dat is officieel een vrije keuze. In de praktijk wordt het huisartsen in Nederland wel steeds moeilijker gemaakt als ze dat niet doen. Dat is waar het artikel op 18/19 juli 2023 in NRC over ging, naar aanleiding waarvan er kamervragen aan de minister werden gesteld. Er is hier dus sprake van buitenwettelijke druk die wordt uitgeoefend op huisartsen, waarbij die druk steeds meer gaat lijken op dwang.

De meeste huisartsen kiezen de weg van de minste weerstand en gaan in zee met een dominante marktpartij (Calculus/Topicus), ook als dit niet in het belang is van patiënten die hechten aan hun medische privacy en aan het beroepsgeheim van de arts.

De door jou genoemde "mensen die daadwerkelijk iets kunnen veranderen aan de regels die de huisarts worden opgelegd" zijn hierover al aangesproken. Dat gebeurde namelijk met die kamervragen enkele maanden geleden aan de minister van Volksgezondheid. In reactie daarop zei die minister doodleuk dat artsen zelf verantwoordelijk zijn voor de medische privacy van hun patiënten. De minister doet dus niets voor de bescherming van medische privacy, maar is ondertussen wel bezig met het optuigen van een Europees systeem dat die medische privacy nog verder onder druk zal zetten. Ik heb geen enkele invloed op de minister. Ook dat lid van de Tweede Kamer had met zijn vragen geen invloed op de minister.

In zo'n situatie kan ik als individuele patiënt alleen in mijn eigen concrete omgeving opkomen voor ethiek en voor mijn rechten.

Ik proef een zekere boosheid of rancune in jouw tekst en jouw quote. Dat lijkt me niet terecht. Waarom zou je boos worden op een patiënt die opkomt voor zijn eigen medische privacy met behoud van adequate medische zorg? Waarom ben je niet blij dat er in Nederland ten minste één patiënt is (van de vele miljoenen) die dit aan de orde stelt op een manier die door artsen en digi-bedrijven niet volledig kan worden genegeerd?

Wil jij graag dat dit probleem wordt genegeerd omdat jij zelf geen waarde hecht aan het beroepsgeheim of medische privacy?

M.J.

Nee, ik wil dat de huisarts tijd en aandacht heeft voor mijn 93 jarige oma die daar met een complicatie vanuit haar diabetes komt.
De tijd die hij aan hieraan kwijt is, (terwijl hij zelf ook de middelen, mankracht en tijd niet heeft om er wat aan te veranderen,) gaat ten koste van zijn medische dienstverlening.

In het Engels: you are barking up the wrong tree.

Dus van jou mag van alle veertien miljoen volwassen Nederlanders niet één zijn huisarts aanspreken over medische privacy, omdat dat mogelijk iets afdoet aan de tijd en aandacht van een (andere) Nederlandse huisarts voor jouw oma?

Ik heb mijn huisarts verzocht om mijn medische dossier te verwijderen uit het gekoppelde data-systeem. Dat kan met enkele drukken op de knop. Die "mankracht en tijd" heeft mijn huisarts echt wel. Maar na bijna drie maanden heeft hij/zij dat misschien nog steeds niet gedaan, of anders mij daar niet van op de hoogte gesteld. Kennelijk heeft die huisarts wel tijd om dit eindeloos te rekken. Wat vind jij daar dan van?

Sinds wanneer hebben huisartsen "geen tijd meer" om zich te houden aan hun beroepsgeheim? We betalen met zijn allen toch steeds meer geld voor de zorg? Vreemd hoor. Ik vind dat ik als belasting- en premiebetaler èn als patiënt mag weten wat hier nu eigenlijk aan de hand is.

Wat is volgens jou dan de juiste "boom om tegen te blaffen"? De minister van Volksgezondheid geeft in ieder geval geen gehoor, weten we al naar aanleiding van diens antwoorden op de gestelde kamervragen.

M.J.

Ik zeg niet dat het niet mag, ik zag dat ik het er niet mee eens bent. En de kans dat mijn oma dezelfde huisarts heeft is 1 op 11724, maar is het niet mijn oma dan is het wel een andere. Er zijn zó veel schrijnende gevallen in de zorg dat ik liever zie dat 1 van de 14 miljoen volwassenen zich zouden inspannen om dáár verandering in te brengen.


Jij geeft zelf aan dat de leverancier grote datagraaiers zijn, je doet dus de aanname dat er een verwijder knop is. Misschien is die er helemaal niet.
Wat ik wel zie is dat je hem overlaad met argumenten, wetten en stellingen waarin hij zich (naar alle waarschijnlijkheid) vind zich te moeten verdedigen, zelfs tot op het niveau van advocaat. Ik kan me best voorstellen dat hij de angst heeft straks nog aangeklaagd te gaan worden ook.


En juist dát argument blijf ik onzin vinden. De beste man houdt zich de hele dag bezig met beroepsgeheim. Niet met de AVG, niet met datadeling. Hij is al blij dat hij zijn wachtwoord kan onthouden [aanname]. Hij heeft medicijnen gestudeerd, niet rechten gevolgd door een CISP en een CISM certificering.

Daarnaast; welk alternatief biedt je hem nou werkelijk? Dat hij een ander systeem moet kiezen? Als er al eens is die aan zijn eisen voldoet; is daar ongetwijfeld weer het nodige op aan te merken.
Terug naar papieren archief? Niet werkbaar, ze hebben al te veel administratieve last, nog los van dat het koppelen van die systemen er voor zorgt dat hij wel netjes betaald wordt voor zijn werkzaamheden.
Voor elk patient een uitzondering maken?

Je medisch archief vernietigen is geen werkbare oplossing, wees eerlijk. Dan zit er elke keer een nieuwe patiënt tegenover hem, en heeft hij geen enkele context wie er voor hem zit, en wat je voorgaande klachten zijn geweest. Maar je verwacht wel een accurate diagnose. Wil je elke keer een geprint dossier meenemen? Dan is hij veel meer tijd kwijt omdat hij dat voorafgaand aan je consult moet gaan doornemen, en niet op een voor hem goed uitkomend moment.


Ik zou beginnen bij de beroepsvereniging, en daar dan als een pitbull je tanden in zetten. En er zit straks een nieuwe minister, vanuit een nieuw kabinet.

Ik denk dat er al tienduizenden volwassenen zijn die zich inspannen om verbetering te brengen in schrijnende gevallen in de zorg, en dan reken ik de honderdduizenden of misschien wel meer dan een miljoen mantelzorgers nog niet eens mee. Mij is echter geen enkele andere patiënt bekend die zijn huisarts aanspreekt op diens beroepsgeheim in relatie tot het koppelen van het HIS-systeem aan VIP-Live van Calculus, terwijl het hier wel gaat over het systeem dat inmiddels bij meer dan 80% van alle Nederlandse huisartsen in gebruik is.

Daar komt nog bij dat jij kennelijk aanneemt dat er sprake is van een "zero sum game" als het gaat om de tijd en aandacht die huisartsen besteden aan hun beroepsgeheim en aan het verlenen van medische zorg. Dat lijkt mij zeer onwaarschijnlijk. Ik heb in ieder geval aan mijn huisarts aangegeven dat mijn communicatie hierover niet gezien moet worden als een verzoek om enig medisch consult of behandeling. Als je kijkt hoeveel tijd alle door de overheid en verzekeraars voorgeschreven administratieve rompslomp vergt van die 11724 huisartsen, dan is mijn bijdrage daaraan verwaarloosbaar.


Mijn huisarts heeft zelf begin september aangegeven dat dat mogelijk is. Alleen lijkt mijn huisarts daar vervolgens zelf niet op te acteren.


Ben ik in jouw ogen nu verantwoordelijk voor eventuele angstgevoelens van een huisarts, terwijl ik niets anders doe dan hem/haar netjes aanspreken, met redelijke argumenten, waarbij hij/zij van mij alle tijd krijgt daar rustig over na te denken?

Vind je dan omgekeerd ook dat de huisarts verantwoordelijk is voor de angstgevoelens die alle privacy-schendende maatregelen en het autoritaire, grondrechtenschendende gedrag van de overheid in de afgelopen tien jaar jaar bij mij heeft opgeroepen? Het lijkt of jij aan mij als patiënt een eenzijdige zorgplicht voor de psyche van mijn huisarts wilt toeschrijven.

Bovendien is mijn huisarts zelf op de juridische toer gegaan (zie ook mijn reactie hieronder op jouw volgende tekst).


Ik vroeg aan mijn huisarts aanvankelijk wat informatie m.b.t. diens omgang met het beroepsgeheim in relatie tot het systeem van Calculus. Daarop heeft mijn huisarts zelf gereageerd met enerzijds een stilzwijgende weigering om daar een open gesprek over aan te gaan, en anderzijds verwijzingen naar wetten, regels, certificaten en beroepsorganisaties. Het ligt niet aan mij dat de communicatie zich in een juridische richting heeft ontwikkeld. Maar omdat ik enige juridische kennis heb, ben ik wel in staat om juridisch gezien onjuiste argumenten te pareren. Het lijkt er nu voor een deel op dat mijn huisarts zichzelf juridisch in een hoek geschilderd heeft.


Ik heb vooralsnog ingestemd met het door mijn huisarts voorgestelde compromis-alternatief dat mijn medische dossier verwijderd wordt uit het HIS-VIP-Live-systeem, maar niet mijn metadata. Weliswaar gaf ik aan noodgedwongen in te stemmen, vanwege het machtswoord van de huisarts, maar ik deed het wel.

Ondertussen lijkt het me volstrekt werkbaar als mijn huisarts mijn medische dossier (enkele tientallen pagina's) op een geheugen-device zou zetten dat ergens in een kluisje in de praktijk wordt bewaard. Op één zo'n geheugendevice (formaat sigarendoosje) passen met gemak duizenden medische dossiers.

Het zou ook een prima alternatief zijn als Calculus en vergelijkbare bedrijven systemen gaan aanbieden waarbij patiënt-gegevens decentraal stand-alone worden opgeslagen, maar wel op een gestandaardiseerde wijze, zodat ze indien nodig bij een andere behandelend arts in milliseconden kunnen worden ingevoerd in diens decentrale stand-alone systeem. Bijvoorbeeld door het te laden vanaf een door de patiënt meegebracht USB-stickje, of (als de patiënt dat wil of goed vindt) via een end-to-end-geëncrypteerde verzending. Technisch is dat allemaal prima mogelijk, het vereist geen nieuwe technologie.

De politieke, ambtelijke en commerciële data-graaiers willen dat echter niet realiseren, want dan krijgen ze geen toegang meer tot die data zonder toestemming van de patiënten. Ze willen die data hebben, of de patiënten dat nu prettig vinden of niet. Vanwege dit gebrek aan respect voor de autonomie van patiënten, moet er druk uitgeoefend worden op de data-graaiers, zodat ze zich genoodzaakt gaan zien hun gedrag te veranderen. Dat gaan ze namelijk niet uit zichzelf doen.

De enige druk die ik als individuele patiënt kan uitoefenen m.b.t. de omgang met medische gegevens, is door via mijn individuele casus op te komen voor mijn wens en indien nodig mijn recht, en op die manier een voorbeeld te stellen.


Ik heb het alleen over verwijderen uit het HIS-VIP-Live-systeem, waarbij ik mijn medische dossier in eigen beheer neem zolang mijn huisarts geen oplossing aanbiedt die in overeenstemming is met diens beroepsgeheim.

Ik heb mijn volledige medische dossier doorgenomen. Op grond daarvan kan ik met zekerheid zeggen dat het zelfs geen probleem zou zijn als ik als "volledig nieuwe" patiënt op spreekuur zou komen. Daar zijn huisartsen als het goed is ook op getraind. Als een asielzoeker zonder medische papieren uit het land van herkomst voor het eerst bij een Nederlandse huisarts op spreekuur komt, dan weet die huisarts ook wat te doen.

Je neemt bovendien aan dat een huisarts het volledige dossier van een patiënt doorneemt voorafgaand aan elk spreekuurconsult. Die aanname klopt niet. Een patiënt wordt voorafgaand aan een spreekuurconsult al door een praktijkassistent uitgevraagd over de aard van de medische klacht. In verreweg de meeste gevallen willigt de patiënt dat verzoek ook in. In de meeste gevallen raadpleegt de huisarts vlak voor of tijdens aanvang van het consult de NAW-gegevens van de patiënt om die correct te kunnen aanspreken met "Goeiemiddag, mevrouw X, wat kan ik voor u doen." Dat kan op zichzelf prima zonder medisch dossier.

Verreweg de meeste informatie krijgt een huisarts tijdens het spreekuurconsult door middel van antwoorden van de patiënt op vragen en door middel van medisch onderzoek ter plekke (kijken, luisteren, voelen). Soms wordt er bloed afgenomen voor een laboratoriumtest, hoewel patiënten daarvoor tegenwoordig meestal zelf fysiek doorgestuurd worden naar een ziekenhuis (dat is belastender voor de patiënt, maar minder belastend voor de huisarts).

Als er sprake is van complexe, bijvoorbeeld chronische problematiek, dan kan het voorhanden zijn van een medisch dossier bij de huisarts wel belangrijk zijn. Daar zou elke huisarts dus een voorziening voor moeten hebben die zodanig is ingericht dat het beroepsgeheim van de arts wordt gerespecteerd. Dat beroepsgeheim geldt voor de persoon van de professionele arts. Het is een ethische plicht voor de persoon van de arts, die al duizenden jaren wordt erkend - maar die bijna alle Nederlandse huisartsen de laatste tien jaar opeens graag lijken te willen vergeten.


De beroepsvereniging heeft echt geen boodschap aan mij, die is er namelijk voor haar eigen leden, en dat zijn de huisartsen. Ik kan daar helemaal niet "als een pitbull mijn tanden in zetten", zelfs niet als ik dat zou willen. Ik zou dan trouwens ook geen enkel juridisch middel hebben om mijn boodschap aan zo'n beroepsorganisatie indien nodig kracht bij te zetten, zo'n organisatie is aan mij niets verplicht. Jij adviseert mij niet om tegen een andere "boom te blaffen", maar om een beetje "in de wind te gaan pissen". Dat vind ik een slecht advies.

Wat het toekomstige, nieuwe kabinet betreft, ben ik inderdaad heel benieuwd wie daarin minister van Volksgezondheid wordt. Het kan bijvoorbeeld veel verschil maken of dat een rechtsstatelijk ingesteld iemand van NSC is, een "er moet geluisterd worden naar gewone patiënten"-type van de PVV, of juist een "mensen moeten niet zo zeuren"-type van de PVV. Hoe dan ook, ik heb niet de illusie dat als ik als individu de minister om een gesprek zou verzoeken, die tijd voor mij zou hebben. Wel kan ik mogelijk indirect een heel klein beetje invloed uitoefenen, door een probleem zichtbaar en aanschouwelijk te maken in aansluiting op de kamervragen die enkele maanden geleden aan de vorige minister zijn gesteld. Dat is wat ik nu aan het doen ben. Omdat ik in mijn bescheiden positie geen manier weet die effectiever is. Snap je?

M.J.

Voorgestelde differentiëring:
het zijn de molens van het maatschappelijke systeem, die het leven van mensen als een gehaktmolen doordraaien.
Jij vooral succes met heel blijven.

Dit triggerde me even. Hou er rekening mee dat wanneer bloed wordt afgenomen het restmateriaal gebruikt kan worden voor ander onderzoek. Wil je dit niet dan moet je daar in veel gevallen expliciet bezwaar tegen maken: dit wordt je in het algemeen niet verteld.

Verder ben ik het in grote lijnen met je eens. De behandeling van medische data in de zorgsector is bedroevend. De voorstellen van de huidige demissionaire minister maken dat niet beter (delen van medische data zonder end-2-end encryptie of peer-to-peer communicatie te eisen), laat staan de EU plannen mbt de EHDC. Mooi al die NEN-normen waar men aan moet voldoen, maar de gemiddelde bedrijven doen hun best om de groene vinkjes te halen om compliant te zijn. En zoals in veel gevallen geldt: compliancy is niet hetzelfde als security.

Het heeft er bij mij ondertussen al toe geleid dat ik zeer terughoudend ben in het verstrekken van informatie aan zorginstanties. Ik ben dan ook in de gelukkige omstandigheid dat ik hier nauwelijks tot geen beroep op hoef te doen. Daarom is het voor mij ook gemakkelijk om overal een opt-out te geven mbt delen van deze info (LSP en recentelijk ook alvast bij Mitz geregeld). Mensen die hiervan afhankelijk zijn (waaronder ik ongetwijfeld in de toekomst) zijn bij wijze van spreken aan de goden overgeleverd in deze: je kunt geen kant op, want een andere huisarts zoeken is iets wat tegenwoordig eigenlijk al niet meer mogelijk is.

Bedankt voor deze tips!

En ook voor het inzicht "compliancy is niet hetzelfde als security", dat in een steeds verder juridiserende en bureaucratiserende omgeving steeds relevanter wordt. Mijn huisarts leek te geloven in de misvatting dat aan een data-systeem toegekende NEN- en ISO-certificaten een waarborg vormen voor "veiligheid". Ik heb daarop geantwoord dat dergelijke certificatie weliswaar zinvol kan zijn vanwege de "stimulerende werking" ervan, maar dat de certificaten op het gebied van veiligheid soms meer weg hebben van hostie die tijdens een mis ritueel wordt toegediend, of van het gebaar van een priester wanneer die de biecht heeft afgenomen en plechtig uitspreekt: "Ego te absolvo."

M.J.

Simple applicaties obv bestaande technologie levert een softwarebedrijf geen geld op. Het is commercieel alleen interessant als het complex is met complexe datastromen, dat vereist geavanceerde software met een hoge prijs. Complexiteit is het verdienmodel van bedrijven als Topicus met Calculus. Huisartsen betalen een prijs daarvoor nadat een monopolie is bereikt.

Hoezo is dit niet mogelijk? (Laatste regel)

En als de client gaat verhuizen naar een andere stad?

Omdat veel huisartspraktijken vol zitten. Ook mensen die verhuizen kunnen vaak niet terecht in hun nieuwe woonplaats en houden noodgedwongen hun huisarts in de oorpronkelijke woonplaats. Zie ook https://www.skipr.nl/nieuws/ruim-twee-op-de-drie-huisartsen-hebben-patientenstop/.

-- One size fits all --


Komt een man in het ziekenhuis. De chirurg zegt tegen hem: "U heeft gangreen aan uw linkervoet. Daarom ga ik uw rechtervoet amputeren."
Verschrikt vraagt de man: "U bedoelt mijn linkervoet?"
Chirurg: "Nee, ik ben gespecialiseerd in het amputeren van rechtervoeten. One size fits all."
Man: "Maar dat wil ik niet!"
Chirurg: "Als u dit niet wilt, kan ik u niet behandelen. Uw keuze."

Dit lijkt een flauw grapje, maar dit is vaak hoe digitalisering wordt ingezet. Eerst wordt in de reclames bezongen dat het met behulp van het bouwen van nieuwe IT-toepassingen mogelijk is om fantastisch maatwerk te leveren dat op verschillende situaties is toegesneden. In theorie is dat ook zo. Maar in de praktijk wordt IT vaak ingezet om mensen te dwingen één bepaalde, tot standaard uitgeroepen "oplossing" te accepteren ("One size fits all"), ook als die niet passend is.

Als het digitale systeem eenmaal is gebouwd en geïnstalleerd (vaak wordt er na installatie nog doorgebouwd), is er sprake van "sunk costs" en dus van een belang om met het dure systeem verder te gaan. Bovendien kan het systeem gebruikt worden om in de dagelijkse werkprocessen of klantenservice-processen bepaalde keuzes van de eindgebruikers af te dwingen.

In dit geval is de redenering van Topicus: "Ons digitale systeem Calculus is geschikt als toepassing bij chronische patiënten en daarom hoeven we ook het medisch beroepsgeheim en de medische privacy van niet-chronische patiënten niet meer te respecteren. En als er verzet komt, dan hebben we de huisartsen al gegijzeld door middel van:
a) hun gegroeide afhankelijkheid van het inmiddels reeds bij hen geïnstalleerde systeem; en
b) onze marktdominantie van meer dan 80% - nog eventjes en ze hebben helemaal geen alternatief meer.

Huisartsen die zo afhankelijk zijn gemaakt van ons, Topicus, gaan ons systeem vanzelf verdedigen tegen lastige patiënten."

Zo ontstaat er een Stockholm-syndroom. De gegijzelde huisartsen gaan de gijzelnemer verdedigen. Bovendien proberen de gegijzelde huisartsen op hun beurt hun patiënten te gijzelen. Dit is ongeveer hoe pyramidespellen en sektes ontstaan.

-- Complexiteit als verdienmodel --


Inderdaad, zo werkt het. En via de hogere prijs die huisartsen gaan betalen voor een nodeloos complex, zogenaamd "one size fits all"-systeem, komt die prijs via de verzekeraars uiteindelijk terecht bij de premiebetalers, dus de patiënten.

Wat hier meespeelt, is dat overheidsmanagers niet in staat zijn om kritisch te doorgronden of alle complexiteit in het door Topicus verkochte digitale systeem werkelijk nodig is. Dit maakt het voor een prijsregulerende overheid moeilijk om regulerend op te treden, terwijl het door diezelfde overheid aan Topicus wèl wordt toegestaan om een monopolie te vestigen.

Het doet een beetje denken aan de privatisering van de waterbedrijven in Engeland. Daar heeft de overheid ook te weinig gereguleerd. Het resultaat is dat de gezamenlijke waterbedrijven daar inmiddels:
-- aan hun aandeelhouders 65 miljard pond aan dividenden hebben uitbetaald;
-- een schuld hebben opgebouwd van 56 miljard pond;
-- geen fatsoenlijk onderhoud hebben gepleegd aan hun installaties;
-- grootschalig en structureel ongefilterd rioolwater lozen op rivieren en aan de kust, met vissterfte en ziekte van zwemmende mensen tot gevolg. Wat dit met de kwaliteit van het Engelse drinkwater doet, is me nog niet duidelijk. In ieder geval is er daar sprake van een externalisering van de kosten van het systeem in de vorm van verlies van milieukwaliteit en gezondheidskwaliteit.

Het lijkt erop dat Topicus de kosten van het systeem Calculus wil externaliseren in de vorm van verlies van medische privacy van patiënten. Die betalen op die manier dus ook indirect met hun persoonlijke data voor de winst van Topicus.

-- "Tool"?? --

@Anoniem op 30-11-2023 om 11:06 uur noemt Calculus een "tool" (een instrument, gereedschap). Dat klinkt geruststellend, maar het klopt niet. Een instrument is alleen een instrument als mensen vrijwillig kunnen kiezen om het wel of niet te gebruiken. Als het gebruik van een instrument in de praktijk verplicht wordt ("alternativlos"), dan is het niet langer een instrument, maar een dwingende omgeving die voor ons wordt ingericht.

Illustratief hiervoor is het eindeloos herhaalde commando dat NS in treinen en op perrons via luidsprekers op ons afvuurt: "Plan uw reis in de app!" Als die app door NS werkelijk beschouwd zou worden als een instrument (een "tool"), dan zou NS zeggen: "Plan uw reis met de app." Zoals je ook zegt: "Draai de schroef vast met (behulp van) een schroevendraaier." Niemand zegt: "Draai de schroef vast in een schroevendraaier."

We krijgen dus m.b.t. de aan ons opgedrongen digitale systemen telkens twee tegenstrijdige boodschappen:
(1) Er is geen reden om ongerust te worden, het is maar een instrument, je kunt in vrijheid kiezen of je het wilt gebruiken;
(2) Het heeft geen zin je ertegen te verzetten, want het is een omgeving waar we allemaal in zitten en niet uit kunnen.

Dit is een vorm van gaslighting, met andere woorden: manipulatie die dient om ons in verwarring te brengen en ons zelfvertrouwen te ondermijnen, ten behoeve van een dader die (meer) macht over ons wil krijgen.

Ik zeg niet dat deze gaslighting altijd bewust wordt toegepast. Ik denk dat vertegenwoordigers van het digidrammen en data-graaien heel vaak opportunistisch het argument naar voren schuiven dat op dat moment het handigste lijkt. Ik heb ooit eens een religieuze evangelisator over de vloer gehad die mij probeerde te bekeren. Die man switchte ook soepel van het ene argument naar het andere als ik hem niet weg liet komen met een drogredenering of feitelijke onjuistheid. Niet alle, maar wel veel zendelingen, politici, verkopers (incl. lobbyisten) en psychopaten maken gebruik van gaslighting-technieken.

M.J.

Leuk. Maar allemaal volkomen zinloos. De EUSSR gaat z'n 'health space' er gewoon doordouwen en de schaapjes gaan het braaf doen. Dit is verwaarloosbaar vergeleken met dat.

Ik zou de moed niet te makkelijk opgeven. Client Side Scannning (CSS) lijkt nu bijvoorbeeld vooralsnog niet door te gaan. De Nederlandse verkiezingen van anderhalve week geleden hebben laten zien dat er wel degelijk iets in beweging begint te komen. Dat hoeft niet altijd of in alle opzichten een goede of fijne beweging te zijn, maar het betekent wel dat niet alles zo loopt als de technocraten zouden willen. Er ontstaan echt barsten in het bolwerk en dat schept ruimte voor iets nieuws. M.J.

Ja, hoe verdoezelen ze de 'breuklijnen' met het zeer recente verleden (het lock-down Corona panic point)
zo goed mogelijk en kan men doorgaan met hun plannen om te komen tot een meedogenloze Big Brother
maatschappij? Men zijn degenen, die ons hieraan hebben uitgeleverd.

Verlies van je private meta-data, door anderen te versjacheren aan de hoogste bieders (ook je medische data),
geen baas meer over de eigen individuele souvereiniteit samen met oproepen om vooral vroeg je te informeren
aangaande een voltooid levenseinde voor jezelf.

Onbegrijpelijk, dat niet meer mensen dit intereseren kan en ze er zo gemakkelijk over heen stappen.

Maar, Goebbels zei reeds: "Maak de leugen zo groot en ongeloofwaardig,
dat de mensen deze niet als waarheid kunnen zien".

(nieuwe anoniem)
Al op de hoogte van het bijzondere tijdstip waarop de afgelopen verkiezingen gehouden zijn?
22 November, de dag waarop in het Europese Parlement gestemd is over een omvangrijk voorstel - en aangenomen - wat afkomstig was van de "Europese" bloedsbroeders van Rutte: "the amendment of the Treaties" (de treaties uit 2009).
Daarin o.a. de afschaffing van het vetorecht van Nederland en een substantiële uitbreiding van het aantal onderwerpen (alle relevante?) waarover de nationale beslissingsbevoegdheid wordt overgedragen aan de EU ("institutional reforms").
Zoals Arno Wellens terecht vaststelt: "de Kamerverkiezingen vallen samen met stemming over het afschaffen van die Kamer."

https://arnowellens.substack.com/p/het-verraad-van-dilan-en-mark-deze

Ja, ik heb dat ook gelezen. Doodeng. Maar het EU-parlement kan wel stemmen dat Nederland zijn soevereiniteit overdraagt aan de EU, maar als Nederland dat niet doet, wat doet de EU dan? Sancties omdat het Nederlandse parlement het EU-parlement niet gehoorzaamt? Als ze graag willen dat Wilders of FvD volgende keer nog meer stemmen krijgen (bijvoorbeeld ook de mijne) dan moeten ze bij de EU op deze manier doorgaan. M.J.

Het onderwerp is gisteren opgepakt door Privacy First: "Privacy First: Brussel maakt einde aan medisch beroepsgeheim met EHDS" https://www.security.nl/posting/820336/

Er zijn wel vele andere verplichtingen waar een huisarts aan moet voldoen, en laat Calculus hier nu eens aan voldoen.

Omdat dit misschien het meest geschikte product dus

Wat allemaal "standaard" is en dus gemakkelijk te doen is.


Uitzondering, lastig complex, fout gevoelen.

Sticks gaan kapot -> weg medische dossier.
USB Sticks... really? Huisarts moet zomaar even een USB stick in zijn computer doen?
USB sticks verdwijnen gelukkig ook nooit.....
Geen controle op wie de stick nu gebruikt heeft.
En wil je nu echt duizenden medische dossiers op 1 USB stick zetten?

Ik voorzie een mega privacy issue.

Jij durft dit echt als oplossing aan te dragen, in je hele discussie over privacy?

Je wilt dus serieus dat een huisarts "even" vreemde USB sticks zomaar in zijn computer doet?

Dit op een security website en in een discussie over medische privacy?
Sticks die natuurlijk iemand net niet mee heeft, als het nodig is....

Blijkbaar omdat ze wel verstand van zaken hebben en nooit maar dan ook nooit met dit soort oplossingen komen.

Daarom zou ik, als ik je huisarts zou zijn, je veel succes wensen bij een andere huisarts. We zouden geen match zijn.

Je hebt ook een medische achtergrond?

Klopt, maar de informatie is wel beschikbaar, zodat hij goed zijn werk kan doen. Iets wat heel belangrijk is.

Als ik bel, kijken ze toch echt vaak terug in mijn verleden, of dit al vaker gebeurt is, wanneer de laatste controle is geweest of wat de uitslag daarvan was.

Jij bent geen arts die deze conclusie kan maken.
Er zijn voldoende dingen te bedenken, waarbij een huisarts moet kunnen terug kijken om zijn werk goed te doen. Ik zou als huisarts niet dit risico willen nemen. Ik zou mijn werk niet goed meer kunnen doen.

Maar misschien ook niet. In ieder geval niet geschikt voor artsen die zich aan hun beroepsgeheim willen houden.

Ik zou heel tevreden zijn met een systeem dat "standaard" ook mijn medische privacy respecteert.

Niet als er ook een backup is en/of printout op papier. Als patiënt wil ik trouwens zelf bepalen welke risico's ik neem.

Alles wat er via internet of via een USB-stick of op welke wijze dan ook in een computer binnenkomt, is riskant. Dat risico valt met technische middelen (bijv. virusscanners) te mitigeren.

Er is nu al een mega privacy issue, juist ook met systemen zoals dat van Calculus. Jij maakt niet duidelijk welke privacy-issue er zou zijn als de door mij gesuggereerde oplossingsrichting wordt gevolgd. Grootschalige systemen of op een grootschalige wijze toegepaste systemen zoals dat van Calculus vereisen het vertrouwen van de patiënt in (het gedrag van) honderden artsen, praktijkassistenten en systeembeheerders die allemaal toegang kunnen verkrijgen tot de gegevens, plus het vertrouwen dat er geen sprake zal zijn van lekken, hacken, misbruik of function creep. Mijn oplossingsrichting veronderstelt alleen vertrouwen in (het gedrag van) de huisarts en diens directe praktijkassistenten zelf, en vertrouwen in overzichtelijkere, transparantere software die door een professioneel bedrijf kan worden aangeleverd.

Daarnaast bepleit ik de mogelijkheid om, indien door de patiënt gewenst, te kunnen terugvallen op papieren dossiervorming, om de afhankelijkheid van digitale systemen te beperken, bijvoorbeeld in voorziene of onverwachte noodsituaties (uitvallen stroom, andere ongeregeldheden).

Ik zou me kunnen voorstellen dat de USB-sticks in een "interface-device" of een door een firewall afgeschermd compartiment worden gestoken waar ze eerst automatisch worden gecheckt op malware. In feite gebeurt dat nu ook al met code die via internet in een computersysteem of -netwerk arriveert.

Een huisarts hoeft niet per se mijn "match" te zijn. Ik vind het belangrijker dat hij/zij zich om te beginnen aan basisbeginselen van medische ethiek houdt, waaronder het beroepsgeheim en respect voor de autonomie van de patiënt.

Ik heb de volledige tekst van mijn medisch dossier begrijpend gelezen. Het is niet een heel complex dossier. Het beslaat ook niet mijn volledige medische geschiedenis. Een flink deel van die geschiedenis is kennelijk al in de mist der tijden verdwenen, ook al herinner ik me die zelf nog. Dat zegt ook iets over het belang van het goed uitvragen van een patiënt en niet alleen vertrouwen op "het dossier".

Misschien is jouw medisch dossier complexer of vollediger dan het mijne. Hoe dan ook, als ik meen dat er iets relevant zou kunnen zijn, dan breng ik het zelf onder de aandacht van mijn huisarts. Mijn ervaring door de jaren heen is dat huisartsen vaak niet zo geïnteresseerd lijken in dingen die ik voorzorgshalve noem omdat ze in theorie relevant zouden kunnen zijn. Ze richten zich vaak liever alleen op vragen over de huidige situatie, en op eigen observaties en onderzoek ter plekke (in de spreekkamer).

Medische ethiek gaat over de relatie tussen arts en patiënt. Zowel de arts als de patiënt kunnen daar zinnige dingen over zeggen. Ik heb me geïnformeerd over medische ethiek. Jij probeert mij als patiënt onmondig te verklaren. Waarom doe je dat? Wat is jouw belang daarbij? Ben jij bang voor de mondigheid van patiënten, en zo ja, waarom dan? Jij bent zelf toch geen arts?

Artsen zijn in staat om patiënten te behandelen zonder dat ze beschikken over allerlei informatie, en zelfs als ze alleen een bewusteloze patiënt voor zich hebben, zonder enige begeleidende informatie. Er is altijd sprake van een minuscule hoeveelheid beschikbare informatie vergeleken met alles wat van nut zou kunnen zijn als men het zou weten. That's life. Een dossier biedt geen enkele waarborg dat er geen cruciale lacunes in de beschikbare informatie zouden zijn. Een goede arts gaat daarom ook af op zijn/haar intuïtie en gebruikt die in samenhang met zijn/haar concrete waarnemingen. Dat kan een arts, terwijl een protocol met algoritmen dat niet kan.

Ik laat me bijvoorbeeld liever adviseren door een goede arts die geen dossier over mij heeft, dan door een ChatGPT-bot die wel mijn dossier heeft en bovendien in een flitsseconde een miljoen bronnen kan raadplegen.

M.J.

Ik zou heel tevreden zijn met een systeem dat "standaard" ook mijn medische privacy respecteert.[/quote]Klinkt als een gat in de markt?

Jij draag alleen niet de verantwoordelijkheid voor dit soort gegevens.

Backups... Hoe zie je dat precies, 2de USB stick die "ergens" opgeborgen wordt? Hoe gaan we die syncen precies?
Papier, waar bewaren we dit precies? En hoe?
Hoe garanderen we dat niemand er zomaar toegang tot heeft? Dat de informatie up to date is en blijft?

Die altijd achter lopen, detecteren nooit 100%. USB sticks zijn onbetrouwbaar, niet geschikt voor dit soort opslag. Kan je gemakkelijk verliezen of formateren.

Papieren..... Daar zit echt niemand op te wachten. Privacy niet gewaarborgd, kan gemakkelijk op straat komen of meegenomen worden. Verkeerd opgeborgen.
Alleen de gedachte al, geeft mij de bibbers.
Bij geen stroom, loopt alles eigenlijk vast en is er ook geen capaciteit om even iets met papier te doen.

Papier is geen backup en geen oplossing.

Maar misschien ook weer een gat in de markt?

Klinkt als een gat in de markt.....

Sorry, maar dit is toch geen oplossing?


Ik zou dan zeggen, zoek er 1 die bij je "requirements" past?

Dus een uitzondering? Wat morgen ook zo maar anders kan zijn.

Mits jij er aan denkt of de exacte waardes nog weet. Ik (en bij mijn ouders) kijken ze toch echt heel vaak terug naar oude data van standaard bloedonderzoeken, of gemeten waardes.

Ik kan het standaard antweoord bij diverse vragen al raden.

Vraag (als voorbeeld). "Waar is de bijsluiter?"..
Antwoord: "Hebben we niet. Dan kijkt u daar toch even voor op Internet".

Er zijn hierover nog geen kamervragen gesteld.

"A.I. mag weten, waarom". (A.I. = Joost; de voornaam van Joost Pek).

luntrus

Tientallen jaren lang droegen de huisartsen verantwoordelijkheid voor medische dossiers op papier. Dat ging in bijna alle gevallen goed. Heel soms ging er iets mis, zoals er bij alles wat mensen doen soms iets mis gaat. Ook in digitale systemen gaat regelmatig wat mis. Bijvoorbeeld lekken, hacks, misbruik, function creep.

Kunnen artsen volgens jou deze verantwoordelijkheid niet langer aan? Zijn ze misschien allemaal ziek geworden? Ongeveer sinds 2010?

Nou goed, dan neem ik mijn medisch dossier zelf in beheer en dan draag ik de verantwoordelijkheid daarvoor.

Ondertussen blijven artsen in ieder geval verantwoordelijk voor het goed behandelen van patiënten op basis van hun waarnemingen en bevindingen, en op basis van de medische gegevens waar ze over beschikken, bijvoorbeeld doordat de patiënt die aandraagt. Medische gegevens zijn nooit compleet. Het menselijke lichaam en leefsituaties zijn zeer complex en uiteindelijk onvoorspelbaar. Een arts is niet almachtig en ook niet alwetend. Dat kan in redelijkheid ook niet van hem/haar gevraagd worden.

Wat ik van een arts vraag, is niet almacht of alwetendheid, maar respect voor het medisch beroepsgeheim en voor mijn autonomie als patiënt. Daarmee vraag ik niets nieuws, dit wordt al duizenden jaren van artsen gevraagd.

M.J.

Prima. Dan heb je voor jou een werkbare oplossing. En dan? Ben je dan tevreden? Dan maakt 1 huisarts, voor 1 patiënt een uitzondering. Fijn. Ben jij geholpen.

En alle andere 11723 huisartsen? Die veranderen niks. En de overige 17+ miljoen patiënten. Voor hun veranderd ook niks.

Wat jij blijkbaar niet wilt inzien; is dat jou geboden oplossingen niet schaalbaar zijn voor de hele medische zorg van Nederland. Want we hebben niet alleen huisartsen, ook ziekenhuizen, fysiotherapeuten, tandartsen en ga zo maar door.

Je kan doodleuk blijven terugverlangen naar het papieren dossier (wat echt, echt veel erger was), maar dat is hetzelfde willen als terug naar de situatie dat we de voordeur met een touwtje door de brievenbus konden openen, of terug naar de gulden. Dat station is gepasseerd. En wat ik nog het meest schokkend vind is dat jij oplossingen aandraagt die er van uit uitgaan dat patiënten zelf beheer van hun medisch dossier kunnen doen. Voor jou misschien wel; prima. Niet complex, nooit wat aan de hand. Maar als jij chronische problemen hebt, die jaren spelen en daarnaast níet de mentale capaciteit om dat allemaal te herinneren op het moment dat je voor de arts staat kan hij toch echt zijn werk niet goed doen.

Kortom; zoals ook vaak in de politiek: je hebt een probleem, je gaat flink lopen toeteren en schoppen, maar met een werkbare oplossing komt je niet. Zelfs niet eens met waar die oplossing dan vandaan moet komen, los van je eigen huisarts voor jou eigen situatie.

Precies de kern van het probleem. Overal wordt het "one size fits all" principe gehanteerd. Maar zo werkt het niet. Wat voor de ene werkbaar is is voor de ander onwerkbaar. Wat de een als een risico ervaart daar haalt de ander zijn schouders over op.

Maar al te vaak wordt voor de gemakkelijkste weg gekozen. Privacy (en in dit geval zelfs het medisch beroepsgeheim) en security wordt hieraan ondergeschikt gemaakt. Niet alleen door de uitvoerenden maar ook door de politiek: de minister weigert te handhaven in deze en zegt dat de artsen het maar lekker zelf moeten oplossen.

Er is best wel een werkbare oplossing te bedenken, waarbij in ieder geval de keuze gemaakt kan worden om gegevens te delen, het niet in de cloud willen hebben van deze gegevens e.d., maar men is te beroerd hier goed over na te denken. Net zoals het feit dat de manier van declaraties van ziektekosten een heel slecht systeem is op dit moment: het geeft de verzekeraars veel te veel info waarbij ook de privacy van patienten wordt gecompromitteerd.

Natuurlijk is het mijn bedoeling dat de overige 17+ miljoen patiënten ook weer de keuzevrijheid krijgen om hun medische privacy te behouden. En dat alle andere 11723 huisartsen zichzelf ook weer in een positie gaan plaatsen waarin ze zich aan hun beroepsgeheim willen en kunnen houden.


Natuurlijjk zijn de door mij voorgestelde (niet "geboden", want dat kan ik niet in m'n eentje, maar goed...) oplossingen wel schaalbaar. Het vereist een andere opzet van het systeem, die de data-bedrijven minder geld en buitenstaanders (zoals overheden) minder macht over persoonsgegevens oplevert. Zoals gezegd: decentrale, maar wel gestandaardiseerde data-opslag zou de voorwaarden scheppen om patiënten keuzevrijheid te verschaffen met wie ze hun medische gegevens wel en niet willen delen.


Dit is een variant op het loze argument dat "je met je tijd moet meegaan", waarbij degene die dat argument gebruikt, meent te kunnen bepalen wat hoort bij "de huidige tijd". Ik verlang niet terug naar het papieren dossier. Ik wil terug èn vooruit naar de tijd dat de medische privacy van patiënten werd en opnieuw zal worden gerespecteerd. Er is op dit moment sprake van een misstand en die moet worden beëindigd.

Jij wilt niet dat die tijd komt. Over je werkelijke redenen daarvoor geef je geen duidelijkheid. Veel mensen lijken tegenwoordig weer in hetzelfde autoritaire denken verstrikt te zijn geraakt dat in de geschiedenis al zo vaak mensenmassa's heeft opgezweept en tot gruwelijke daden heeft geleid.


Als een chronisch patiënt zijn medisch dossier, inclusief identificerende gegevens en inclusief gegevens op basis waarvan er kan worden gediscrimineerd, beschikbaar wil stellen aan duizenden mensen, dan is die persoon daar vrij in. Ik en met mij steeds meer anderen, willen de vrijheid om niet gedwongen te worden dat ook te doen.

Als ik chronische problemen krijg en mijn dossier niet meer zelf kan beheren, terwijl ook de huisarts niet bereid is om dat op een privacy-vriendelijke manier te doen, dan zal ik waarschijnlijk een persoon die ik vertrouw vragen om dat voor mij te gaan doen. Dat kan een familielid, een vriend of een professional zijn.

Dit heb ik al aangegeven in de inleiding van dit blog, die jij kennelijk niet gelezen hebt of alweer vergeten bent.


Je loopt hier zelf te toeteren en te schoppen. Je hebt niet onderbouwd waarom de door mij aangegeven oplossingsrichting "onwerkbaar" zou zijn.

Die oplossingsrichting levert data-bedrijven minder geld op, en allerlei instanties (bijv. overheden, verzekeraars) minder macht en minder mogelijkheden om mensen te dwingen, te manipuleren en te discrimineren door middel van hun data. Dat vinden die partijen voor zichzelf wellicht "minder werkbaar", omdat zij op een oneigenlijke manier dingen willen "bewerkstelligen". Maar technisch gezien zou dat voor patiënten en artsen prima werkbaar zijn.

M.J.

Ah, mooi. En wat verwacht je nu precies van je huisarts?

Zie mijn inleidende tekst, helemaal bovenaan. M.J.

Als ik zijn huisarts zou zijn zou ik hem weigeren. Best wel belastend voor een HA, dit

Huisartsen zouden deze aantasting van hun medisch beroepsgeheim door de wekelijkse export van alle dossiers uit de huisartsenpraktijk naar een databoer ook aan hun beroepsvereniging kunnen voorleggen. Die zwijgt namelijk ook in alle talen. Of reproduceert het niks-aan-de-hand-verhaaltje van Calculus/Topicus.
Deze beroepsvereniging laat haar huisartsen ook aan hun lot over; die moeten zelf maar zien hoe ze hun verantwoordelijkheid voor het respecteren van de AVG (minister Kuipers: "arts is eindverantwoordelijk") in de huidige klemsituatie nog kunnen vormgeven.
Je kunt een "lastige" patiënt die zich niét met een kluitje in het riet laat sturen er wel uitgooien als arts, maar waar ben je dan mee bezig? Struisvogelpolitiek en je ingraven als slachtoffer van het systeem.

En dt is hoe ver we zijn afgezakt op die glijdende schaal, we zijn al zo murw gemaakt dat we de ernst niet inzien waar MJ voor probeert te vechten.
Als je opgegroeid bent als millenial of later bent geboren, dan is de norm nogal veranderd qua privacy in vergelijking met de tijd voor internet.
We worden geleefd door digitaal, we worden er door overhaast, willen meer in een kortere tijd en om dat te bij te houden, moeten de normen ook maar bijgeshaafd worden totdat er niets meer over is om bij te schaven.
De economie eist te groeien om onze welvaart te behouden en vooral de kosten laag te houden en daar is geen evenredigheid in te vinden. De zorg 'kost' ons te veel (zeggen ze) en wordt alleen maar meer in de toekomst (zeggen ze). Of is het om dat er vanuit economisch aspect geen winst valt te behalen en er zodoende alleen maar geld in verdwijnt en dat is niet de bedoeling voor de wens van een groeiende economie.
De huisarts moet ook bijbenen en heeft zo 2000 patienten in z'n praktijk, wat zeg ik, 'z'n praktijk', nee gedeelde praktijk met meerdere huisartsen, anders kan ook deze niet rondkomen met ons uitknijpende zorgstelsel. En het bijhouden van de patientendossiers was misschien gestart als lokale opslag op z'n 8086, maar toch wel handig in geval van medicijnen dat de apotheek er op aangesloten wordt en een verwijzing ook digitaal naar de specialist toe gaat, laten we het centraal opslaan zodat iedereen -' in geval van nood ' er bij kan als de patient buiten westen is en de huisarts onbereikbaar , of laten we die 2 voorwaarde schrappen, is beter voor die patient,
Oh , nou we alle data toch bij elkaar hebben en de zorg alleen maar kosten maakt en geen winst en het alleen maar erger wordt, laten we die dat dan gebruiken om te kijken of we die kosten kunnen minderen door er uitgebreid onderzoek mee/op te verrichten. No worries(!!!) , alle data zijn gepseudomiblablaat en is niet terug te leiden naar een persoon, het kan wel maar we doen dat niet , hebben we zo afgesproken! Echter, deze data geeft aan dat er een epedemie op dreigt te komen in ziekte x, dus het zou toch wel handig zijn al we de locatie van deze persoon kunnen achterhalen zodat we dan heel die postcodeomgeving kunnen uitnodigen voor een onderzoek. Is nu nog niet zover, maar brei zelf maar verder hoe zich dat kan ontwikkelen.
Kijk maar naar GSM en positie/locatiebepaling, zou nooit toegepast worden en het is nu als procedure dat de politie een sms bom verstuurd naat alle GSM's die op dat moment op locatie x was waar een misdrijf was gepleegd, mss was jij met je mobiel daaar toen wel getuige van. En we dalen zover dat zo'n sms-bom wordt verstuurd als er een lijpo een metrocontroleur heeft bespuugd en mocht dat niets opleveren dan extracteren we z'n dna en vergelijken dat met dna-databanken om dan z'n familie uit te nodigen om uit te sluiten dat je niet de spuger bent geweest. Nog niet zover , maar het begint al met hondepoep!
En dan hebben we een MJ , die de gevaren wel inziet van deze ontwikkelingen, waar zelfs - in dit geval artsen - ook al zo murw zijn gemaakt, mee gaan met de flow en daardoor nog geen eens een vuist kunnen maken om hun medisch beroepsgeheim te bewaken.
Nee hoor, een 'pffff' en een 'tssss' , 'wat een lastig persoon' krijgt tie als commentaar; iemand die het niet alleen voor zich zelf doet , maar voor ons, de samenleving. Stank voor Dank!

Als ik zo de reacties lees denk ik niet dat het zozeer gaat over het oneens zijn over de stelling, alsmede de argumenten die jij benoemd en kwaad over bent, maar die huisarts staat net zo machteloos als TS. Die steekt er nu tijd en energie in om TS te helpen met het probleem, maar het is zijn vakgebied niet; en zit niet in zijn beïnvloedingsfeer.

Dat er iets moet veranderen, en aandacht moet komen, helemaal mee eens, maar die ene huisarts is die ingang niet. Daar heeft die beste man niet de middelen voor, zelfs al zou hij naar de belangenvereniging stappen; dan komt het nog steeds van 1 patient.

De juiste plek waar misschien iets kan veranderen is de politiek die bepalen de regels en wetten; alleen die laat niet de bereidheid zien. De enige die misschien de politiek kan veranderen is de stemmer cq de algemene publieke opinie, maar dat is al gebeurd op 22 november. Of anders via de belangenverenigingen.

Het enige wat MJ (TS??) aan de huisarts vraagt, maar ik kan iets gemist hebben in deze thread, is dat de huisarts zijn medische data verwijdert uit het systeem van Calculus. MJ wil die data zelf weer bewaren vanwege de situatie. De huisarts heeft de macht om dat gewoon te doen. Als ik de huisarts was, zou ik tegen MJ zeggen: prima, dat doe ik. Hier is je data, ik wens je goede gezondheid en als er iets is, kom naar het spreekuur. Klaar is kees.

Er moet eerst een probleem zijn en dat probleem moet in de publiciteit komen voordat een belangenvereniging of de politiek ernaar wil kijken. Dat is nou eenmaal de realiteit. MJ probeert duidelijk te maken dat er een probleem is en dat het niet weggaat als het genegeerd wordt. Luis in de pels en zo... Soms moet het eerst jeuken voordat er wat gebeurt.

Het is ook belastend voor een patiënt om dit aan te kaarten bij zijn/ haar huisarts. Het is altijd eng om iemand waar je van afhankelijk bent aan te spreken op een morele kwestie want dat is dit natuurlijk: je huisarts heeft zijn/ haar beroepsgeheim, medische plicht, aan de wilgen gehangen waardoor een patiënt zich onveilig begint te voelen. De huisarts heeft in deze toestand een manier gevonden om daar mee te leven (samengevat als: kop in het zand), maar is deze manier voor elke patiënt geschikt?
Dat is spitsroeden lopen om met je huisarts het gesprek daarover aan te gaan.

Helemaal mee eens. Zeker omdat VIP Live Calculus goed heeft beveiligd: https://privacy-web.nl/nieuws/medische-dossiers-nederlanders-in-handen-van-commercieel-bedrijf/

(nieuwe anoniem)
Geen enkele beveiliging rechtvaardigt het vrijgeven van medische dossiers zonder enige medische noodzaak.
De poot van Calculus tussen de deur bij de huisarts is de uitwisseling van medische data van patiënten die in de ketenzorg zitten. Dat rechtvaardigt nooit het uitwisselen van de data van alle patiënten omdat de doelbinding uit de AVG ontbreekt.

Het medisch beroepsgeheim wordt door dit toe te staan omgedefinieerd naar of beter gezegd: gereduceerd tot een IT-matige opvatting van "geheim" i.c. encryptie.
Dit heeft als consequentie, dat de huisarts alles mag delen zolang/ als het in de juiste vorm encrypted is.
Het accent komt op deze wijze te liggen op het feit dat het om 'encrypted data' gaat ongeacht waar die data vandaan komen, namelijk uit een vertrouwelijke behandelrelatie. De data worden a.h.w. "losgeweekt" (ook psychologisch) uit een persoonlijke levensrealiteit.
Het encrypten is de techniek die daarvoor maatschappelijk ingezet wordt om deze vertrouwelijke data te ontpersonaliseren. Dit ontpersonaliseren gaat veel verder dan de IT, het moet mensen het gevoel geven dat het niet meer over hun eigen data gaat; sterker nog: het moet mensen het gevoel geven dat die data niets meer met henzelf te maken hebben, dat het door het encrypten eigenlijk geen bijzondere persoonsgegevens meer zijn. Als je bijzondere persoonsgegevens maar op de juiste manier versleutelt dan zijn het geen persoonsgegevens meer. Dat is het idee erachter (ik heb deze redenering ook al ergens gelezen bij een of andere EHDS- verdediging).
De persoon moet altijd verdwijnen. Al het menselijke is lastig voor een economie die voor geen enkele persoonlijke levenssfeer meer halthoudt en al het menselijke bewerkt tot een verdienmodel.
Dat (huis)artsen daaraan meedoen is heel erg.

Ik zou de huisarts niet willen zijn in deze.. wat een energie moet het kosten hier allemaal op te moeten reageren.
De balans is helemaal zoek

Jezelf voor de gek houden kost ook energie ("Nee, ik hoefde mijn patiënten niet om hun toestemming te vragen" - 3x daags herhalen tegen jezelf).
Er zijn bovendien ook huisartsen die de huidige situatie waarin zij zich gemanoeuvreerd weten helemaal niet lekker zit.

De huisarts had gewoon kunnen zeggen: zoals je wilt, ik verwijder de data uit het dossier. Dat kost niet veel energie.